انتخاب رمز عبور مناسب و سوالات امنیتی

[saeedhashemee]

حریم خصوصی، واژه ای که با پیشرفت تکنولوژی تعریف جدیدی پیدا کرده است. واژه ای وسیع که حفظ آن هم دقت و معلومات خاص خود را می خواهد. حفظ حریم خصوصی و یا به تعبیر دیگر امنیت اطلاعات را از جنبه های مختلفی می توان بررسی کرد. اما اشتباه نکرده ایم اگر رمزهای عبور را سربازان خط مقدم مقابله با سارقان اطلاعات و هویت بنامیم. به همین خاطر است که اولین درس به این موضوع اختصاص یافته است. در ادامه به بایدها و نبایدها در انتخاب رمز عبور و نکات مهم در این مورد می پردازیم.

اجزای یک رمز عبور قوی
حتما این اصل ساده اما مهم را می دانید که یک رمزعبور باید به قدر کافی مشکل باشد تا یک برنامه کامپیوتری رمزشکن نتواند آن را به راحتی حدس بزند.

رمزعبور باید طولانی باشد: رمزعبور هر چه طولانی تر باشد، احتمال اینکه یک برنامه کامپیوتری بتواند آن را حدس بزند کمتر می شود. سعی کنید رمز عبورتان حداقل ده حرف داشته باشد. البته بعضی افراد از رمزهایی شامل چند کلمه که با یا بدون فاصله پشت سر هم آورده می شوند، استفاده می کنند که اغلب به آنها عبارتِ رمز گفته می شود. ما نیز توصیه می کنیم تا آنجایی که برنامه یا سرویس مورد استفاده به شما اجازه می دهد، رمزعبور خود را طولانی انتخاب کنید.
رمزعبور باید پیچیده باشد: علاوه بر طول، پیچیدگی نیز از کشف رمز توسط نرم افزارهای رمزشکن- که ترکیبی تصادفی از حروف را کنار یکدیگر قرار می دهند- جلوگیری می کند. پس در صورت امکان سعی کنید رمزعبور شما شامل حروف بزرگ انگلیسی، حروف کوچک انگلیسی، اعداد و علامت هایی مثل نقطه و کاما باشد. ضمنا یک رمزعبور می بایست به قدر کافی مشکل باشد تا افراد نتوانند آن را حدس بزنند.
رمزعبور را باید بتوان به خاطر سپرد: اگر شما نتوانید رمزعبور خود را حفظ کنید و آن را جایی بنویسید، احتمالا آن را دو دستی به کسی که به خانه، کیف پول و یا حتی سطل آشغال دفتر شما دسترسی دارد، تقدیم کرده اید. راه های زیادی برای ایجاد و نگهداری رمزهای عبور طولانی که بتوان آنها را حفظ کرد وجود دارد. اما امکان استفاده از نرم افزارهایی مثل «LastPass» که این کار را برای شما به خوبی انجام می دهند، نیز وجود دارد. البته استفاده از نرم افزارهایی مانند Microsoft Word برای این کار مناسب نیست. رمزعبور این فایل ها توسط نرم افزارهای رایگانی که در اینترنت نیز پیدا می شوند قابل بازیابی است. این مورد آنقدر اهمیت دارد که در یک درس مجزا به آن به طور کامل به آن پرداخته شده است (درس آشنایی با نرم افزارهای مدیریت رمز عبور).
رمزعبور نباید شخصی باشد: رمزعبور نباید هیچ ارتباطی با شخصیت شما داشته باشد، بنابراین از انتخاب کلمات یا عباراتی که قسمتی از اطلاعات شخصی شما هستند مانند نام، شماره کارت ملی، شماره تلفن ها، اسم فرزندان، روز تولد یا هر چیزی که ممکن است افراد دیگر درباره شما بدانند، پرهیز کنید.
رمزعبورتان را مخفی نگه دارید: همیشه هنگام وارد کردن رمزعبور به افرادی که ممکن است آن را از روی شانه شما بخوانند توجه کنید. همچنین به جز در موارد کاملا ضروری رمزعبور خود را به هیچ کس نگویید. اگر هم مجبور بودید که آن را به دوست، هم کلاسی یا یکی از اعضای خانواده بگویید، ابتدا آن را به یک رمزعبور موقتی تغییر دهید و به شخص مورد نظر بدهید. پس از اتمام کار، آن را به حالت قبل بازگردانید. البته، اغلب اوقات راه های دیگری مانند ایجاد یک رمز عبور جداگانه در حساب خود وجود دارد که در صورت امکان بهتر است از این روش ها استفاده کنید. یک رمزعبور می بایست به گونه ای انتخاب گردد که اگر کسی آن را دانست، حداقل ضرر را برایتان به همراه داشته باشد.
رمزهای عبور نباید یکسان باشند: از یک رمز عبور برای بیش از یک حساب استفاده نکنید، زیرا اگر کسی آن را بفهمد به تمام اطلاعات شما دسترسی پیدا خواهد کرد. فرض کنید رمزعبور کامپیوتر و ایمیل شما یکسان است، حال اگر کسی بتواند کامپیوتر شما را «هک» کند یا به طریقی رمز آن را بدست آورد، به ایمیل شما نیز دسترسی خواهد داشت.
رمزهای عبور را به صورت دوره ای عوض کنید: توصیه می شود رمز عبور خود را به طور منظم حداقل هر 3 ماه یک بار عوض کنید. زیرا به مرور زمان احتمال اینکه دیگران رمز عبور شما را بفهمند، افزایش می یابد (طبیعی است اگر من رمزعبور خود را 10 سال عوض نکنم به جز خواجه حافظ شیرازی، بقیه آن را خواهند فهمید). همچنین اگر کسی بدون اطلاع شما رمزعبورتان را دزدیده باشد تا زمانی که آن را عوض نکنید، از رمزعبور استفاده می کند.
چند راه خوب برای ساختن رمزهای عبور مطمئن
برای ساختن رمزعبور، بهتر است از کاراکترهای متنوع و روش های مختلف استفاده کنید. برای مثال:

حروف بزرگ و کوچک: My naME is Not MR. MahMudi
حروف و اعداد: a11 w0Rk 4nD N0 p14Y
مخلوط کردن بعضی علامت ها: c@t(heR1nthery3
استفاده از چند زبان: Let Them Eat 1e gateaU au ch()colaT (انگلیسی و فرانسه)
استفاده از این روش ها پیچیدگی و امنیت رمزعبور را بالا می برد، اما آن را کاملا بی معنی و غیر قابل حفظ کردن نمی کند. حتی استفاده از بعضی از راه های شایع مثل بکار بردن 0 (صفر) به جای حرف O یا علامت @ به جای حرف a هم ایده خوبی است، زیرا این کار حداقل، زمان پیدا شدن رمز عبور توسط نرم افزار رمزشکن را افزایش می دهد یا آن را برای افراد معمولی غیر قابل حدس زدن می کند.

رمزهای عبور را می توان با علامت های جایگزین رایج (مثل مخفف ها) به عبارات پیچیده و عجیب تبدیل کرد. برای مثال:

«To be or not to be? That is the question» را می توان به صورت «2Bon2B?TitQ» نوشت. یعنی به جای To عدد 2 را که در زبان انگلیسی یکسان تلفظ می شوند را جایگزین می کنیم. یا مثلا به جای «That is the question» می نویسیم TitQ، یعنی حروف اول کلمات را کنار هم می آوریم. همان طور که می بینید عبارت اولیه ی معنی دار (بودن یا نبودن مسئله این است) را می‌توان به یک عبارت ظاهرا بی معنی تبدیل کرد.

مثال دیگر:

«We hold these truths to be self-evident: that all men are created equal» که با جایگزین کردن حروف اول هر کلمه (بعضی به صورت حروف بزرگ و بعضی کوچک) و قرار دادن نمادها به جای بعضی کلمات به جمله «=WhtT2bs-e:taMac» تبدیل می شود. مثال بعد: «Are you happy today?» تبدیل به «rU2d@y?» می‌شود.

البته مثال های بالا مربوط به انگلیسی زبان ها است و برای ما راحت تر است که ابتدا جملات خود را به صورت فینگلیش بنویسیم و بعد روی آن تغییراتی را انجام بدهیم. کار بسیار ساده ای است: «من کتاب را خیلی دوست دارم» را می توان به صورت فینگلیش نوشت «man ketab rakheili dust daram»: در این حالت می توان آن را هر جور که دوست دارید تغییر دهید؛ برای مثال «Mkrk2D@@r@m».

