روز قيامت براي هر روز از روزهاي عمر بنده بيست و چهار گنجينه، به تعداد ساعات شبانه روز، گشوده ميشود. گنجينهاي را پر از نور و شادماني ميبيند و با مشاهده آن چنان شادي و سروري به او دست ميدهد كه اگر ميان دوزخيان تقسيم شود احساس درد آتش را از يادشان ميبرد. اين گنجينه ساعتي است كه در آن پروردگارش را اطاعت كرده است.
سپس گنجينه ديگري برايش باز ميشود و آن را تاريك و بدبو و وحشتناك مييابد و از مشاهده آن چنان ترس و وحشتي به او دست ميدهد كه اگر ميان بهشتيان تقسيم شود، نعمت بهشت را به كام آنها تلخ ميسازد و آن ساعتي است كه در آن پروردگارش را نافرماني كرده است.
آن گاه گنجينه ديگري برايش گشوده ميشود و آن را خالي ميبايد و در آن چيزي كه او را شادمان يا ناراحت كند يافت نميشود و آن ساعتي است كه در آن خواب بوده يا به امور مباح دنيا اشتغال داشته است. پس، از اين كه ميتوانسته اين ساعات و لحظات را با كارهاي خوب پر كند و نكرده است، چنان احساسي از غبن و اندوه به او دست ميدهد كه در وصف نميگنجد. اشاره به همين جاست كه خداي متعال فرموده است: «آن روز روز مغبوني است».
ميزان الحكمه، ح ۱۴۲۰۲
سپس گنجينه ديگري برايش باز ميشود و آن را تاريك و بدبو و وحشتناك مييابد و از مشاهده آن چنان ترس و وحشتي به او دست ميدهد كه اگر ميان بهشتيان تقسيم شود، نعمت بهشت را به كام آنها تلخ ميسازد و آن ساعتي است كه در آن پروردگارش را نافرماني كرده است.
آن گاه گنجينه ديگري برايش گشوده ميشود و آن را خالي ميبايد و در آن چيزي كه او را شادمان يا ناراحت كند يافت نميشود و آن ساعتي است كه در آن خواب بوده يا به امور مباح دنيا اشتغال داشته است. پس، از اين كه ميتوانسته اين ساعات و لحظات را با كارهاي خوب پر كند و نكرده است، چنان احساسي از غبن و اندوه به او دست ميدهد كه در وصف نميگنجد. اشاره به همين جاست كه خداي متعال فرموده است: «آن روز روز مغبوني است».
ميزان الحكمه، ح ۱۴۲۰۲