بازنگری مفهوم محصوریت کالبدی در فضاهای شهری

DDDIQ

مدیر ارشد
[h=3]بازنگری مفهوم محصوریت کالبدی در فضاهای شهری[/h]

مهندس سید علی سیدیان
دانشجوی دکترا معماری دانشگاه علم و صنعت و عضو هیئت علمی دانشگاه مازندارن

مهندس منصور ابافت یگانه

کارشناس ارشد معماری

چکیده:
محصوریت که از آن به عنوان نخستین اصل حاکم در طراحی مناظرشهری نام برده می شود، نقش مهمی را در ایجاد درک فضایی و ارتباط استفاده کننده و محیط ایفا می کند تا جایی که اگر فضا به شکل مطلوبی محصور نشود، نمی توان به یک فضای شهری مطلوب دست یافت. فضای محصور، مانند فضای داخل یک ظرف، به وسیله ی سطوح مادی ایجاد شده است.از این رو ترکیب این سطوح و میزان محصور بودن فضا، از جمله خصوصیات اصلی هر منظر شهری است. در این تحقیق سعی می شود با بررسی تطبیقی عوامل کیفی و کمی محصوریت در مناظر شهری سنتی ایران و اروپا، اهمیت شرایط فرهنگی، اقلیمی و زمانی نشان داده شود و معلوم دارد که محصوریت به تبع سایر اصول شهرسازی و معماری می باید از شرایط بومی و معاصر منتج شود تا حداکثر مطلوبیت فضایی را برای استفاده کننده پیاده و سواره ایجاد کند.

واژه های کلیدی
محصوریت- منظر شهری- فضای شهری- کالبدی- اجتماعی-ذهنی
 

پیوست ها

  • بازنگری محصوری&#15.pdf
    468 کیلوبایت · بازدیدها: 0
بالا