کار یک نرم افزار رمزشکن این است که حروف مختلف را با هم ترکیب کرده و آنها را در محل رمز عبور قرار می دهد تا از طریق آزمون و خطا، رمزعبور را بیابد. نویسندگان این برنامه ها می دانند که اکثر افراد از یک کلمه معنی دار برای رمزعبور خود استفاده می‌کنند، به همین دلیل برنامه خود را به گونه ای آماده می کنند تا ابتدا کلماتی را که در لغت نامه قرار دارد، امتحان کند. خب، نکته مثبت برای ما فارسی زبانان این است که اکثر این نرم افزارها برای زبان انگلیسی و لغات آن طراحی می شوند، پس توصیه می شود برای رمز عبور خود، به جای انگلیسی از فینگلیش استفاده کنید. البته راه عالی دیگری نیز وجود دارد. فرض کنید در حین وارد کردن رمز، کسی مخفیانه به کیبورد (صفحه کلید) شما نگاه می کند. اگر کلمه ای که شما می زنید یک کلمه‌ی انگلیسی یا فینگلیش باشد او به راحتی آن را متوجه می شود، چون معمولا افراد به حروف انگلیسی کیبورد توجه می کنند. اما انتخاب دیگری نیز پیش روی شماست، کلمه خود را فارسی تایپ کنید! احتمالا برای همه ما پیش آمده که می خواهیم در محلی یک کلمه فارسی بنویسم و بعد از اینکه آن را می نویسیم متوجه می شویم که زبان نوشته انگلیسی بوده و ما انگلیسی تایپ کرده ایم. مثلا ما در سایتی کلمه «محمد رضا گلزار!» را می نویسیم اما چون حواس مان نبوده و زبان ویندوز را به فارسی تغییر نداده ایم این عبارت تایپ می شود «lpln vqh ‘gchv». به نظر شما این یک رمزعبور پیچیده نیست؟

در زیر مثال هایی از این روش را می آورم:

بابا = fhfh
میخوانمش = ldo,hkla
رمزعالیجناب.سفید! = vlcuhgd[khf.stdn!
من.یار/مهربانم0داناوخوش.زبانم = lk.dhv/livfhkl0nhkh,o,a.cfhkl
در اینجا ما با توجه به حروف فارسی روی کلیدهای کیبورد کلمه فارسی مورد نظرمان را تایپ می کنیم، اما چون زبان سیستم عامل روی انگلیسی است، حروفی که در محل وارد کردن رمزعبور تایپ می شوند نیز انگلیسی خواهند بود. البته هنگامی که قرار بر استفاده از یک صفحه کلید بدون برچسب فارسی باشد (!) مساله بسیار سخت می شود.

این ها فقط چند راه ساده برای پیچیده کردن و در عین حال قابل حفظ ماندن رمزهای عبور هستند، بدیهی است که شما می توانید از روش‌های ابداعی خود برای این کار استفاده کنید.

سوالات امنیتی
در موارد زیادی در زمان ایجاد حساب کاربری مانند ثبت نام یک ایمیل جدید، شما امکان تعریف یک سوال امنیتی را دارید که در موارد خاص با پاسخ دادن به این سوال هویت خود را برای سرویس دهنده اثبات می کنید. این سوالات امنیتی اگر چه معمولا به چشم نمی آیند و برای انتخابشان وسواسی خرج نمی شود، اما از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند. شاید هک شدن ایمیل یاهو خانم سارا پیلین (کاندید معاونت ریاست جمهوری آمریکا)، به دلیل ضعف در انتخاب سوال امنیتی، مثال خوبی برای نشان دادن اهمیت این سوالات باشد. خانم پیلن این سوال را انتخاب کرده بود: همسر خود را اولین بار کجا ملاقات کردی؟ هکر هم با حدس جواب این سوال توانسته بود به ایمیل ایشان نفوذ کند. حتی زمانی که شما درون گوگل به دنبال سوالات امنیتی مناسب می گردید در موارد زیادی با نمونه های بسیار ضعیفی روبرو می شوید که استفاده از آن ها و موارد مشابه آن بسیار خطرناک است.

یک سوال امنیتی خوب باید این خصوصیات را داشته باشد:

به راحتی به خاطر سپرده شود و یادآوری آن هم ساده باشد، به طوری که حتی طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده آن را فراموش نکنید.
سوالی باشد که بتوان جواب های مختلفی را برای آن تصور کرد. سوالی با ۱۰۰۰ جواب ممکن که فقط یکی از آن ها درست باشد چطور است؟
سوالی نباشد که در جاهایی مانند فیس بوک، کلوب، اورکات و امثال آن و یا در مصاحبه یا نظر سنجی به آن پاسخ داده باشید.
جوابش در یک یا دو کلمه خلاصه شود.
هرگز تغییر نکند (مثلاً نام دوست دختر/ پسر فعلی تان اصلا انتخاب مناسبی نیست!)
مواردی که به هیچ وجه انتخاب مناسبی نیستند:

غذاهای مورد علاقه یا رنگ یا هر چیزی از علایق شخصی که در طول زمان تغییر می کنند.
مدل و یا زمان ساخت اتومبیل تان، زیرا برای یک خوره ماشین، تشخیص مدل و سال ساخت آن از روی عکس اش چندان سخت نخواهد بود.
تاریخ تولد: سوالات در این رابطه به دلیل سادگی یافتن جواب و وجود شبکه های اجتماعی مختلف که مرتبا تاریخ تولد شما را به همه یاد آوری می کنند غیر قابل استفاده اند.
اسم و یا تاریخ تولد افراد خانواده: وقتی که افراد خانواده تان هم در شبکه های اجتماعی عضو هستند و در لیست دوستان تان هم قرار دارند، تنها کسی که مشخصات شناسنامه ای آنها را نمی داند خواجه حافظ شیرازی است.
نام مدرسه و یا محل زندگی: پیدا کردن محل زندگی افراد و طبیعتا محل تحصیل آنها کار چندان دشواری نیست و به راحتی می‌توان چند احتمال قوی را مشخص و امتحان کرد.
نام اولین شغل و یا نام موسسه ای که در آن مشغول شده اید: با کمی پرس و جو در خصوص محل تولد و زندگی تان، تنها تعداد محدودی شغل در لیست هکر محترم باقی می مانند که یک فرد می تواند به عنوان اولین کار انتخاب کند.
سوالاتی از قبیل، چه رنگی است؟ رنگ های بسیار زیادی وجود دارد اما شما حتما یک رنگ مشخص از آن وسیله را دارید. به عنوان مثال: عکس ماشین تان در فیس بوک وجود دارد و همه از رنگِ آن مطلع هستند.
در پایین لیستی از سوالات خوب امنیتی با ذکر دلیل انتخاب آن ها آورده شده است:

