بیماری خطرناکی که اکثر مردم دارند اما نمی دانند!!
ژاپنی*ها دو دهه است که اختلالی روانی به نام هی*کی*کوموری را تجربه می*کنند. حالا،* به دنبال بحران چندماه اخیر، بسیاری از این بیماران ناشناخته نیازمند کمک هستند و اوضاع ژاپن دشوارتر می*شود.
در اوایل دهه 1990 / 1370، گونه خاصی از انزواطلبی در بین جوانان ژاپنی رواج پیدا کرد. در آن زمان آن*ها ترجیح می*دادند برای ماه*ها در خانه*های خود بمانند. بررسی*ها نشان داد که حدود یک میلیون ژاپنی به اختلالی که در زبان ژاپنی هی*کی*کوموری نامیده شده بود،* مبتلا شدند. البته مطابق معمول، بسیاری بر این عقیده بودند که رقم واقعی خیلی بیشتر از رقم اعلام شده است.
مبتلایان به هی*کی*کوموری علایم اضطراب، افسردگی و الگوهای خواب آشفته را نشان می*دهند. تعریف رسمی این اختلال،* خانه*نشینی کامل را هم شامل می*شود، اما بسیاری از روانپزشکان و محققین ژاپنی برای این اختلال طیفی را تعریف کردند که از خانه*نشینی کامل تا بیرون رفتن هر روز اما نداشتن هیچ دوست یا شغلی را شامل می*شد.
بیماران ترجیح می*دهند در طول روز بخوابند و شب*ها تلویزیون تماشا کنند، *با بازی*های رایانه*ای مشغول شوند یا کتاب*های مصور بخوانند. آن*ها اغلب ترجیح می*دهند در اتاق خواب خود تنها غذا بخورند و به مقدار فراوان چت اینترنتی دارند، اما به ندرت وارد روابط چهره به چهره می*شوند.
در موارد بسیار نادر،* این افراد ممکن است به خودکشی و حتی قتل دیگری دست بزنند.* به گفته محققین، این افراد فقط وقتی هیچ گزینه دیگری ندارند به سراغ درمان می*روند،* وقتی مثلا خانه*شان فروخته شده، والدینشان فوت کرده*اند و دیگر هیچ پولی برایشان باقی نمانده است.
حالا زلزله، سونامی و بحران*های بعد از آن، ممکن است برای اولین بار مبتلایان به این اختلال در ژاپن را وادار به کمک گرفتن نماید. برای ژاپن،* این یک مشکل بزرگ و منحصر به فرد خواهد بود. عامل این اختلال مشخص نیست، اما مظنون شماره یک،* ضربه*های ناگهانی در زندگی است. بنابراین ممکن است بحران*های اخیر ژاپن و ضربه*هایی چون از دست دادن عزیزان، *بیکاری، *از دست دادن خانه و حتی شهر، *باعث ابتلای بسیاری جوانان دیگر به هی*کی*کوموری در ژاپن گردد.
البته هنوز هیچ گزارشی در این زمینه منتشر نشده، اما دو عامل در فرهنگ ژاپنی می*تواند نگران*کننده باشد:* یکی این که ژاپنی*ها ابتلا به بیماری روانی را ننگ می*دانند و ترجیح می*دهند خود را پنهان کنند تا این که به دنبال درمان بروند. دوم این که در فرهنگ ژاپن، استراحت کردن، درمان همه بیماری*های روانی دانسته می*شود و افراد تصمیم می*گیرند مدت*ها در خانه استراحت کنند تا شاید بهبود یابند.
برخی محققین بر این باروند که ابتلا به هی*کی*کوموری نوعی واکنش به تاکید فرهنگی ژاپن بر سرعت، کارآمدی و وقت*شناسی است. برخی دیگر،* تفاوت نگرش نسبت به یافتن شغل در دو نسل را عامل مهمی می*دانند. تا قبل از دهه 1990 / 1370، ژاپنی*ها با روند ثابتی تحصیلات خود را به پایان می*رسانند،* برای مصاحبه می*رفتند و شغلی برای همه عمر پیدا می*کردند.
اما از دهه 1990 به بعد،* اوضاع تغییر کرده و بسیاری از جوانان در مصاحبه*های بسیاری شرکت می*کنند اما کار دایمی پیدا نمی*کنند و مورد سرزنش والدینی قرار می*گیرند که شرایط را با زمان خود مقایسه می*کنند و باعث احساس شرمساری در فرزند خود می*شوند.
علی*رغم توجه فراوان رسانه*ها و نشریات، مطالعات علمی کمی در مورد هی*کی*کوموری وجود دارد. در حالی که این اختلال می*تواند عامل مهمی در هر تلاشی که برای کمک به مردم ژاپن انجام خواهد شد، باشد. نباید فراموش کرد که حتی قبل از این بحران*ها، ژاپن از کشورهایی بود که بالاترین آمار خودکشی را در بین کشورهای جهان داشت.
وجود مبتلایان هی*کی*کوموری که برای اولین بار به دنبال کمک می*آیند و احتمال ابتلای تعداد فراوانی به این بیماری بعد از وقایع اخیر، ژاپن را در موقعیتی قرار خواهد داد که هیچ کشور دیگری در این شرایط تجربه نخواهد کرد و کاملا مخصوص به ژاپن است.
