در درون انسان، دو قطب خوبی و بدی حضور دارد. غلبه هرکدام از این دو، حضور انسان را در دو جبهه خیر و شر رقم می‌زند. برای همین است که تاریخ انسان تا به الان صحنه تقابل خوبان و بدان بوده است.
عاشورا اما صحنه ای دیگر است: بزرگ‌ترین تجلی رو در رویی این دو سپاه است، انگار تمام خوبی‌هایی که آدمیان فرصت انجامش را یک جا نداشته‌اند، حسین یک تنه بر دوش می‌کشد. چنین است که او آبروی تاریخ می‌شود، وارث "آدم"، وارث خوبان که "خون خدا" می‌شود!
و چه خونی بالاتر از خون خدا؟ و چه انتقامی برای خوبان بالاتر و سخت‌تر از انتقام خون خداست؟ اما هشیار باش که انتقامش نه آن است که خشونت بورزی یا که شمشیری به دست بگیری و... بلکه نخست باید بدی‌ها را در خودت بکشی و در جهاد اکبر با حسین، با خوبان همراه شوی! و بدان کلّ یوم عاشورا و کل ارض کرب و بلا؛ هر روز عاشوراست، و همه جا کربلاست! امروز هرکجا که هستی، باش، آغازکن!
(حسین جان! تولدت مبارک باد!)
عاشورا اما صحنه ای دیگر است: بزرگ‌ترین تجلی رو در رویی این دو سپاه است، انگار تمام خوبی‌هایی که آدمیان فرصت انجامش را یک جا نداشته‌اند، حسین یک تنه بر دوش می‌کشد. چنین است که او آبروی تاریخ می‌شود، وارث "آدم"، وارث خوبان که "خون خدا" می‌شود!
و چه خونی بالاتر از خون خدا؟ و چه انتقامی برای خوبان بالاتر و سخت‌تر از انتقام خون خداست؟ اما هشیار باش که انتقامش نه آن است که خشونت بورزی یا که شمشیری به دست بگیری و... بلکه نخست باید بدی‌ها را در خودت بکشی و در جهاد اکبر با حسین، با خوبان همراه شوی! و بدان کلّ یوم عاشورا و کل ارض کرب و بلا؛ هر روز عاشوراست، و همه جا کربلاست! امروز هرکجا که هستی، باش، آغازکن!
(حسین جان! تولدت مبارک باد!)
آخرین ویرایش:
