بیش از هزار سال پیش در شب سه شنبه 17 ماه رمضان، حسن مثله جمکرانی به دستور امام زمان(عج) فراخوانده می‌شود و در همین مکان فعلی مسجد جمکران، صاحب الزّمان(عج) را با جمعی از همراهان ملاقات می‌كند و دستور بنای مسجد، با تشریفات خاص را دریافت کرد.
مسجد جمکران میعادگاهی برای منتظران حضرت صاحب الزّمان(عج)
بعد از گذشت 113 سال از شروع غیبت (صغرا و كبرا) در سال 373 ه .ق. برای اوّلین مرتبه وجود مقدّس امام عصر(عج) مستقیم و بدون واسطه، خودشان دست به کار شدند و در تشرّفی در عالم بیداری دستور ساخت مسجد مقدّس جمکران را ابلاغ فرمودند تا کعبه‌ای بنا شود که عاشقی و انتظار را تفسیر کند و در این میان، میعادگاهی برای چشم انتظاران حضرت موعود(عج) شود، دل‌سوختگانی که گرد هم آیند تا با نماز و دعا برای فرج، طواف عشق به جای آورند.
در شب سه شنبه 17 ماه رمضان سال 373 ه .ق. حسن بن مثله جمکرانی به دستور مولایش فرا خوانده شد و در همین مکان فعلیِ مسجد، حضرت را با جمعی از همراهان ملاقات کرده و دستور بنای مسجد را با تشریفات خاصّی دریافت کرد. همچنین حضرت امر فرمودند که مردم به این مکان روی بیاورند و اعمال خاصّی نیز برای آن مشخّص فرمودند که نتیجه آن توجّه مردم به حضرت و درخواست ظهور ایشان است.
نخستین کسی که داستان بنای مسجد جمکران را در کتاب خود آورده، ابوجعفر محمّد بن علی بن بابویه، مشهور به شیخ صدوق (متوفّای 381 ه .ق.) است. ایشان، مشروح آن را در کتاب «مونس الحزین فی معرفـ［ الحقّ و الیقین» درج کرده است.
با توجّه به اینکه تأسیس این مسجد در عصر شیخ صدوق واقع شده و ایشان در قم زندگی می‌کرد، طبعاً همه جزئیّات آن را بدون واسطه از حسن بن مثله و سیّد ابوالحسن الرضا و دیگر شاهدان عینی، شنیده و نقل کرده است.
مسجد جمکران میعادگاهی برای منتظران حضرت صاحب الزّمان(عج)
بعد از گذشت 113 سال از شروع غیبت (صغرا و كبرا) در سال 373 ه .ق. برای اوّلین مرتبه وجود مقدّس امام عصر(عج) مستقیم و بدون واسطه، خودشان دست به کار شدند و در تشرّفی در عالم بیداری دستور ساخت مسجد مقدّس جمکران را ابلاغ فرمودند تا کعبه‌ای بنا شود که عاشقی و انتظار را تفسیر کند و در این میان، میعادگاهی برای چشم انتظاران حضرت موعود(عج) شود، دل‌سوختگانی که گرد هم آیند تا با نماز و دعا برای فرج، طواف عشق به جای آورند.
در شب سه شنبه 17 ماه رمضان سال 373 ه .ق. حسن بن مثله جمکرانی به دستور مولایش فرا خوانده شد و در همین مکان فعلیِ مسجد، حضرت را با جمعی از همراهان ملاقات کرده و دستور بنای مسجد را با تشریفات خاصّی دریافت کرد. همچنین حضرت امر فرمودند که مردم به این مکان روی بیاورند و اعمال خاصّی نیز برای آن مشخّص فرمودند که نتیجه آن توجّه مردم به حضرت و درخواست ظهور ایشان است.
نخستین کسی که داستان بنای مسجد جمکران را در کتاب خود آورده، ابوجعفر محمّد بن علی بن بابویه، مشهور به شیخ صدوق (متوفّای 381 ه .ق.) است. ایشان، مشروح آن را در کتاب «مونس الحزین فی معرفـ［ الحقّ و الیقین» درج کرده است.
با توجّه به اینکه تأسیس این مسجد در عصر شیخ صدوق واقع شده و ایشان در قم زندگی می‌کرد، طبعاً همه جزئیّات آن را بدون واسطه از حسن بن مثله و سیّد ابوالحسن الرضا و دیگر شاهدان عینی، شنیده و نقل کرده است.
