IranianWay
عضو جدید
عصر ایران ؛ هومان دوراندیش - مریم بهروزی جزو مدافعین پر و پا قرص طرح تک جنستی کردن دانشگاههاست. دبیرکل جامعه زینب(س) اکیداً تاکید می کند که این طرح خصلت ارتجاعی ندارد و اجرای آن موجب گسترش حیا و عفاف در جامعه می شود. با این حال بهروزی اجرای این طرح را منوط به وجود شرایط و امکانات لازم می داند. گفتگوی زیر حاوی نظرات موافق از فعال سیاسی اصولگرا درباره این طرح و پاسخ وی به منتقدان ایده تک جنسیتی کردن دانشگاهها است.
نظر شما درباره ایده تک جنسیتی کردن دانشگاهها چیست؟
یکی از مسائلی که حضرت امام در تحریر الوسیله به آن پرداخته اند، اختلاط زن و مرد است. امام در تحریر الوسیله می فرمایند از اختلاط زن و مرد به غیر از موارد ضرور، باید پرهیز شود.
مثلاً مجلس شورای اسلامی شرایطی دارد که زن و مرد در آن با هم و در کنار هم هستند. یعنی بعضی محیط ها ایجاب می کند که زن و مرد در کنار هم باشند؛ مثل مجلس، هیات دولت، کنفرانس ها، مراکز و جلسات تحقیقاتی.
اما اگر در برخی جاها مثل دانشگاه امکان و شرایط جداسازی دختران و پسران وجود داشته باشد، مثلاً تعداد دانشجویان دختر و پسر نزدیک به هم باشد و فرضاً پنجاه تا دانشجوی پسر و پنجاه تا دانشجوی دختر وجود داشته باشند، هیچ اشکالی ندارد که کلاسهای دانشجویان جدا شود. وقتی می خواهد دو تا کلاس مختلط تشکیل شود، می تواند دو تا کلاس تک جنسیتی تشکیل شود.
اما وقتی که شرایط این امر مهیا نیست، مثلاً یک کلاس پانزده تا دانشجوی پسر دارد و ده تا دانشجوی دختر، معلوم است که نمی توان آنها را از هم جدا کرد. بنابراین اگر شرایط و امکانات به گونه ای باشد که بتوان دختر و پسر را از یکدیگر جدا کرد، احتیاط از اختلاط – که حضرت امام فرمودند – ضروری است. بنابراین من در صورت وجود شرایط و امکانات این جداسازی، موافقم که طبق نظر فقهی حضرت اما کلاسها تک جنسیتی شود.
با توجه به تعداد بالای دانشجویان در کشور ما، فکر می کنید اساساً تحقق این ایده امکان پذیر باشد؟ زیرا تحقق این ایده مستلزم افزایش تعداد ساختمانها و یا شیفتی شدن دانشگاهها است. آیا این امر امکان پذیر است؟
باید برای آن برنامه ریزی شود. اینکه حضرت امام می فرمایند حتی المقدور، یعنی تا جایی که ممکن است. اگر این کار ممکن نباشد، نباید به دنبال اجرای آن بود اما اگر امکان پذیر باشد، چه دانشگاهها شیفتی باشد و چه به صورت دیگر بتوان از تشکیل کلاسهای مختلط پرهیز کرد، باید این کار انجام شود.
اگر منطق مندرج در این ایده را بخواهیم بسط دهیم، ایا با همین استدلال نمی توان گفت که در بانکها و بیمارستانها نیز این جداسازی باید صورت گیرد؟
در آن جاها این کار مقدور نیست. در یک عمل جراحی که نمی توان یک تیم پزشکی متشکل از پزشکان زن و مرد را تک جنسیتی کرد.