فامیل معلم کلاس سوم شما چیست؟ معمولا در مورد اسم معلم مدرسه با دیگران صحبت نمی کنیم و علاوه بر آن همه مدرسه‌های مختلفی را تجربه کرده ایم که تعداد زیادی معلم در مقاطع مختلف تدریس می کرده اند.
برای دومین حیوان خانگی که داشته اید چه نامی انتخاب کرده بودید؟ اسم اولین حیوان خانگی شما در دسترس تر است، ولی این سوال را هم زمانی که هنوز دومین حیوان خود را نگهداری می کنید، انتخاب ننمایید.
وقتی که بچه بودید، می خواستید در آینده چه کاره شوید؟ تنها زمانی از این سوال استفاده کنید که جواب شما مواردی مانند خلبان، آتش نشان، پلیس و از این قبیل موارد نزدیک به ذهن نباشد.
اولین بار که خبر زلزله ی بم را شنیدید، کجا بودید؟ از جواب هایی مانند خانه، محل کار یا مدرسه خودداری کنید؛ البته این قبیل سوالات ناراحت کننده هستند ولی معمولا آن لحظات در ذهن ما باقی می مانند. هر واقعه ناگوار یا شادی آفرین فراموش ناشدنی را می توانید در اینجا استفاده کنید.
زمان تحویل سال (مثلا ۱۳۶۵) کجا بودید؟ از آنجایی که در آن سال ها هنوز فیس بوک، تویتر، کلوب و حتی اینترنت هم وجود نداشته، معمولا در این باره اطلاعاتی وجود ندارد. اگر از شهرت زیادی برخوردار نیستید از این سوال استفاده کنید، فقط دقت کنید که در این تاریخ به دنیا آمده باشید!
پسوند نام یا فامیل دوستان و آشنایان گزینه مناسبی به نظر می رسد. مثلا پسوند فامیل علی چیست؟ از آنجایی که حدس زدن هویت علی راحت نیست، این سوال انتخاب خوبی خواهد بود. ولی شما می توانید از سوالاتی مانند اسم گربه علی چیست؟ نیز استفاده کنید.
قهرمان دوران کودکی شما که بود؟ شخصیت های زیادی می توانند قهرمان دوران کودکی باشند. این سوال بسیار مناسب است البته مشروط به اینکه پاسخش Superman یا اعضای خانواده تان نباشد.
اسم کسی که پسوند فامیلش محسنی بود چیست؟ معمولا افراد از اسامی کامل خود برای معرفی (در شبکه های اجتماعی و یا ایمیل ها) استفاده نمی کنند و حدس جواب چنین سوالی بسیار مشکل است.
نام دومین پسر/ دختری که عاشق اش شدید چه بود؟ البته حواستان باشد که این سوال را در صورتی انتخاب کنید که با او ازدواج نکرده باشید، زیرا یافتن نام همسرتان کار چندان مشکلی نخواهد بود! نام اولین معشوقه تان هم اصلا انتخاب مناسبی نیست، زیرا احتمالا آن قدر هیجان زده بوده اید که همه جا در مورد آن صحبت کرده اید!
اولین بار کجا سیگار یا پیپ کشیده اید؟ این مورد معمولا در زمان نوجوانی شما اتفاق افتاده است و به نظرتان چنان محرمانه بوده که با هیچکس درباره آن صحبت نکرده اید!
مواردی هم وجود دارند که به نظر می رسد سوالات خوبی هستند در حالیکه واقعا اینطور نیست مانند:

اسم مستعار دوران کودکی شما چه بود؟ این سوال خوبی نیست، زیرا افراد زیادی از دوستان و بستگان شما جواب آن را می دانند و احتمال دارد که خودتان در جایی به این سوال پاسخ داده باشید.
اسم بزرگ ترین پسر عمو یا پسر خاله ی شما چیست؟ مثل اینکه باز هم از قدرت رسواگر شبکه های اجتماعی غافل شدید!
تاریخ تولد برادر بزرگ شما؟
۵ رقم آخر شماره گواهینامه تان چیست؟
در آخر باز هم تاکید می کنیم، بسیاری از مواردی که در اینترنت به عنوان سوالات خوب امنیتی آورده شده اند، گزینه های خوبی نیستند و باید با اصول ذکر شده تطبیق داده شوند. فراموش نکنید که سوال های امنیتی مهم هستند و قبل از انتخاب آن ها خوب فکر کنید.

 

[saeedhashemee]

۱۵ نکته مهم کامپیوتری و اینترنت

۱۵ نکته مهم کامپیوتری و اینترنت

گاهی که پست های ساده تر می‌نویسم با خودم فکر می‌کنم شاید این مطلب زیاد هم به درد کسی نخورد و با خودم می‌گویم باید مطالب را سنگین تر و تخصصی تر کنم. اما با نگاه عمیق تری که کردم متوجه شدم نه این خبر ها هم نیست…بهتره کمی هم از پنجره به بیرون نگاه کنیم و در را باز کنیم و چند تا رفیق جدید به جمع خودمان اضافه کنیم.
در ادامه به توضیح برخی از ابتدایی ترین نکاتی می‌پردازم که هر کاربر ساده کامپیوتر باید بداند. اگر از کاربران تازه کار کامپیوتر هستید دوستانه توصیه می‌کنم این مطلب را با دقت بخوانید.


