Tabrizli Atila
اخراجی موقت
نژاد پرستان، پان ترکیست ها،ارازل و اوباش،ملی گراها،حکومتی ها لطفا بیرون از این تاپیک سخن پراکنی و مارک زنی کنید
مدرسه ده موعللیم / در مدرسه معلم
یئنه دؤیدو الیمدن / باز هم کتکم زد
باجارمادیم فارسینی / فارسی را بلد نبودم
ایراد توتدو دیلیمدن / از زبانم ایراد گرفت
دئدیم : آغا موعللیم / گفتم اقا معلم
وورما ، گؤینه دی الیم / نزن دستهایم درد گرفت
نه دیر آخی گوناهیم / گناه من مگر چیست؟
تورکودور منیم دیلیم / زبان من ترکی است
یاپیشدی قولاغیمدان / گوشم را گرفت
دئدی : بوراخ تورکونو / گفت ول کن ترکی را
او قالدی ائوینیزده / ترکی را در خانه گذار
اونوت گئتسین کؤکونو / اصل و نسبت را فراموش کن
اؤیره نمه سن آب – بابا / آب بابا را یاد نگیری
آچاجاقسان الینی / تنبیه می شوی
کؤتک یئیه ندن سونرا / بعد این که کتک خوردی
اونودارسان دیلینی / زبانت را فراموش می کنی
سنین هاران تورکدور؟ / کجای تو ترک است؟
آذریسن ، آذری / آذری هستی تو آذری
کیم اؤیره دیبدیر سنه / کی یادت داده تو را
بئله یانلیش سؤزلری / این حرفهای غلط را
آخدی گؤزومون یاشی / اشک از چشمانم سرازیر شد
تیتره دی دیل – دوداغیم / لرزید زبان و دهانم
بئله یالان سؤزلره / این حرفهای دروغ را
اینانمادی قولاغیم / باور نکرد گوشهایم
آنام منی اویدورماز / مادرم مرا گول نمی زند
آتام منی آللاتماز / پدرم به من کلک نمی زند
بو سؤزلرین هئچ بیری / این حرفها هیچ کدام
منیم عاغلیما باتماز / به عقلم جور در نمی آید
نییه منیم آدیمی / چرا اسم مرا
سوروشماییر اؤزومدن / از خودم نمی پرسد
نییه سؤزون دوزونو / چرا حرف راست را
اوخوماییر گؤزومدن / نمی خواند از نگاهم
هرکس یالان دانیشسا / هر کس که دروغ بگوید
آللاهین دوشمانیدیر / دشمن خداست
من کی یالان دئمیرم / من که دروغ نمی گویم
بو اونون یالانیدیر / این دروغ اوست
لایلای دئییبدیر آنام / مادرم لالای می گفت
منه بئشیکده تورکو / در گهواره به ترکی
دانیشمیشیق هامیمیز / همه حرف زدیم
ائوده – ائشیکده تورکو / به ترکی هم در خانه هم در بیرون
نه دن گرک یازمایاق / چرا ننویسیم
دیلیمیزی کیتابا ؟ / زبانمان را در کتاب
مدرسه ده نه اوچون / به چه دلیل در مدرسه
گلمه یک بیز حئسابا؟ / ما را به حساب نیاورند
هئچ عاغلیما سیغماییر/ هیچ عقلم قد نمی دهد
نه دیر بونون جاوابی / جواب این چیست
سو یئرینه اوخویام / به جای سو
مدرسه میزده آبی / در مدرسه بگویم آب
یقین کؤتک یئمزدیم / مطمئناً کتک نمی خوردم
اوخوسایدیم دیلیمی / اگر به زبان خودم تحصیل می کردم
گؤینه رتیدن سیخمازدیم / از سوزش آن نمی گذاشتم
قولتوغوما الیمی / دستهایم را به بغلم
قوی بؤیویوم بیر اؤزوم / بزرگ که شدم
اولاجاغام موعللیم / من هم معلم می شوم
اوندا چوخ ایش گؤره جک / خیلی کارها انجام خواهد داد
بو گون گؤینه ین الیم / این دستهای دردالود
کیلاسیمدان گله جک / طنین کلاس من
ائلیمیزین اؤز سسی / صدای ایل و تبار خودم
اولاجاقدیر او زامان / خواهد بود آن زمان
تورکون ده مدرسه سی / ترک هم مدرسه ای خواهد داشت...
