-آنان که تجربه های گذشته را به خاطر نمی آورند محکوم به تکرار اشتباهند.
-از میان کسانی که برای دعای باران به میعادگاه می روند تنها کسانی که با خود چتر می برند به کارشان ایمان دارند.
-پیچ های جاده آخر جاده نیستند مگر این که خودت نپیچی.
-وقتی به چیزی می رسی بنگر که در ازای آن از چه گذشته ای.
-آدم های بزرگ شرایط را خلق می کنند و آدم های کوچک از آن تبعیت می کنند.
-آدم های موفق به اندیشه هایشان عمل می کنند اما سایرین تنها به سختی انجام آن می اندیشند.
-گاهی خوردن لگدی از پشت برداشتن گامی به جلو است.
-هرگز به کسی که برای احساس تو ارزش قایل نیست دل نبند.
-همیشه توان این را داشته باش تا از کسی یا چیزی که آزارت می دهد به راحتی دل بکنی.
-با هر کسی مانند خودش رفتار کن تا نتیجه و عکس العمل کارش را قلبا احساس کند.
-هرگز به کسی که حاضر نیست برای تو کاری انجام بده، کاری انجام نده.
-به کسانی که خوبی دیگران را بی ارزش یا از روی توقع می دانند خوبی نکن اما اگر خوبی کردی انتظار قدردانی نداشته باش.
-قضاوت خوب محصول تجربه است و از دست دادن ارزش و اعتبار محصول قضاوت بد.
-هرگاه با آدم های موفق مشورت کنی شریک تفکر روشن آن ها خواهی بود.
-وقتی خوشبخت هستی که وجودت آرامش بخش دیگران باشد.
-به خودت بیاموز هرکسی ارزش ماندن در قلب تو را ندارد.
-هرگز برای عاشق شدن دنبال باران و بابونه نباش، گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس به غنچه ای می رسی که زندگیت را روشن می کند.
-همیشه حرفی رو بزن که بتونی بنویسی، چیزی رو بنویس که بتونی امضاش کنی و چیزی رو امضاء کن که بتونی پاش بایستی.
-هرگاه نتونستی اشتباهی رو ببخشی اون از کوچکی قلب توست، نه بزرگی اشتباه.
-عادت کن همیشه حتی وقتی عصبانی هستی عاقبت کار را در نظر بگیری.
-آنقدر به در بسته چشم ندوز تا درهایی را که باز می شوند نبینی.
-تملق کار ابلهان است.
-کسی که برای آبادانی می کوشد جهان از او به نیکی یاد می کند.
-آن که برای رسیدن به تو از همه کس می گذرد عاقبت روزی تو را تنها خواهد گذاشت.
-نتیجه گیری سریع در رخدادهای مهم زندگی از بی خردی است.
-هیچ گاه ابزار رسیدن به خواسته دیگران نشو.
-اگر می خواهی اعمالت مورد پسند خدا باشد، در سختیها از خودت بگذر، دیگران را قربانی نکن.
-از قضاوت دست بکش تا آرامش را تجربیه کنی.
-دوست برادری است که طبق میل خود انتخابش می کنی.
-لیاقت محبت و مهربانی دیگران را داشته باش. 