۱- اول آدرس ایمیل www نمی‌گذارند: اول آدرس ایمیل هرگز www نمی گذارند.
۲- اینترنت اون علامت e آبی رنگ نیست: اون e آبی رنگ علامت برنامه Internet Explorer، محصول شرکت Microsoft است. خود اینترنت یک شبکه است که برنامه یا آیکون خاصی ندارد.
Internet Explorer به شما کمک می‌کند از این شبکه برای دیدن سایت های مختلف استفاده کنید. درست مثل اینکه می‌توانید برنامه کانال های تلویزیون را با یک تلویزیون Panasonic یا با یک تلویزیون Sony یا با هر مارک دیگری ببینید…
برنامه های دیگری هم وجود دارند که کار آن e آبی را می کنند و حتی خیلی بهتر! مثل Safari، Chrome، Opera یا Firefox که می‌توانید از آنها استفاده کنید.
۳- چت همان یاهو مسنجر نیست: چت کردن لازم نیست حتمآ با برنامه یاهو مسنجر انجام شود. یاهو یکی از شرکت هایی است که سرویس چت اینترنتی را ارائه می‌کند. با ICQ، MSN Messenger یا Gtalk و… هم می‌توانید چت کنید (با سایر کاربران همان سرویس).
۴- هر کامپیوتری الزامآ ویندوز نیست: این خیلی مهمه! ببینید یک کامپیوتر را خاموش فرض کنید! اصلآ به آن چه روی صفحه مانیتورش دیده می‌شود فکر نکنید. این به خودی خودش یک کامپیوتر است.
حالا باید یک برنامه روی این کامپیوتر نصب بشه که این کامپیوتر بتونه روشن بشه و ما ازش استفاده کنیم. به این برنامه ها می‌گوییم «سیستم عامل» یا «Operating System» یا OS.
یکی از معروف ترین این برنامه ها «ویندوز» نام داره که نسخه های مختلفی هم داره که می‌دونم همگی با آنها آشنا هستید. مثل ویندوز ۹۸ یا ویندوز xp یا ویستا. ویندوز محصول شرکت Microsoft است.
حالا نکته اینجا است، هیچ اجباری به استفاده از ویندوز نیست و ویندوز تنها انتخاب موجود نیست. بلکه این تصور غلط به خاطر سلطه مایکروسافت بر روی بازار به وجود آمده. در اصل شرکت های مختلف و مشابهی وجود دارند که در این صنعت با مایکروسافت در رقابت هستند و خودشان «سیستم عامل» تولید می‌کنند.
به عنوان مثال، شرکت Apple سیستم عامل Mac را دارد. یا مثلآ سیستم عامل Ubuntu مال شرکت Canonical است.
۵- هر کامپیوتری الزامآ پنتیوم نیست: pentium فقط اسم مدل یکی از پردازنده (CPU) های شرکت اینتل است! فکر می‌کنم واضحه، مثلآ من اگر از CPU یک شرکت دیگه مثل AMD استفاده کنم دیگه «کامپیوترت پنتیوم چنده؟» مفهومی نداره. در ضمن مدل های pentium هم الان تقریبآ منسوخ شده و قدیمی به حساب می‌آیند.
۶- فایروال همان آنتی ویروس نیست: هر دو امنیت کامپیوتر را تامین می‌کنند اما با یکدیگر فرق دارند. توضیح تخصصی این تفاوت از حوصله این مطلب (و احتمالآ شما) خارج است. بگذارید این طور بگویم، فایروال یا دیواره آتش مثل یک گارد هست که شما بگذارید دم در خانه تا از ورود افراد خطرناک جلوگیری کند. آنتی ویروس مثل یک محافظ شخصی است که اگر کسی یه جوری گارد را دست به سر کرد یا یواشکی از دودکش شومینه اومد توی خونه او را دستگیر کنه.
۷- تفاوت فایل، فولدر و درایو: اصلآ به کامپیوتر فکر نکنید، درایو مثل طبقه ای است که شما پوشه های مختلف از اسناد تان را نگهدای می‌کنید. فولدر همان پوشه هایی است که اسناد در آنها وجود دارند.
هر سند موجود در پوشه مثل یک فایل هست. در نتیجه من اگر از شما بپرسم فلان سند کجاست؟ شما می‌گویید: «در طبقه دوم، پوشه سبز رنگ، کاغذ آخر.»
حالا اگر بپرسم «اون تحقیق شیمی که دانلود کردی کجاست؟» چه می‌گویید؟ «درایو C، فولدر Shimi، فایل shimi.pdf» یا مدل کامپیوتری تر: C:Shimishimi.pdf
این طور بخوانید، «سی دو نقطه بک اسلش شیمی بک اسلش شیمی دات پی دی اف».
حالا چطوری فرق اینا را هم به خاطر بسپاریم؟ یکی اینکه درایو ها تعداد شان زیاد نیست. عمومآ همین C و D و E و اینها هستند… فولدر ها یا پوشه ها هم که اصلآ از آیکون شان مشخص است.
فایل ها هم می‌توانید این جوری بشناسید. هر آیتمی که وقتی رویش کلیک می‌کنید دیگه جلوتر نمی‌توانید بروید یک فایل است. به عنوان مثال وقتی روی یک فولدر کلیک می‌کنید وارد آن می‌شوید، دوباره می توانید چیزی انتخاب کنید… در نتیجه این یک فایل نیست.
اما اگر روی یک عکس کلیک کنید آن عکس خودش باز می‌شود، دیگر داخل آن عکس پوشه های دیگر یا فایل های دیگر وجود ندارد. در نتیجه یک عکس یک فایل است. به عبارتی هر آیتمی که یک پسوند داشته باشد، مثلآ txt. یا jpg. و… یک فایل است.
۸- پسوند فایل ها مهم است: اول از همه، اصلآ پسوند چیه؟ پسوند اون سه حرف آخر اسم هر فایل است (اگر ویندوز شما پسوند ها را نشان نمی‌دهد مثل این راهنما عمل کنید).
پسوند به ویندوز و شما می‌گوید که این چه نوع فایلی است. به عنوان مثال یک فایل متنی که فقط حاوی نوشته است پسوندش txt. است. عکس های واقعی مثل آنها که با دوربین عکاسی می‌گیرید عمومآ دارای پسوند jpg هستند. عکس های کارتونی و کامپیوتری و غیر واقعی هم عمومآ gif یا png هستند.
فایل های فشرده شده عمومآ دارای پسوند zip یا rar هستند که آنها را باید با برنامه های مخصوص مثل Winzip یا WinRAR باز کنید.
فایل های اجرایی مثل فایل های برنامه های یا فایل های Setup بازی ها و… هم عمومآ دارای پسوند exe. هستند. آهنگ ها هم که مطمئنم خودتان مید‌انید، عمومآ mp3 یا wav هستند.
پسوند فایل ها اطلاعات زیادی به ما می‌دهند. مثلآ اگر کسی یک فایل به شما داد که پسوند آن exe. بود و گفت این عکس خودم است. دارد دروغ می‌گوید! احتمالآ به جای عکس یک برنامه مخرب مثل یک ویروس است.
۹- تفاوت وبلاگ و وب سایت: «وبلاگ» از جمله چیز هایی است که تعریف دقیقش یکم سخته. یک باور اشتباه اینه که یک وب سایت یک آدرس مستقل دارد، مثلآ تنها کاربران عضو سایت قادر به مشاهده لینک ها هستند.
عضویت در سایت / ورود به سایت
یک سایت است اما microsoft.persianblog.ir یک وبلاگ است. این تعریف اشتباه است.
وبلاگ جایی است که – عمومآ – یک نفر یادداشت هایی می‌نویسد. این یادداشت ها می‌توانید شخصی، تخصصی یا عمومی باشد. وبلاگ ها بر پایه یکی از برنامه های مدیریت محتوا نظیر وردپرس یا مووبل تایپ هستند. همچنین می‌توانند روی سرویس دهنده های وبلاگ آنلاین باشند، مثل Blogspot یا Persianblog و… که در این صورت آدرس آنها به شکل EsmeWeblog.Persianblog.ir و… درمیاید. اما می‌توانند آدرس شخصی هم داشته باشند. مثل Zangoole.com که یک وبلاگ است.
اکثر وبلاگ ها شامل بخش نظرات هم هستند که خوانندگان از این طریق با نویسنده در ارتباط هستند و نظر خودشان را به اطلاع نویسنده می‌رسانند. هم وبلاگ و هم وب سایت می‌تواند متعلق به یک نفر، چند نفر یا یک شرکت هم باشد در نتیجه مالکیت یا مخاطب یک نشانه برای تمیز دادن وبلاگ از وب سایت نیست. اما عمومآ وبلاگ متعلق به یک نفر است و شما با ورود به آن می‌دانید که در حال خواندن نوشته چه کسی هستید. وبلاگ ها عمومآ غیر رسمی تر از وب سایت ها هم هستند.
یک تفاوت دیگر هم این است که وب سایت ها عمومآ سرویس یا محصول خاصی دارند اما وبلاگ ها – حداقل مستقیمآ – سرویسی ارائه نمی‌کنند و فقط حاوی نوشته های نویسنده هستند.
۱۰- دومین، دامین یا دامنه: ببینید خودتان را درگیر نکنید، خیلی ساده است. اسم هر سایت (آدرسی که تایپ می‌کنید که واردش شوید) دامنه آن سایت است. مثلآ دامنه یاهو yahoo.com است. برای داشتن این نام ها باید نام مورد نظر آزاد باشد و مبلغی را سالیانه پرداخت کنید تا به نام شما ثبت شود.
توجه کنید که مثلآ در مثال یاهو، کل عبارت “Yahoo.com” دامنه است، نه فقط “Yahoo” در نتیجه “Yahoo.net” هم یک دامنه جدا است که می‌تواند متعلق به فرد دیگری باشد، همچنین “Yahoo.org” و… اما خوب شرکت های بزرگ تمام دامنه های اسم شرکت شان را به نام خودشان ثبت میکنند.
۱۱- هاست یا هاستینگ: هاست، هاستینگ یا Host یعنی فضایی که فایل های یک سایت اینترنتی روی آن قرار می‌گیرد. هر چیزی که شما روی یک سایت می‌خوانید باید روی یک کامپیوتر واقعی در یک جایی از دنیا وجود داشته باشد. این فضا ها هم توسط شرکت ها فروخته می‌شود. در نتیجه اگر می‌بینید می‌گویند «هاست ۱۰۰ مگابایتی» یعنی به شما ۱۰۰ مگابایت فضا می‌دهند که فایل های سایت تان را در آن نگهداری کنید.
۱۲- پروکسی همان ***** شکن نیست: پروکسی (proxy) همان ***** شکن نیست و هیچ ربطی هم به ***** شکن ندارد. به کامپیوتر اصلآ فکر نکنید، پروکسی می‌دانید مثل چیست؟ مثل اینکه من زنگ بزنم به شما بگم «اگر می‌تونی سر راه برو فلان کتاب فروشی ببین این کتاب را داره؟» شما می‌روید و از همانجا به من زنگ می‌زنید، می‌گویید «آره مثلآ فلان کتاب هست جلدش این رنگیه قیمتشم اینه…». این یعنی پروکسی.
وقتی شما IP و Port پروکسی را در برنامه ای وارد می‌کنید یا از ***** شکن استفاده می‌کنید کامپیوتر شما به یک کامپیوتر دیگه در جایی از دنیا وصل میشه و اون کامپیوتر میره اون آدرسی که شما می‌خواهید را باز می‌کنه و به شما نشان میده. حالا اگر پروکسی شما در یک کشور خارجی باشه می‌تونه جاهایی بره که شما نمی‌تونید برید! خیلی واضحه نه؟
۱۳- وی پی ان (vpn) همان ***** شکن نیست: نمی‌خواهم به ساختار vpn و… بپردازم. بلکه می‌خواهم بر عکس خیلی ها ساده برای تان توضیح بدهم که خوب متوجه بشید. vpn یک نوعی از شبکه است که اطلاعاتی که در آن رد و بدل می‌شود به خاطر فرایند رمزنگاری قابل دیده شدن نیست.
مثل چی؟ این سناریو را تجسم کنید، من و دوستم و شما با هم در یک اتاق هستیم. من و دوستم هر دو علاوه بر فارسی به زبان چینی هم مسلط هستیم اما شما یک کلمه هم چینی بلد نیستید.
حالا شما به من به فارسی می‌گویید «تو حق نداری راجع به آن موضوع با دوستت صحبت کنی!». حالا اگر من شروع کنم به چینی با دوستم حرف بزنم چی؟ شما نمی‌توانید بفهمید من دارم راجع به چی حرف می‌زنم.
اینکه vpn به عنوان یک ***** شکن استفاده می‌شود هم موردی مشابه است. «آن موضوع» همان سایت مسدود شده است و «زبان چینی» هم همان رمزنگاری شبکه vpn.
14- RAM بیشتر همیشه بهتر نیست: رم و حافظه بیشتر همیشه الزامآ بهتر نیست. یعنی کلآ این عدد ها هر چقدر بزرگتر می‌شوند الزامی نیست که بهتر شوند. چرا؟ به دلایل مختلف، مهم ترینش اینکه خیلی اوقات کامپیوتر شما توان استفاده از آن مقدار عظیم RAM را اصلآ ندارد… به عنوان مثال، اکثر افراد از ویندوز های ۳۲ بیت استفاده می‌کنند که توان استفاده بیشتر از ۴ گیگ رم را ندارند یعنی اگر شما ۸ گیگ رم هم داشته باشید هیچ فرقی نخواهید دید… پس اگر از نحوه کار یک دستگاه آگاه نیستید حواستان جمع باشد که پول تان را بی خود هدر ندهید. برای استفاده بیشتر از ۴ گیگ رم باید از سیستم عامل های ۶۴ بیت استفاده کنید. مثلآ Windows Vista x64 Ultimate.
15- قوی بودن یکی از اجزای کامپیوتر ضعیف بودن جزئی دیگر را جبران نمی‌کند: این هم از جمله اشتباهاتی است که از خیلی ها تا به حال شنیده ام. هر عضو کامپیوتر وظیفه منحصر به فرد خودش را دارد و قوی بودن یک جز، مثلآ RAM ضعیف بودن CPU را جبران نمی کند. مثلآ شنیده ام که می‌گویند «این بازی ۲ گیگ رم می‌خواد ولی اگر CPU ات قویه با ۱ گیگ هم جواب میده…» که کاملآ اشتباه است

