ü تب خونریزی دهنده ابولا یک بیماری ویروسی و زئونوز است که اغلب پریمات ها را مبتلا می کند .
ü این بیماری با ایجاد تب شدید و خونریزی بیمار را از پا درمی آورد و خیلی سریع گسترش می‌یابد.
تاریخچه بیماری
ü ویروس ابولا برای اولین بار در شیوع تب خونریزی دهنده ابولا در 1976 در زئیر و سودان شناسایی گردید .
ü در ابتدا اعتقاد بر این بود که ویروس عامل بیماری از طریق تماس با حیوان آلوده به انسان منتقل می شود .
ü سپس بیماری در افرادی که با خون و ترشحات بدن افراد آلوده و یا تجهیزات پزشکی آلوده تماس داشتند ، دیده شد .
ü در سال 1976شیوع بیماری در زئیر باعث ابتلای 318 نفر و مرگ 280 نفر و در کشور سودان باعث ابتلای 285 نفر و مرگ 151 نفر گردید .
ü پس از مدتی بیماری به کشورهای همسایه ، اوگاندا و کنگو نیز گسترش یافت .
ü در نوامبر 1989 در نتیجه تحقیقات بر روی شیوع بیماری »تب هموراژیک میمون ها «، نوعی فیلوویروس شناسایی گردید که با ویروس ابولایی که در نمونه های بافت اخذ شده از نوعی میمون خرچنگ خار فیلیپینی جدا شده بود ، مشابهت وجود داشت .
ü به سویه جدید کشف شده در فیلیپین نام Reston Ebola virus داده شد .
ü این سویه سپس در میمونهای ایتالیا و ایالات متحده شناسایی گردید که برای انسان بیماریزا نبود .
ü در سال 1992 ، اعضای آئین Aum Shinrikyo در ژاپن ، استفاده از ویروس ابولا را بعنوان یک سلاح وحشتناک مورد توجه قرار دادند .
ü رهبر این آئین تعداد 40 نفر از پیروانش را تحت عنوان کمک به قربانیان ابولا اما در واقع بمنظور دستیابی به ویروس این بیماری به زئیر فرستاد .
ü انتشار گسترده بیماری و مرگ سریع مبتلایان ، باعث شد ویروس ابولا بعنوان یا سلاح بیولوژیک بسیار موثر مطرح گردد .
ü در سال 1994 سویه Ivory Coast Ebola virus در شامپانزه های ساحل عاج شناسایی گردید که شباهت زیادی با ویروس عامل ابولای 1976 زئیر داشت .
ü در سال 2007 ، وزیر بهداشت اوگاندا ، شیوع ابولا را در منطقه »بوندیبوگیو« این کشور اعلام کرد . این سویه جدید که Bundibugyo Ebolavirus نام گرفت 149 نفر درگیر کرد و باعث مرگ 37 نفر گردید .
به گزارش WHO ، از ابتدای شناسایی بیماری ابولا ، تا کنون 1871 مورد ابتلا و 1296 مورد مرگ در اثر این بیماری در جهان مورد تائید قرار گرفته است .
عامل بیماری
ابولا Ebola نام عمومی گروهی از ویروسها است که به جنس Ebola virus و خانواده Filoviridae تعلق دارند .
این ویروس نام خود را از دره رودخانه Ebola در زئیر یعنی جاییکه برای اولین بار بیماری مشاهده شد ، گرفته است .
جنس ابولا ویروس دارای تعدادی سویه است که در این میان سویه Zaire Ebola virus حادترین سویه این جنس است که تلفات ناشی از آن در اپیدمیهای مختلف 90 – 59 درصد گزارش شده است .
ü ابولاویروس ها دارای ساختمانی رشته مانند می باشد .
ü ویریون ها معمولا بشکل لوله ای دیده می شوند اما به اشکال عصا مانند ، مارپیچ ، U شکل ، حلقوی و منشعب نیز ممکن است دیده شود .
ü معمولا اندازه ویریون ها ، 80 نانومتر است اما طول بعضی از ویریون ها ممکن است حتی تا 1400 نانومتر نیز برسد .
ü در مرکز ویریون ساختمانی بنام نوکلئوکپسید وجود دارد که مجموعه ای از اسیدنوکلئیک RNA و انواعی پروتئین است .
ü این ویروس دارای پوشش خارجی است که از غشای سلول میزبان مشتق می شود .
مخازن طبیعی ویروس
ü با وجود مطالعات زیادی که انجام گرفته ، تا کنون مخزن طبیعی ابولاویروس شناخته نشده است .