اگر یک سری بانک داشته باشیم که همه کارمندانش خانم باشند، چطور؟
نه، آنجا لزومی ندارد. نه لازم است و نه ممکن. در هر بانک چند تا خانم و چند تا آقا هستند و اشکالی هم ندارد. یعنی این جداسازی در بانکها بالضروره نیست. اما اگر بتوان دانشگاها را دوشیفته کرد، چه بهتر. در غیر این صورت اگر بتوان کلاسها را جدا کرد، باید این کار را انجام داد. اما اگر هیچ یک از این اقدامات میسر نباشد، مثلاً یک کلاس پانزده تا پسر و شش تا دختر داشته باشد، باید از دوشیفته کردن و تفکیک کلاسها اجتناب کرد.
پس به نظر شما ضرورت اجرای این طرح در دانشگاهها و نه در بانکها ناشی از مجرد بودن اکثریت دانشجویان است.
بله، البته فرقی هم نمی کند زیرا بحث ما مربوط به اختلاط زن و مرد نامحرم است. حالا چه دختر و پسر باشند و چه زن و مرد.
اگر بحث ما راجه به مطلق زن و مرد نامحرم باشد و نه زن و مرد نامحرم مجرد، آیا بانکها هم نباید مشمول چنین طرحی شوند؟ چرا شما بانکها را استثناء می کنید؟
زیرا شرایط ایجاب نمی کند.
آیا مطابق این ایده، نمی توان برنامه ریزی کرد تا در آینده بانکهایی داشته باشیم که همه کارمندان آن خانم باشند و فقط خانم ها به آنجا مراجعه کنند؟ در صورت کلی نگاه گناه آلود را ریشه کن کرده ایم.
آخر کارمندان بانک تخصص ها و تحصیلاتشان فرق می کند.
من فکر می کنم تحقق این ایده در دانشگاهها بسیار سخت تر از بانکها باشد؛ زیرا تعداد دانشجویان ما در کل کشور بسیار بیشتر از تعداد کارمندان بانکها است.
کسی که نمی تواند به همه خواسته هایش برسد، به تحقق بخشی از خواسته هایش اکتفا می کند. یعنی کف مطالبات خود را ترک نمی کنیم. بنابراین ما نباید بگوییم چون این طرح را نمی توان همه جا اجرا کرد، پس نباید آن را در جاهایی هم که اجرایش امکان پذیر است، اجرا کرد.
یکی از انتقادات منتقدین این طرح این است که این طرح مروج ارتجاع است و سبک زندگی ارتجاعی را ترویج می کند. شما چه پاسخی برای این افراد دارید؟
ارتجاع یعنی عقب گرد و برگشتن به دوران غیر علمی قبل از رنسانس و مدرنیته. اگر مقصود از ارتجاع این است، باید بگویم برخی از امور ثابت اند. مثلاً عدالت همیشه لازم است. عدالت هیچ وقت کهنه نمی شود. آزادی واژه ای است که هیچ وقت کهنه نمی شود ولی تعاریف مختلف دارد. اینکه زن و مرد نامحرم بی جهت با یکدیگر مختلط نباشند، اتفاقاً حرف نویی هم است. یعنی مصداق سخن ارتجاعی نیست.
زن و مرد نامحرم بالاخره با یکدیگر نامحرم هستند یا نه؟ مرجع تقلید ما می گوید اختلاط زن و مرد در صورتی که بی جهت باشدف حرام است. وقتی که می توان زن و مرد را با یک برنامه ریزی حساب شده از یکدیگر جدا کرد، چرا ما آن ها را در شرایط مختلط قرار دهیم؟
منتقدین می گویند اجرای این طرح مستلزم صرف بودجه ای هنگفت است در حالی که این بودجه می تواند خرج مشکلات اساسی تر مملکت شود.
نه، اصلاً بودجه لازم ندارد. اگر گفته شود زن و مرد مطلقاً نباید در یک محیط جمع شوند، این انتقاد وارد است؛ زیرا اگر 5 تا دانشجوی دختر داشته باشیم و 15 تا دانشجوی سر، باید برای آن 5 نفر و این 15 نفر دو تا کلاس تشکیل دهیم.