این شعر رستاخیز سرخ است همه با هم دست در دست هم برای زنده نگه داشتن زبان های مادری همکاری کنیم
زنده نگه داشتن زبان مادری وظیفه همه ی ترک ها کردها لرها بلوچ ها ترکمن ها فارسها و در کل همه و همه است
مدرسه ده موعللیم / در مدرسه معلم
یئنه دؤیدو الیمدن / باز هم کتکم زد
باجارمادیم فارسینی / فارسی را بلد نبودم
ایراد توتدو دیلیمدن / از زبانم ایراد گرفت
دئدیم : آغا موعللیم / گفتم اقا معلم
وورما ، گؤینه دی الیم / نزن دستهایم درد گرفت
نه دیر آخی گوناهیم / گناه من مگر چیست؟
تورکودور منیم دیلیم / زبان من ترکی است
یاپیشدی قولاغیمدان / گوشم را گرفت
دئدی : بوراخ تورکونو / گفت ول کن ترکی را
او قالدی ائوینیزده / ترکی را در خانه گذار
اونوت گئتسین کؤکونو / اصل و نسبت را فراموش کن
اؤیره نمه سن آب – بابا / آب بابا را یاد نگیری
آچاجاقسان الینی / تنبیه می شوی
کؤتک یئیه ندن سونرا / بعد این که کتک خوردی
اونودارسان دیلینی / زبانت را فراموش می کنی
سنین هاران تورکدور؟ / کجای تو ترک است؟
آذریسن ، آذری / آذری هستی تو آذری
کیم اؤیره دیبدیر سنه / کی یادت داده تو را
بئله یانلیش سؤزلری / این حرفهای غلط را
آخدی گؤزومون یاشی / اشک از چشمانم سرازیر شد
تیتره دی دیل – دوداغیم / لرزید زبان و دهانم
بئله یالان سؤزلره / این حرفهای دروغ را
اینانمادی قولاغیم / باور نکرد گوشهایم
آنام منی اویدورماز / مادرم مرا گول نمی زند
آتام منی آللاتماز / پدرم به من کلک نمی زند
بو سؤزلرین هئچ بیری / این حرفها هیچ کدام
منیم عاغلیما باتماز / به عقلم جور در نمی آید
نییه منیم آدیمی / چرا اسم مرا
سوروشماییر اؤزومدن / از خودم نمی پرسد
نییه سؤزون دوزونو / چرا حرف راست را
اوخوماییر گؤزومدن / نمی خواند از نگاهم
هرکس یالان دانیشسا / هر کس که دروغ بگوید
آللاهین دوشمانیدیر / دشمن خداست
من کی یالان دئمیرم / من که دروغ نمی گویم
بو اونون یالانیدیر / این دروغ اوست
لایلای دئییبدیر آنام / مادرم لالای می گفت
منه بئشیکده تورکو / در گهواره به ترکی
دانیشمیشیق هامیمیز / همه حرف زدیم
ائوده – ائشیکده تورکو / به ترکی هم در خانه هم در بیرون
نه دن گرک یازمایاق / چرا ننویسیم
دیلیمیزی کیتابا ؟ / زبانمان را در کتاب
مدرسه ده نه اوچون / به چه دلیل در مدرسه
گلمه یک بیز حئسابا؟ / ما را به حساب نیاورند
هئچ عاغلیما سیغماییر/ هیچ عقلم قد نمی دهد
نه دیر بونون جاوابی / جواب این چیست
سو یئرینه اوخویام / به جای سو
مدرسه میزده آبی / در مدرسه بگویم آب
یقین کؤتک یئمزدیم / مطمئناً کتک نمی خوردم
اوخوسایدیم دیلیمی / اگر به زبان خودم تحصیل می کردم
گؤینه رتیدن سیخمازدیم / از سوزش آن نمی گذاشتم
قولتوغوما الیمی / دستهایم را به بغلم
قوی بؤیویوم بیر اؤزوم / بزرگ که شدم
اولاجاغام موعللیم / من هم معلم می شوم
اوندا چوخ ایش گؤره جک / خیلی کارها انجام خواهد داد
بو گون گؤینه ین الیم / این دستهای دردالود
کیلاسیمدان گله جک / طنین کلاس من
ائلیمیزین اؤز سسی / صدای ایل و تبار خودم
اولاجاقدیر او زامان / خواهد بود آن زمان
تورکون ده مدرسه سی / ترک هم مدرسه ای خواهد داشت...
این شعر رستاخیز سرخ است همه با هم دست در دست هم برای زنده نگه داشتن زبان های مادری همکاری کنیم
زنده نگه داشتن زبان مادری وظیفه همه ی ترک ها کردها لرها بلوچ ها ترکمن ها فارسها و در کل همه و همه است