 

[Neptune]

برام سوال بود vpn چیه که متوجه شدم مرسی

 

[saeedhashemee]

امنیت مرورگرهای اینترنتی

امنیت مرورگرهای اینترنتی

مرورگرها تبدیل به اصلی ترین نرم افزاری شده اند که در کامپیوتر از آن استفاده می کنیم و روز به روز هم جای بیشتری در میان کاربران باز می کنند. شما باید یک یا چند مرورگر را بسته به اینکه به چه امکانات و قابلیت هایی هنگام گشت و گذار در اینترنت نیاز دارید، انتخاب و از آنها استفاده کنید. اما نکته مهم، امنیت است. اینکه چه مرورگری امنیت بیشتری برای شما به ارمغان می آورد و رعایت چه نکاتی از طرف شما ضریب امنیتی تان را بالا می برد، مواردی است که در این درس، فرا خواهید گرفت.

چرا امنیت مرورگر مهم است؟
بیشترین درصد حملات و صدمات نرم افزاری و امنیتی که ممکن است متوجه یک کامپیوتر شود، از جانب اینترنت خواهد بود و در کنار آن بیشترین نرم افزارهایی که در یک سیستم با اینترنت در ارتباط هستند، مرورگرها هستند. بنابراین هکرها و افرادی که قصد کلاهبرداری های اینترنتی و یا آسیب رساندن به کامپیوترها را دارند، بیشترین تمرکز را بر روی مرورگرها می گذارند. پس لزوم استفاده از مرورگری مناسب و امن در کنار دقت و توجه به جزئیات، راز امنیت مرورگر، سیستم عامل و مهمتر از همه اطلاعات شما به حساب می آید.

چه مرورگری استفاده کنیم؟
نخستین و مهمترین مساله در رابطه با امنیت به هنگام مرور وب، انتخاب مرورگر است. هر کدام از مرورگرهای موجود، امکانات و قابلیت های خاصی را در اختیار کاربر قرار می دهند. اما مطمئنا مهمترین نکته برای بسیاری از افراد، امنیت است. در کنار آن باید فاکتورهای سرعت مناسب و قابلیت های کافی را نیز مد نظر قرار داد. پس در نهایت باید بسته به نیاز، مرورگری را انتخاب کرد که امنیت، سرعت و قابلیت های بیشتری را به نسبت سایر مرورگرها در اختیار ما قرار بدهد.

همه‌ی مرورگرها در رابطه با این سه فاکتور، نقاط قوت و ضعفی دارند. اما برای رفع چنین نیازهایی، مرورگرهای فایرفاکس، کروم و اُپرا، انتخاب هایی به مراتب بهتر از سایر مرورگرها به حساب می آید. هر چند ممکن است شما تا پیش از خواندن این درس فقط از اینترنت اکسپلورر استفاده کرده باشید، اما زمانش رسیده که مرورگرهای سریع تر و امن تری را هم امتحان کنید.

مرورگر فایرفاکس با سرعت مناسب و امکان نصب افزونه های مختلف، بهترین انتخاب برای افرادی است که امنیت را در کنار سرعت کافی و دسترسی به امکاناتی بی نهایت، می خواهند. اما در کنار آن مرورگر کروم، می تواند با ظاهری ساده تر و سرعتی به مراتب بیشتر، نیازهای کاربرانی که انتظار زیادی را از قابلیت های مرورگر خود نمی طلب اند، برآورده کند. مرورگر اُپرا نیز با سرعت مناسب و امنیت کافی، انتخاب خوبی برای افرادی است که ظاهری ساده و در عین حال آراسته را در کنار سرعت بالا، برای مرورگر خود می پسندند.

آشنایی با قسمت های مختلف مرورگر و توجه به جزئیات
در بسیاری از مرورگرها که ظاهری مشابه دارند، دو قسمت مهم وجود دارد که باید آنها را بشناسید: نوار بالا (Header Bar) و نوار وضعیت (Status Bar). توانایی شناسایی و همچنین توجه به این دو قسمت حین مرور صفحات وب، کمک شایانی به پیشگیری از بروز خطرات پیش رو، می کند. در قسمت بالای مرورگرها، دو نوار مختلف وجود دارد که Title Bar و Address Bar از مهمترین آنها به شمار می روند. در Title Bar که بالاترین قسمت پنجره اصلی مرورگر را شامل می شود، موضوع صفحه ای که در حال مرور آن توسط مرورگر هستید، نمایان می شود. در Address Bar نیز آدرس اصلی صفحه ای که در حال بازدید آن هستید، قابل رویت است. توجه به نوار آدرس یا Address Bar اهمیت ویژه ای دارد. همچنین آگاهی از وضعیت امنیتی و رمزگذاری صفحات وب با توجه به نوار آدرس امکان پذیر است.

در نوار پایین مرورگر، مهمترین قسمت Status bar یا نوار وضعیت قرار گرفته است. این نوار، اطلاعاتی از وضعیت مرورگر و لینک‌هایی که بر روی آنها کلیک می کنید نمایش می دهد. اگر در یک صفحه وب، نشانگر موس را بر روی یک لینک قرار دهید، می توانید آدرسی که لینک مورد نظر، شما را به آن ارجاع می دهد را در نوار وضعیت مرورگر مشاهده کنید. اهمیت این نوار بسیار زیاد است و توجه به آدرس اصلی لینک ها در تمامی صفحات وب، قبل از کلیک کردن‌شان، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

خطرات و راهکارها
کاربران باید برای پیشگیری از بروز خطراتی مانند فیشینگ، کلیک جکینگ و... تدابیری بیاندیشند. این موارد توسط برخی افراد و به منظور سرقت اطلاعات، کلاهبرداری و یا سوء استفاده از کاربران، ایجاد و به آنها تحمیل می شود و مهمترین راه مقابله، بالا بردن ضریب امنیتی مرورگر و دقت بیشتر کاربر است.