این کار نیازمند مکان و استاد و بودجه است. اما اگر 50 تا دختر و پسر در یک رشته با یک استاد داشته باشیم که بتوان 25 نفر آنها را دریک کلاس و 25 نفر دیگر را در کلاسی دیگر قرار دهیم، چرا این کار را نکنیم؟ کجای این کار مشمول تعریف ارتجاع می شود؟
فارغ از بحث ارتجاع، مشکل دیگری هم که می تواند وجود داشته باشد، دو برابر شدن هزینه دستمزد بسیاری از استادان است؛ چرا که استاد باید یک کلاس را دو بار برگزار کند.
ما کلاسهای 30-20 نفره داریم تا کلاسهای پرجمعیت تر. من خودم در تالار ابوریحان بیرونی شهید بهشتی معارف درس می دادم و کل تالار پر می شد. اما اغلب کلاسها با 30-20 نفر تشکیل می شود. حالا اگر ما 25 تا دختر و 25 تا پسر در یک کلاس داشته باشیم و قرار باشد یک کلاس 25 نفره تشکیل دهیم و این ها را از هم جدا کنیم، یعنی 25 تا دختر در یک کلاس و 25 تا پسر هم در یک کلاس باشند، چه اشکالی دارد؟ کجای این کار ارتجاعی است؟
منتقدین می گویند اگر چه مثلاً هزار سال پیش، جداسازی شدید زن و مرد در ایران حاکم بوده ولی امروز دیگر این جداسازی جزو ضرورتهای زمانه ما نیست. بنابراین تلاش برای احیاء عرف هزار سال پیش چیزی جز بازگشت به عقب یا ارتجاع نیست.
آخر بحث عرف نیست. اگر ما می گفتیم ما از لحاظ عرفی وفرهنگی می خواهیم این کار را بکنیم، حق با آنها بود. اما ما این کار را به دلایل شرعی انجام می دهیم. امام راحل که مرتجع نبود. امام یک شخصیت عالم متعهد نواندیش بودند. ما 14 قرن است که به احکام نماز به همان شکل اولیه اش پای بندیم. این ارتجاع است؟ احکام نماز که الان در رساله های عمیله است، همان چیزی است که 1400 سال قبل هم بوده است.
آخر نماز جزو عبادیات است
این هم جزو اخلاقیات است که به دین بستگی دارد.
وقتی دخترها با پوشش شرعی به دانشگاه می آیند، مشکل شرعی کجاست؟
این جزو اخلاقیات دینی است و حرفی درست و منطقی است. ما الان دانشگاه الزهرا را داریم. آیا این دانشگاه ارتجاعی است.
جواب سئوال مرا ندادید. وقتی دخترها با پوشش شرعی در دانشگاه حضور دارند، آیا باز هم جداسازی دانشجویان ضرورت دارد؟
ما الان چرا زن و مرد را در اتوبوس و مترو از هم جدا کرده ایم؟ این ارتجاع است؟
وضعیت اتوبوس و مترو با دانشگاه که یک مکان فرهنگی است، فرق دارد. به همین دلیل خیلی از دانشجویان این طرح را توهینی به خودشان می دانند.
به هر حال این طرح را یک طرح منطقی و صحیح می دانم و معتقدم در جایی که اجرایش امکان پذیر باشد، باید اجرا شود. این کار پیشگیری از گناه. نگاه کردن زن و مرد به همدیگر ، زمینه ساز برقراری ارتباط غیرشرعی است.
