مشکل ما اینه که یادمان داده اند که همیشه چشم ذهنمان به دنبال نوشته ها و یافته ها و نظرات دیگران باشه. هیچگاه تصور نمیکنیم که این گفته ها و نوشته هایی که به خورد ما میدهند با شرایط روحی روانی ایرانی همخوانی دارن یا نه. هر کی هر چی مینویسه بدون فکر توتیای چشممان میکنیم و بقول اون دوستمون یه عده هم اینجوری خودشان را نشان میدهند. خود باوری با این روش ها هیچگاه بدست نمیاد.