ü در طول سالهای 1976 تا 1998 ، از بین نمونه های گرفته شده از 30هزار پستاندار ، پرنده ، خزنده ، دوزیست و بندپا ، تنها در 6 خزنده و یک نوع موش که در سال 1998 از جمهوری آفریقای مرکزی جمع آوری شده بودند ، این ویروس جدا گردید .
ü در سالهای 2001 و 2003 ، ویروس ابولا از لاشه گوریل ها ، شامپانزه ها و غزال های آفریقایی جدا شد ، اما وجود تلفات بالا در این حیوانات مانع از آن گردید که این حیوانات بعنوان مخزن ویروس مطرح شوند .
ü در اواخر سال 2005 ویروس عامل بیماری از سه گونه خفاش میوه خوار جدا شد . این خفاش ها علائم بیماری را نشان نمی دادند .
ü اکنون علاوه بر خفاش ها ، گیاهان ، بندپایان ، همچنین پرندگان بعنوان مخزن طبیعی این ویروس مورد توجه قرار گرفته اند .
پاتوژنز
ویروس ابولا ، سلولهای اندوتلیال که سطح داخلی رگ های خونی را فرش می کنند و سلولهای پلاکت را درگیر می کند .
ü صدمه به رگهای خونی و عدم توانایی پلاکت ها در انعقاد خون سبب می شود که بیمار به سرعت خون زیادی از دست داده و دچار شوک شود .
ü فیلوویروس ها همچنین در اغلب ارگانهای بدن و در سلولهای مانند هپاتوسیت ها ، سلولهای اپی تلیال ، فیبروبلاست ها و سلولهای آدرنوکورتیکال بخوبی تکثیر می شوند .
انتقال بیماری
انتقال بیماری از طریق تماس مستقیم با ترشحات بدن و به میزان کمتر ، تماس با پوست و مخاط فرد آلوده و همنطور استفاده از تجهیزات پزشکی و بیمارستانی آلوده صورت می پذیرد .
ü انتقال Airborneنیز در میان میمونهای ایالت ویرجینیای آمریکا مشخص شده است .
ü شواهد محدودی نیز از انتقال بیماری در انسان از این طریق در اپیدمی های گزارش شده ، وجود دارد .
ü این بیماری با ایجاد تب شدید و خونریزی بیمار را از پا درمی آورد و خیلی سریع گسترش می‌یابد.
تاریخچه بیماری
ü ویروس ابولا برای اولین بار در شیوع تب خونریزی دهنده ابولا در 1976 در زئیر و سودان شناسایی گردید .
ü در ابتدا اعتقاد بر این بود که ویروس عامل بیماری از طریق تماس با حیوان آلوده به انسان منتقل می شود .
ü سپس بیماری در افرادی که با خون و ترشحات بدن افراد آلوده و یا تجهیزات پزشکی آلوده تماس داشتند ، دیده شد .
ü در سال 1976شیوع بیماری در زئیر باعث ابتلای 318 نفر و مرگ 280 نفر و در کشور سودان باعث ابتلای 285 نفر و مرگ 151 نفر گردید .
ü پس از مدتی بیماری به کشورهای همسایه ، اوگاندا و کنگو نیز گسترش یافت .
ü در نوامبر 1989 در نتیجه تحقیقات بر روی شیوع بیماری »تب هموراژیک میمون ها «، نوعی فیلوویروس شناسایی گردید که با ویروس ابولایی که در نمونه های بافت اخذ شده از نوعی میمون خرچنگ خار فیلیپینی جدا شده بود ، مشابهت وجود داشت .
ü به سویه جدید کشف شده در فیلیپین نام Reston Ebola virus داده شد .
ü این سویه سپس در میمونهای ایتالیا و ایالات متحده شناسایی گردید که برای انسان بیماریزا نبود .
ü در سال 1992 ، اعضای آئین Aum Shinrikyo در ژاپن ، استفاده از ویروس ابولا را بعنوان یک سلاح وحشتناک مورد توجه قرار دادند .
ü رهبر این آئین تعداد 40 نفر از پیروانش را تحت عنوان کمک به قربانیان ابولا اما در واقع بمنظور دستیابی به ویروس این بیماری به زئیر فرستاد .
ü انتشار گسترده بیماری و مرگ سریع مبتلایان ، باعث شد ویروس ابولا بعنوان یا سلاح بیولوژیک بسیار موثر مطرح گردد .