امنیت مرورگر چگونه تهدید می شود؟
مرورگرها برای افزایش قابلیت هایشان، وابسته به رابط های نرم افزاری مانند Flash و ActiveX و Java و Scripts (JavaScripts, VBScript,...) هستند. این تکنولوژی ها به صورت بالقوه می توانند به عنوان راه هایی برای دسترسی های غیرمجاز یا اجرای کدها و برنامه های مخرب باشند. در صورت انجام تنظیمات ناصحیح ممکن است خطرات امنیتی‌ای برای شما به وجود آید. برخی مرورگرها امکان غیر فعال سازی کامل این رابط های نرم افزاری را دارند. البته استفاده از افزونه هایی که به منظور مسدود کردن اسکریپت ها و کدهای اجرایی در مرورگر نیز تولید شده اند، راهی برای جلوگیری از اجرای خودکار آنها است.

همچنین پلاگین هایی مانند فلش پلیر (Flash Player) که وظیفه‌ی پخش فایل های فلش را دارند، بهتر است غیرفعال باشند اما اگر می خواهید از این پلاگین ها همچنان استفاده کنید باید اطمینان داشته باشید که آخرین نسخه از آنها روی کامپیوتر شما نصب است. در صورتی که از نسخه های قدیمی استفاده می کنید باید بدانید که در معرض خطرات جدی امنیتی هستید.

استفاده از افزونه های امنیتی
اکثر مرورگرها افزونه هایی دارند که برای سرعت بخشیدن به کارها و یا اضافه شدن قابلیتی، بر روی آنها نصب می شود. اما افزونه هایی نیز هستند که برای بالا بردن ضریب امنیتی مرورگر، بهتر است نصب شوند. در این میان بیشترین تعداد افزونه‌های امنیتی متعلق به فایرفاکس است. برای یک وبگردی امن تر استفاده از این افزونه ها بر روی فایرفاکس توصیه می شود:

افزونه: NoScript
بعضی کاربران اینترنت تصور می کنند که خیلی حواسشان به امنیت کامپیوترشان است. شما یک آنتی ویروس قوی نصب می کنید و هر چند ساعت یک بار آن را به روز می کنید، سیستم عامل مرتب آپدیت می شود، انواع و اقسام آنتی اسپای (Anti-spy) دارید، یک فایر وال (Firewall) قوی نصب کرده اید و خلاصه هر نوع چفت و بندی را برای کامپیوترتان ایجاد می کنید. اما بعد از این همه کار، هنگام گشت و گذار در وب مثل آب خوردن هک می شوید! علت این است که وقتی از یک صفحه وب بازدید می کنید، بعضی کد ها مثلا کدهای جاوا اسکریپت، فلش، جاوا و... بر روی کامیپوتر شما اجرا می شوند. این کدها قادراند که به صورت بالقوه به کامپیوتر شما آسیب برسانند و یک هکر از طریق آنها می تواند به کامپیوتر شما نفوذ کرده یا با یک حمله که XSS نام دارد حساب های اینترنتی شما را مانند ایمیل و... سرقت کند.

متاسفانه در اینترنت تشخیص امن بودن یا خطرناک بودن یک وب سایت، کار آسانی نیست. شما از روی شکل ظاهری یک صفحه اینترنتی نمی توانید حدس بزنید که چه خطری کامپیوترتان را تهدید می کند. خیلی اوقات با استفاده از موتورهای جستجو وارد سایت هایی می شوید که تا به حال اسمشان را هم نشنیده اید و یا از طریق ایمیل لینک هایی دریافت می کنید که با کلیک کردن روی آنها به صفحاتی وارد می شوید که معلوم نیست چه چیزی در آنها پنهان شده است.‬

این افزونه یک کار ساده اما بسیار مهم انجام می دهد و آن غیرفعال کردن کدهایی است که امکان آسیب رساندن به کامپیوتر شما را داشته باشند. کدهایی مانند جاوا اسکریپت، فلش، جاوا و یا هر کد اجرایی دیگر که روی مرورگر شما اجرا می شود.

شاید پیش خود بگویید که خیلی از سایت ها برای اینکه درست نمایش داده شوند نیاز به اجرای جاوا اسکریپت و فلش دارند. با استفاده از این پلاگین احتمالا در مشاهده بسیاری از سایت ها به مشکل بر خواهم خورد. پاسخ این سوال هم مثبت است و هم منفی.

این افزونه به شما اجازه می دهد که امکان اجرا شدن کدهای جاوا اسکریپت و فلش را برای هر سایت به صورت مجزا تعیین کنید. در واقع می توانید یک لیست مجاز از سایت های مورد اعتماد خودتان ایجاد کنید و تنها به این سایت ها اجازه دهید تا جاوا اسکریپت یا فلش را بر روی مرورگر شما اجرا کنند؛ و به بقیه سایت ها چنین اجازه ای ندهید. در مورد سایت های ناشناس و سایت های عبوری دلیلی وجود ندارد که اجازه اجرای هر کدی به آنها داده شود چرا که در این صورت امنیت کامپیوتر شما به شدت به خطر می افتد.

استفاده از این پلاگین آسان است، کافیست که همیشه یک اصل را در ذهن داشته باشید: شما فقط در مواردی که واقعا به سایتی اعتماد دارید و نیاز به فعال کردن فلش یا جاوا اسکریپت وجود دارد به آنها اجازه فعالیت می دهید. در غیر این صورت نیازی به اجازه دادن برای فعال شدن آنها نیست.

ممکن است در ابتدا استفاده از این افزونه مقداری آزاردهنده به نظر برسد. چرا که در ابتدای استفاده مجبور هستید تعدادی از سایت های مورد اعتمادتان را به آن معرفی کنید تا به آنها اجازه کارکرد صحیح را بدهد. اما باید بدانید که حملات XSS یکی از خطرناک ترین و شایع ترین روش های حمله و سرقت اطلاعات در اینترنت است و هیچ کدام از روش های مقابله ای که تا به حال استفاده می کردید قادر به جلوگیری از آنها نیست. این افزونه یکی از معدود روش هایی است که می تواند تا حد زیادی جلوی این حملات را بگیرد و امنیتی بسیار بیشتر از گذشته به شما هدیه کند.

افزونه: AdBlockPlus
وقتی در اینترنت وب گردی می کنید، به سایت های مختلفی سر می‬ زنید. معمولا به هر سایتی هم که مراجعه می کنید تعداد زیادی تبلیغ وجود دارد که مجبورید آنها را ببینید. اما آیا راهی وجود دارد که از شر تبلیغات داخل وب سایت ها خلاص شویم؟

ابتدا باید در مورد این موضوع فکر کنیم که چرا نمی خواهیم تبلیغات سایت ها را ببینیم؟ یک دلیل مهم به خصوص با این سرعت کم اینترنت در ایران، بالا بردن سرعت باز شدن صفحات و صرفه جویی در مصرف پهنای باند است. قسمت مهمی از حجم صفحه ای که باز می کنید را تبلیغات درون آن تشکیل داده است. حالا اگر راهی پیدا کنید تا جلوی بارگذاری (لود) شدن آنها را بگیرید، سرعت باز شدن این صفحات بهتر خواهد شد.

دلیل دیگر شاید این باشد که برخی تبلیغات سایت های ناشناس به سایت های کلاهبرداری و کدهای مخرب منتهی می شوند. اگر جلوی لود شدن این تبلیغات را بگیرید به بالا بردن امنیت خودتان هم کمک کرده اید و آخرین دلیل شاید این باشد که از دیدن تبلیغات مزاحم در بعضی سایت ها که خودشان را با انبوهی از بنرها خفه کرده اند، خسته شده اید و دوست دارید اصل مطلب را ببینید.

اما راه حل چیست؟
پاسخ بسیار ساده است؛ اگر کاربر مرورگر فایرفاکس هستید، با نصب یک افزونه به نام Adblock Plus می توانید از دست بیشتر تبلیغات اینترنتی خلاص شوید. کافی است به صفحه نصب این افزونه بروید و با یک کلیک آن را نصب کنید و یک بار مرورگر را ری استارت کنید.

بعد از آن هیچ کار اضافه ای نباید انجام بدهید. خود این افزونه به صورت هوشمند تبلیغات درون سایت ها را شناسایی می کند و جلوی بارگذاری آنها را می گیرد. شما در عمل نیاز به انجام هیچ کاری ندارید. علامت این افزونه هم در بالای مرورگر شما ظاهر می شود.