چه اشکالی دارد که ما حیا و حجاب و عفاف را در جامعه حاکم کنیم؟ این به نفع جامعه است. بالاخره نگاه کردن به نامحرم حرام است یا نه؟
اگر ما دختر و پسر را دائماً در معرض دید یکدیگر قرار دهیم، حجب و حیا از بین می رود. آیا اینکه طلبه های دختر و پسر به صورت جداگانه در س می خوانند، توهین به آنها است؟
الان مگر مدارس ما منفک نیستند؟ اگر گفته شود دختران ما نباید درس بخوانند، این حرف ارتجاعی است. اما ما می گوییم دخترها درس بخوانند و لی با پسران مختلط نباشند. چه دلیلی دارد که ما دختر و پسر را با هم قاطی کنیم! مگر الان که مدارس دخترانه و پسرانه ما جدا هستند، اشکالی دارد؟
البته من می گویم اگر امکانات و شرایط این جداسازی وجود داشت، فبها المراد و گر نه این کار را انجام نمی دهیم. اگر گفته می شد زن و مرد در همه جا، یعنی در ادارات و بانکها و .. باید از هم جدا شوند، این یک کار غیر اجرایی می شد. اما اینکه بگوییم اگر شرایطش وجود داشت دانشجویان دختر و پسر را از همدیگر جدا کنیم، خواسته نامعقول و نادرستی نیست.
یکی از استدلالهای مدافعین این طرح این است که اختلاط دختر و پسر باعث افت تحصیلی و جداسازی آنها باعث ارتقاء کیفیت تحصیلی آنها می شود. آیا شما تحقیقی در این زمینه در دست دارید که موید این مدعا باشد؟
نه، من با وجود اینکه 6 سال در دانشگاه شهید بهشتی تدریس می کردم، تحقیقی در این زمینه ندارم ولی به طور طبیعی می توانم بگویم که در محیط مختلط یک مقدار از فکر و انرژی دختر و پسر گرفته می شود و آنها به جای اینکه این فکر و انرژی را صرف درس خواندن کنند، صرف طرف مقابل می کنند. مسلماً آزادی نگاه و اندیشه از این حیث در یک محیط زنانه یا مردانه بیشتر است.
به نظر شما حد یقف جداسازی زن و مرد در جمهوری اسلامی کجاست؟
همان که حضرت امام فرمودند؛ یعنی بالضروره و حتی المقدور. واجب نیست که این کار همه جا صورت بگبرد.
احمدی نژاد اخیراً گفت که با ارتجاع مخالف است و در برابر اقدامات ارتجاعی ایستادگی خواهد کرد. به نظر شما دولت دهم از این طرح استقبال می کند یا آن را مصداق یک طرح ارتجاعی قلمداد می کند؟
من نمی دانم ایشان در این باره چه نظری ندارند ولی به نظر من چنین طرحی اصلاً مشمول تعریف یک طرح ارتجاعی نمی شود.
نظر شما درباره ایده تک جنسیتی کردن دانشگاهها چیست؟
یکی از مسائلی که حضرت امام در تحریر الوسیله به آن پرداخته اند، اختلاط زن و مرد است. امام در تحریر الوسیله می فرمایند از اختلاط زن و مرد به غیر از موارد ضرور، باید پرهیز شود.
مثلاً مجلس شورای اسلامی شرایطی دارد که زن و مرد در آن با هم و در کنار هم هستند. یعنی بعضی محیط ها ایجاب می کند که زن و مرد در کنار هم باشند؛ مثل مجلس، هیات دولت، کنفرانس ها، مراکز و جلسات تحقیقاتی.
اما اگر در برخی جاها مثل دانشگاه امکان و شرایط جداسازی دختران و پسران وجود داشته باشد، مثلاً تعداد دانشجویان دختر و پسر نزدیک به هم باشد و فرضاً پنجاه تا دانشجوی پسر و پنجاه تا دانشجوی دختر وجود داشته باشند، هیچ اشکالی ندارد که کلاسهای دانشجویان جدا شود. وقتی می خواهد دو تا کلاس مختلط تشکیل شود، می تواند دو تا کلاس تک جنسیتی تشکیل شود.
اما وقتی که شرایط این امر مهیا نیست، مثلاً یک کلاس پانزده تا دانشجوی پسر دارد و ده تا دانشجوی دختر، معلوم است که نمی توان آنها را از هم جدا کرد. بنابراین اگر شرایط و امکانات به گونه ای باشد که بتوان دختر و پسر را از یکدیگر جدا کرد، احتیاط از اختلاط – که حضرت امام فرمودند – ضروری است. بنابراین من در صورت وجود شرایط و امکانات این جداسازی، موافقم که طبق نظر فقهی حضرت اما کلاسها تک جنسیتی شود.