ü در سال 1994 سویه Ivory Coast Ebola virus در شامپانزه های ساحل عاج شناسایی گردید که شباهت زیادی با ویروس عامل ابولای 1976 زئیر داشت .
ü در سال 2007 ، وزیر بهداشت اوگاندا ، شیوع ابولا را در منطقه »بوندیبوگیو« این کشور اعلام کرد . این سویه جدید که Bundibugyo Ebolavirus نام گرفت 149 نفر درگیر کرد و باعث مرگ 37 نفر گردید .
به گزارش WHO ، از ابتدای شناسایی بیماری ابولا ، تا کنون 1871 مورد ابتلا و 1296 مورد مرگ در اثر این بیماری در جهان مورد تائید قرار گرفته است .
عامل بیماری
ابولا Ebola نام عمومی گروهی از ویروسها است که به جنس Ebola virus و خانواده Filoviridae تعلق دارند .
این ویروس نام خود را از دره رودخانه Ebola در زئیر یعنی جاییکه برای اولین بار بیماری مشاهده شد ، گرفته است .
جنس ابولا ویروس دارای تعدادی سویه است که در این میان سویه Zaire Ebola virus حادترین سویه این جنس است که تلفات ناشی از آن در اپیدمیهای مختلف 90 – 59 درصد گزارش شده است .
ü ابولاویروس ها دارای ساختمانی رشته مانند می باشد .
ü ویریون ها معمولا بشکل لوله ای دیده می شوند اما به اشکال عصا مانند ، مارپیچ ، U شکل ، حلقوی و منشعب نیز ممکن است دیده شود .
ü معمولا اندازه ویریون ها ، 80 نانومتر است اما طول بعضی از ویریون ها ممکن است حتی تا 1400 نانومتر نیز برسد .
ü در مرکز ویریون ساختمانی بنام نوکلئوکپسید وجود دارد که مجموعه ای از اسیدنوکلئیک RNA و انواعی پروتئین است .
ü این ویروس دارای پوشش خارجی است که از غشای سلول میزبان مشتق می شود .
مخازن طبیعی ویروس
ü با وجود مطالعات زیادی که انجام گرفته ، تا کنون مخزن طبیعی ابولاویروس شناخته نشده است .
ü در طول سالهای 1976 تا 1998 ، از بین نمونه های گرفته شده از 30هزار پستاندار ، پرنده ، خزنده ، دوزیست و بندپا ، تنها در 6 خزنده و یک نوع موش که در سال 1998 از جمهوری آفریقای مرکزی جمع آوری شده بودند ، این ویروس جدا گردید .
ü در سالهای 2001 و 2003 ، ویروس ابولا از لاشه گوریل ها ، شامپانزه ها و غزال های آفریقایی جدا شد ، اما وجود تلفات بالا در این حیوانات مانع از آن گردید که این حیوانات بعنوان مخزن ویروس مطرح شوند .
ü در اواخر سال 2005 ویروس عامل بیماری از سه گونه خفاش میوه خوار جدا شد . این خفاش ها علائم بیماری را نشان نمی دادند .
ü اکنون علاوه بر خفاش ها ، گیاهان ، بندپایان ، همچنین پرندگان بعنوان مخزن طبیعی این ویروس مورد توجه قرار گرفته اند .
پاتوژنز
ویروس ابولا ، سلولهای اندوتلیال که سطح داخلی رگ های خونی را فرش می کنند و سلولهای پلاکت را درگیر می کند .
ü صدمه به رگهای خونی و عدم توانایی پلاکت ها در انعقاد خون سبب می شود که بیمار به سرعت خون زیادی از دست داده و دچار شوک شود .
ü فیلوویروس ها همچنین در اغلب ارگانهای بدن و در سلولهای مانند هپاتوسیت ها ، سلولهای اپی تلیال ، فیبروبلاست ها و سلولهای آدرنوکورتیکال بخوبی تکثیر می شوند .
انتقال بیماری
انتقال بیماری از طریق تماس مستقیم با ترشحات بدن و به میزان کمتر ، تماس با پوست و مخاط فرد آلوده و همنطور استفاده از تجهیزات پزشکی و بیمارستانی آلوده صورت می پذیرد .
ü انتقال Airborneنیز در میان میمونهای ایالت ویرجینیای آمریکا مشخص شده است .
ü شواهد محدودی نیز از انتقال بیماری در انسان از این طریق در اپیدمی های گزارش شده ، وجود دارد .