وقتی روی حالت قرمز رنگ قرار گرفته باشد، یعنی جلوی لود تبلیغات سایت را گرفته است. اگر می خواهید به سایتی اجازه دهید که تبلیغاتش را لود کند کافی است وقتی که به آن سایت سر می زنید، بر روی علامت این افزونه کلیک کنید و اجازه‌ی فعال شدن تبلیغات در آن سایت را بدهید. در این حالت رنگ آیکون افزونه برای این سایت به حالت سبز در می آید.

اگر کاربر مرورگر کروم هستید، باید بدانید که خوشبختانه این افزونه برای این مرورگر هم وجود دارد و می توانید آن را بر روی کروم هم نصب کنید و از وب بدون تبلیغات لذت ببرید.

افزونه: Https Everywhere
آیا می دانستید که بسیاری از سایت ها، به شما این امکان را می دهند که برای امنیت بیشتر به صورت امن و به حالت اس اس ال (SSL) به آنها متصل شوید تا اطلاعات شما در مسیر دیده نشوند، اما از آنها اطلاع ندارید؟

برای مثال هنگام استفاده از سرویس اسناد گوگل یا همان Google Docs می توانید اس اس ال را فعال کنید یا گوگل چند هفته پیش امکان جستجو به صورت اس اس ال را هم فراهم کرد، تا اطمینان یابید جستجوهای شما توسط هکرها دیده نمی شود.

برای اطلاعات از این امکان تنها کافی است افزونه‌ی Https Everywhere را بر روی فایرفاکس نصب کنید و مرورگرتان را ری استارت کنید. بعد از آن تمام سرویس هایی که امکان اس اس ال روی آنها فراهم است، به صورت پیش فرض روی این حالت باز می شوند. تمام جستجوهای گوگل روی حالت اچ تی تی پی اس (Https) خواهد بود. حتی سایت روزنامه نیویورک تایمز و ویکی پدیا هم به صورت اس اس ال ارایه می شوند، که در صورت نصب این افزونه آنها را هم در حالت اچ تی تی پی اس خواهید دید. البته نصب این افزونه را تنها برای کسانی توصیه می کنیم که دلشان می خواهد حتی جستجوهای گوگل شان هم در مسیر رمزنگاری شود. استفاده از این نرم افزار کمی سرعت دسترسی شما را به این سرویس ها کمتر می کند، اما امنیت بالاتر هزینه خودش را هم داد.

شناسایی لینک ها و صفحات مشکوک
همه‌ی مرورگرهای اینترنتی، دو قسمت بسیار مهم دارند، که حین گشت و گذار در وب، باید بسیار مورد توجه قرار گیرند: Address Bar وStatus Bar. کاربر قبل از کلیک روی یک لینک و همچنین قبل از پر کردن فیلدهای صفحات لاگین در حساب های ایمیل و پروفایل های خود، باید این دو قسمت را زیر نظر بگیرد. در ابتدای درس هم در این مورد صحبت کردیم.

به هنگام کلیک بر روی یک لینک، در صورتی که نشانگر موس بر روی لینک مورد نظر نگه داشته شود، لینک اصلی آن در قسمت پایین مرورگر (Status Bar) نمایان می شود. با توجه به توضیحات لینک و آدرس URL می توان تا حد زیادی نسبت به سالم یا مشکوک بودن آن، تصمیم گیری کرد. توجه به این مورد، می تواند کاربر را در موارد زیادی از شر صفحات خطرناک و یا مشکوک، حفظ و از مشکلاتی که ممکن است برای او به وجود آید، ایمن کند.

همچنین هر کاربر، قبل از اینکه در سایتی لاگین کند، باید آدرس مربوط به آن را چک کند. برای مثال در صورتی که قصد ورود به ایمیل یاهو را داشته باشد، با اینکه صفحه باز شده بسیار شبیه صفحه لاگین در ایمیل یاهو است، آدرس صفحه مورد نظر را در Address Bar مرورگر بررسی کند تا آدرس سایت دیگری در آن قرار نگرفته باشد. این آدرس باید دامین یا یکی از زیر دامنه های سایت یاهو باشد. چنانچه آدرس مربوطه با آدرس سایت یاهو تطابق نداشته و فرد اقدام به لاگین نماید، حتی اگر پس از لاگین موفق به ورود به ایمیل خود شود، احتمالا قربانی فیشینگ شده، نام کاربری و رمزعبور خود را به هکر تحویل داده است! پس دقت در این مورد اهمیت بسیاری دارد.

استفاده از مرورگر برای نگهداری رمزهای عبور،بله یا خیر؟
همانطور که اشاره شد، مرورگرها عمده ترین و نخستین هدف هکرها برای دسترسی به اطلاعات کاربران و کلاهبرداری از آنها هستند. با وجود اینکه ممکن است کاربر مرور صفحات وب را با توجه به اقدامات و استفاده از افزونه ها، با امنیت تمام انجام دهد، اما استفاده از مرورگر برای نگهداری از رمزهای عبور به هیچ وجه توصیه نمی شود. همانطور که در درس مدیریت رمزهای عبور گفته شد، بهتر است برای این منظور از نرم افزارهای مدیریت رمزهای عبور قدرتمندتر مانند LastPass استفاده شود.

پاک کردن تاریخچه مرورگر، Catch و کوکی ها
هر بار که از مرورگر خود استفاده می کنید، بسته به اینکه از چه سایت هایی بازدید کرده باشید، تاریخچه مرورگر و اطلاعاتی از سایت مورد نظر در کامپیوتر شما ذخیره می شود. بهتر است جهت افزایش امنیت، این اطلاعات پس از مدتی کوتاه پاک شوند. می توانید مرورگر خود را طوری تنظیم کنید که این فایل ها و اطلاعات پس از هر بار بستن مرورگر، به صورت خودکار از کامپیوتر شما پاک شوند.

Private Browsing Mode
در صورتی که بخواهید سایتی را مرور کنید که پس از آن هیچ ردپایی از شما در مرورگر و کامپیوتر باقی نماند، استفاده از Private Browsing Mode توصیه می شود. برخی مرورگرها همانند فایرفاکس و کروم از قابلیت Private Browsing پشتیبانی می کنند. نام این حالت در مروگر کروم Incognito است. می توانید برای حفظ حریم خصوصی از این حالت برای مرور سایت ها استفاده کنید. در حالت Private Browsing صفحات بازدید شده، اطلاعات ورودی در فرم ها و فیلدهای جستجو، رمزهای عبور، کوکی ها و کش صفحات ذخیره نمی شود. پس هیچ ردپایی از شما در کامپیوتر باقی نمی ماند. برای استفاده از این حالت در فایرفاکس می توانید در منوی Tools بر روی Start Private Browsing کلیک کنید. به هنگام مرور وب در این حالت، در Title Bar مرورگر عبارت Private Browsing ظاهر می شود.

 

[saeedhashemee]

به روز رسانی مرورگر و افزونه ها

به روز رسانی مرورگر و افزونه ها

همانطور که در ابتدای این درس اشاره شد، مرورگرها به این دلیل که بیشترین نقطه‌ی اتصال بین کامپیوتر و دنیای خارج هستند، همواره خطری بالقوه محسوب می شوند. چرا که هکرها از حفره های امنیتی مرورگرهای مختلف در جهت نفوذ به کامپیوتر کاربران استفاده می کنند. اما توسعه دهندگان مرورگرهای اینترنتی به صورت متناوب در حال به روز رسانی مرورگرها و رفع حفره ها و باگ های امنیتی این نرم افزارها هستند، به همین دلیل یکی از مهمترین عوامل در جلوگیری از سوء استفاده‌های احتمالی هکرها، به روز رسانی منظم مرورگر است. پس این نکته را جدی بگیرید و در صورتی که نسخه جدیدی از مرورگر مورد استفاده شما عرضه شد، در اولین فرصت نسبت به آپدیت مرورگرتان اقدام کنید.

توجه: تا حد امکان از به روز رسانی به نسخه های آزمایشی (بتا- Beta) خودداری کنید.

در رابطه با به روز رسانی مرتب افزونه های مرورگر خود نیز منظم باشید، چرا که ممکن است استفاده از نسخه های قدیمی و به روز نشده برخی افزونه ها نیز خطراتی به شما تحمیل کنند. البته توصیه می شود تنها افزونه هایی که بیشتر مورد استفاده قرار می دهید، بر روی مرورگر خود نصب نمایید و از نصب افزونه های اضافی خودداری کنید. این امر علاوه بر افزایش سرعت مرورگر، موجب افزایش ضریب امنیتی آن و در نهایت کامپیوتر شما نیز می شود.