با توجه به تعداد بالای دانشجویان در کشور ما، فکر می کنید اساساً تحقق این ایده امکان پذیر باشد؟ زیرا تحقق این ایده مستلزم افزایش تعداد ساختمانها و یا شیفتی شدن دانشگاهها است. آیا این امر امکان پذیر است؟
باید برای آن برنامه ریزی شود. اینکه حضرت امام می فرمایند حتی المقدور، یعنی تا جایی که ممکن است. اگر این کار ممکن نباشد، نباید به دنبال اجرای آن بود اما اگر امکان پذیر باشد، چه دانشگاهها شیفتی باشد و چه به صورت دیگر بتوان از تشکیل کلاسهای مختلط پرهیز کرد، باید این کار انجام شود.
اگر منطق مندرج در این ایده را بخواهیم بسط دهیم، ایا با همین استدلال نمی توان گفت که در بانکها و بیمارستانها نیز این جداسازی باید صورت گیرد؟
در آن جاها این کار مقدور نیست. در یک عمل جراحی که نمی توان یک تیم پزشکی متشکل از پزشکان زن و مرد را تک جنسیتی کرد.
اگر یک سری بانک داشته باشیم که همه کارمندانش خانم باشند، چطور؟
نه، آنجا لزومی ندارد. نه لازم است و نه ممکن. در هر بانک چند تا خانم و چند تا آقا هستند و اشکالی هم ندارد. یعنی این جداسازی در بانکها بالضروره نیست. اما اگر بتوان دانشگاها را دوشیفته کرد، چه بهتر. در غیر این صورت اگر بتوان کلاسها را جدا کرد، باید این کار را انجام داد. اما اگر هیچ یک از این اقدامات میسر نباشد، مثلاً یک کلاس پانزده تا پسر و شش تا دختر داشته باشد، باید از دوشیفته کردن و تفکیک کلاسها اجتناب کرد.
پس به نظر شما ضرورت اجرای این طرح در دانشگاهها و نه در بانکها ناشی از مجرد بودن اکثریت دانشجویان است.
بله، البته فرقی هم نمی کند زیرا بحث ما مربوط به اختلاط زن و مرد نامحرم است. حالا چه دختر و پسر باشند و چه زن و مرد.
اگر بحث ما راجه به مطلق زن و مرد نامحرم باشد و نه زن و مرد نامحرم مجرد، آیا بانکها هم نباید مشمول چنین طرحی شوند؟ چرا شما بانکها را استثناء می کنید؟
زیرا شرایط ایجاب نمی کند.
آیا مطابق این ایده، نمی توان برنامه ریزی کرد تا در آینده بانکهایی داشته باشیم که همه کارمندان آن خانم باشند و فقط خانم ها به آنجا مراجعه کنند؟ در صورت کلی نگاه گناه آلود را ریشه کن کرده ایم.
آخر کارمندان بانک تخصص ها و تحصیلاتشان فرق می کند.
من فکر می کنم تحقق این ایده در دانشگاهها بسیار سخت تر از بانکها باشد؛ زیرا تعداد دانشجویان ما در کل کشور بسیار بیشتر از تعداد کارمندان بانکها است.
کسی که نمی تواند به همه خواسته هایش برسد، به تحقق بخشی از خواسته هایش اکتفا می کند. یعنی کف مطالبات خود را ترک نمی کنیم. بنابراین ما نباید بگوییم چون این طرح را نمی توان همه جا اجرا کرد، پس نباید آن را در جاهایی هم که اجرایش امکان پذیر است، اجرا کرد.
