به عشق امام حسین

[eng.saeedsgk]

من از جام ولایت مست مستم


امیدم را بدین میخانه بستم


بده ساقی شراب از کوثر عشق


که من درد آشنای می پرستم


نثار دوست کردم هرچه بودم


حسین را دوست دارم هر که هستم


حسین جان ای فروغ آسمانها


زمین بوس تو از روز الستم


من آن اشکم که در پایت فتادم


من آن گردم که در راهت نشستم


تو سر تا پا محبت بودی و مهر


ولی من رشته الفت گسستم


تو عطر ناب گلهای بهشتی


ولی من خار بی مقدار و پستم


تو خورشیدی و هم خورشید هایی


ولی من ذره ای بی پا و دستم


فقیرم، مستمندم، درد مندم


چه گویم بیش از این، اینم که هستم


ز پا افتاده تر از من کسی نیست


بگیر از مرحمت ای دوست دستم


مرا شرمندگی این بس که عمری


نمک خوردم نمکدان را شکستم​