یکی از انتقادات منتقدین این طرح این است که این طرح مروج ارتجاع است و سبک زندگی ارتجاعی را ترویج می کند. شما چه پاسخی برای این افراد دارید؟
ارتجاع یعنی عقب گرد و برگشتن به دوران غیر علمی قبل از رنسانس و مدرنیته. اگر مقصود از ارتجاع این است، باید بگویم برخی از امور ثابت اند. مثلاً عدالت همیشه لازم است. عدالت هیچ وقت کهنه نمی شود. آزادی واژه ای است که هیچ وقت کهنه نمی شود ولی تعاریف مختلف دارد. اینکه زن و مرد نامحرم بی جهت با یکدیگر مختلط نباشند، اتفاقاً حرف نویی هم است. یعنی مصداق سخن ارتجاعی نیست.
زن و مرد نامحرم بالاخره با یکدیگر نامحرم هستند یا نه؟ مرجع تقلید ما می گوید اختلاط زن و مرد در صورتی که بی جهت باشدف حرام است. وقتی که می توان زن و مرد را با یک برنامه ریزی حساب شده از یکدیگر جدا کرد، چرا ما آن ها را در شرایط مختلط قرار دهیم؟
منتقدین می گویند اجرای این طرح مستلزم صرف بودجه ای هنگفت است در حالی که این بودجه می تواند خرج مشکلات اساسی تر مملکت شود.
نه، اصلاً بودجه لازم ندارد. اگر گفته شود زن و مرد مطلقاً نباید در یک محیط جمع شوند، این انتقاد وارد است؛ زیرا اگر 5 تا دانشجوی دختر داشته باشیم و 15 تا دانشجوی سر، باید برای آن 5 نفر و این 15 نفر دو تا کلاس تشکیل دهیم.
این کار نیازمند مکان و استاد و بودجه است. اما اگر 50 تا دختر و پسر در یک رشته با یک استاد داشته باشیم که بتوان 25 نفر آنها را دریک کلاس و 25 نفر دیگر را در کلاسی دیگر قرار دهیم، چرا این کار را نکنیم؟ کجای این کار مشمول تعریف ارتجاع می شود؟
فارغ از بحث ارتجاع، مشکل دیگری هم که می تواند وجود داشته باشد، دو برابر شدن هزینه دستمزد بسیاری از استادان است؛ چرا که استاد باید یک کلاس را دو بار برگزار کند.
ما کلاسهای 30-20 نفره داریم تا کلاسهای پرجمعیت تر. من خودم در تالار ابوریحان بیرونی شهید بهشتی معارف درس می دادم و کل تالار پر می شد. اما اغلب کلاسها با 30-20 نفر تشکیل می شود. حالا اگر ما 25 تا دختر و 25 تا پسر در یک کلاس داشته باشیم و قرار باشد یک کلاس 25 نفره تشکیل دهیم و این ها را از هم جدا کنیم، یعنی 25 تا دختر در یک کلاس و 25 تا پسر هم در یک کلاس باشند، چه اشکالی دارد؟ کجای این کار ارتجاعی است؟
منتقدین می گویند اگر چه مثلاً هزار سال پیش، جداسازی شدید زن و مرد در ایران حاکم بوده ولی امروز دیگر این جداسازی جزو ضرورتهای زمانه ما نیست. بنابراین تلاش برای احیاء عرف هزار سال پیش چیزی جز بازگشت به عقب یا ارتجاع نیست.
آخر بحث عرف نیست. اگر ما می گفتیم ما از لحاظ عرفی وفرهنگی می خواهیم این کار را بکنیم، حق با آنها بود. اما ما این کار را به دلایل شرعی انجام می دهیم. امام راحل که مرتجع نبود. امام یک شخصیت عالم متعهد نواندیش بودند. ما 14 قرن است که به احکام نماز به همان شکل اولیه اش پای بندیم. این ارتجاع است؟ احکام نماز که الان در رساله های عمیله است، همان چیزی است که 1400 سال قبل هم بوده است.
آخر نماز جزو عبادیات است
این هم جزو اخلاقیات است که به دین بستگی دارد.
وقتی دخترها با پوشش شرعی به دانشگاه می آیند، مشکل شرعی کجاست؟
این جزو اخلاقیات دینی است و حرفی درست و منطقی است. ما الان دانشگاه الزهرا را داریم. آیا این دانشگاه ارتجاعی است.
جواب سئوال مرا ندادید. وقتی دخترها با پوشش شرعی در دانشگاه حضور دارند، آیا باز هم جداسازی دانشجویان ضرورت دارد؟
ما الان چرا زن و مرد را در اتوبوس و مترو از هم جدا کرده ایم؟ این ارتجاع است؟
وضعیت اتوبوس و مترو با دانشگاه که یک مکان فرهنگی است، فرق دارد. به همین دلیل خیلی از دانشجویان این طرح را توهینی به خودشان می دانند.
به هر حال این طرح را یک طرح منطقی و صحیح می دانم و معتقدم در جایی که اجرایش امکان پذیر باشد، باید اجرا شود. این کار پیشگیری از گناه. نگاه کردن زن و مرد به همدیگر ، زمینه ساز برقراری ارتباط غیرشرعی است.
چه اشکالی دارد که ما حیا و حجاب و عفاف را در جامعه حاکم کنیم؟ این به نفع جامعه است. بالاخره نگاه کردن به نامحرم حرام است یا نه؟
اگر ما دختر و پسر را دائماً در معرض دید یکدیگر قرار دهیم، حجب و حیا از بین می رود. آیا اینکه طلبه های دختر و پسر به صورت جداگانه در س می خوانند، توهین به آنها است؟
الان مگر مدارس ما منفک نیستند؟ اگر گفته شود دختران ما نباید درس بخوانند، این حرف ارتجاعی است. اما ما می گوییم دخترها درس بخوانند و لی با پسران مختلط نباشند. چه دلیلی دارد که ما دختر و پسر را با هم قاطی کنیم! مگر الان که مدارس دخترانه و پسرانه ما جدا هستند، اشکالی دارد؟
البته من می گویم اگر امکانات و شرایط این جداسازی وجود داشت، فبها المراد و گر نه این کار را انجام نمی دهیم. اگر گفته می شد زن و مرد در همه جا، یعنی در ادارات و بانکها و .. باید از هم جدا شوند، این یک کار غیر اجرایی می شد. اما اینکه بگوییم اگر شرایطش وجود داشت دانشجویان دختر و پسر را از همدیگر جدا کنیم، خواسته نامعقول و نادرستی نیست.
یکی از استدلالهای مدافعین این طرح این است که اختلاط دختر و پسر باعث افت تحصیلی و جداسازی آنها باعث ارتقاء کیفیت تحصیلی آنها می شود. آیا شما تحقیقی در این زمینه در دست دارید که موید این مدعا باشد؟
نه، من با وجود اینکه 6 سال در دانشگاه شهید بهشتی تدریس می کردم، تحقیقی در این زمینه ندارم ولی به طور طبیعی می توانم بگویم که در محیط مختلط یک مقدار از فکر و انرژی دختر و پسر گرفته می شود و آنها به جای اینکه این فکر و انرژی را صرف درس خواندن کنند، صرف طرف مقابل می کنند. مسلماً آزادی نگاه و اندیشه از این حیث در یک محیط زنانه یا مردانه بیشتر است.
به نظر شما حد یقف جداسازی زن و مرد در جمهوری اسلامی کجاست؟
همان که حضرت امام فرمودند؛ یعنی بالضروره و حتی المقدور. واجب نیست که این کار همه جا صورت بگبرد.
احمدی نژاد اخیراً گفت که با ارتجاع مخالف است و در برابر اقدامات ارتجاعی ایستادگی خواهد کرد. به نظر شما دولت دهم از این طرح استقبال می کند یا آن را مصداق یک طرح ارتجاعی قلمداد می کند؟
من نمی دانم ایشان در این باره چه نظری ندارند ولی به نظر من چنین طرحی اصلاً مشمول تعریف یک طرح ارتجاعی نمی شود.