مرورگر فایر فاکس امکان جالبی را در اختیار کاربرانش قرار داده که می توانند از به روز بودن پلاگین هایشان اطمینان حاصل کنند. کافی است به این صفحه سر بزنید تا از به روز بودن پلاگین ها اطمینان حاصل کنید. در صورتی که همه پلاگین ها به صورت سبز رنگ نیستند، بدانید که باید فورا آنها را آپدیت کنید.

 

[saeedhashemee]

امنیت ایمیل و چت

امنیت ایمیل و چت

عمده ارتباط افراد در اینترنت بر پایه ایمیل و چت پایه ریزی شده است. روزانه بسیاری از افراد از طریق این دو راه ارتباطی، اقدام به مکاتبه یا مکالمه می کنند. اما چنانچه نکات امنیتی در این ارتباطات رعایت نشود، ارسال یک ایمیل و چت در حالت معمولی و بدون توجه به اصول امنیتی، با ارسال یک نامه معمولی و یا یک تلفن غیر امن، قابل مقایسه است. در این درس با توجه به اهمیت امنیت در این ارتباطات، به دلایل و روش های بالا بردن ضریب امنیتی در این ابزارهای ارتباطی می پردازیم.

امنیت در ایمیل
ارتباطات رسمی و حتی غیر رسمی بسیاری از افراد از طریق ایمیل برقرار می شود. نکاتی از جمله انتخاب رمز عبور مناسب برای آدرس ایمیل، از نکات اولیه‌ی محافظت از ایمیل و جلوگیری از دسترسی های غیرمجاز به صندوق پست الکترونیکی به شمار می رود. لازم است رمز عبور ایمیل خود را حداقل سالی دو بار عوض کنید. تعویض رمز عبور را با ترکیبی از حروف، اعداد و علامت های خاص انجام دهید و هرگز از کلماتی که در فرهنگ های لغت موجود هستند، برای رمزعبور خود استفاده نکنید. همچنین در کنار آن لازم است از عدم وجود جاسوس افزارها، تروجان و سایر بدافزارهای احتمالی که می توانند اطلاعات ما را به یغما ببرند، مطمئن شوید. اسکن سیستم توسط نرم افزارهای ضد جاسوس افزار و ضد ویروس، برای اطمینان از این مورد توصیه می شود. توجه کنید که در مورد تمام این موارد در همین دوره به طور مفصل صحبت شده است.

افراد بسیاری از سرویس های رایگان ایمیل شرکت های بزرگی همچون یاهو، گوگل و مایکروسافت استفاده می کنند. اما توصیه می شود جهت امنیت بیشتر پست الکترونیکی تان از سرویسی استفاده کنید که از SSL بهره می برد. بدین منظور از جیمیل (Gmail) که سرویس ایمیل شرکت گوگل است، استفاده شود. این سرویس، امنیتی به مراتب بیشتر از سایر سرویس های پست الکترونیکی دارد، چرا که همواره از SSL برای برقراری ارتباط استفاده می کند.

برای اینکه مطمئن شوید سرویسی که از آن استفاده می کنید از SSL برای برقراری ارتباطات رمزگذاری شده و امن، بهره می برد، هنگامی که صندوق پست الکترونیکی خود را باز می کنید به قسمت Address Bar مرورگر خود توجه کنید. چنانچه آدرس صفحه مربوطه با https شروع شود، سرویس مربوطه از ارتباط امن بهره می برد.

دقت کنید که لازم است صفحه ورود به صندوق پست الکترونیک شما نیز مبتنی بر https و رمزگذاری شده باشد. بدین ترتیب از رمز عبور شما نیز حفاظت می شود.

SSL اطلاعات صفحه را بین مبدا و مقصد رمزنگاری کرده و از دسترسی های غیر مجاز در میانه راه جلوگیری می کند. در رابطه با پست الکترونیکی نیز، در صورتی که سرویس ایمیل مربوطه فاقد SSL باشد، این امکان وجود دارد که اطلاعات رد و بدل شده در میانه راه توسط افراد غیر مجاز که در مراکز انتقال داده هستند، قابل دسترس شود. استفاده از SSL باعث می شود که ایمیل های ارسالی و دریافتی قبل از اینکه از کامپیوتر مبدا خارج شوند، کد شده و تنها در مقصد قابل خواندن باشند.

جیمیل که انتخاب ارتباط ایمیلی بر پایه SSL را به اختیار کاربر واگذار کرده بود و به صورت پیش فرض سرویس ایمیل را بر پایه‌ی http ارائه می کرد، چندی پیش ارائه‌ی سرویس پست الکترونیکی اش را به صورت پیش فرض در حالت https عرضه می‌کند.

اما برای اطمینان بیشتر در اکانت جیمیل به Settings بروید و در بخش General اطمینان حاصل کنید که گزینه Always Use https فعال باشد و دکمه‌ی Save را بزنید.

اهمیت به روز رسانی سیستم عامل، مرورگر و نرم افزاهای مورد استفاده
برای اطمینان از امنیت ایمیل، به روز رسانی مرتب و مکرر سیستم عامل، مرورگر و نرم افزارهای مورد استفاده در سیستم اهمیت ویژه ای دارند. بسته های به روز رسانی معمولا آخرین حفره های امنیتی نرم افزارها را پوشش می دهند و از سوء استفاده هکرها از این اشکالات پیشگیری می کنند. به همین جهت لازم است در جهت افزایش امنیت ایمیل از به روز بودن کامپیوتر، اطمینان حاصل کرد. به روز رسانی افزونه های مورد استفاده در مرورگر و نرم افزارهایی همچون جاوا، فلش پلیر و ادوبی ریدر نیز از این قاعده مستثنا نیست.

کلاینت های ایمیل
علاوه بر وب میل که راهی برای دسترسی به صندوق پست الکترونیکی است، استفاده از POP3 و IMAP نیز برای برقراری ارتباط با صندوق پست الکترونیکی و دریافت و ارسال ایمیل شایع است. برای استفاده از این دو پروتکل کلاینت هایی همچون Outlook و Thunderbird و... مورد استفاده قرار می گیرند.

کلاینتی را انتخاب کنید که در کنار امنیت و قابلیت های مفید، کار با آن راحت بوده و در دسترس باشد. در صورتی که می خواهید برای چک کردن ایمیل از کلاینت استفاده کنید، توصیه می شود تاندربرد را انتخاب نمایید.

این نرم افزار محصولی از شرکت موزیلا است و با قابلیت های بالا و افزونه های امنیتی متعدد، امنیت ایمیل شما را همانند وب میل تضمین می کند. افزونه های EnigMail و GnuPG برای افزایش ضریب امنیتی و بالابردن امنیت حریم ایمیل شما به هنگام استفاده از تاندربرد، توصیه می شوند.

تفاوت POP3 و IMAP در نوع ارتباط با سرور است. در POP3، کلاینت ایمیل های جدید را بر روی کامپیوتر دانلود می کند و کاربر می تواند بدون ارتباط مستقیم با سرور، ایمیل ها را مطالعه کند؛ اما در IMAP ارتباط با سرور به صورت مستقیم است و ایمیل ها، به صورت بی درنگ به کلاینت سرازیر می شوند. همچنین اگر ایمیلی در کلاینت خوانده شود، در صورت برقراری ارتباط با استفاده از IMAP، ایمیل مربوطه در وب میل و سایر کلاینت هایی که به آن آدرس ایمیل دسترسی دارند، «خوانده شده» می شود. قابلیت همزمان سازی در IMAP برای کاربرانی که از چند کامپیوتر استفاده می کنند، بسیار کاربردی است و این قابلیت در POP3 وجود ندارد. البته برخی از ISPها به خوبی از IMAP پشتیبانی نمی کنند.

فایل های ضمیمه و تصاویر
در مورد فایل های ضمیمه در ایمیل های دریافتی خود با احتیاط برخورد کنید. در مرحله اول سیستم دانلود خودکار فایل های ضمیمه را در کلاینت ایمیلی خود غیرفعال نمایید. تا حد امکان از دانلود فایل های ضمیمه ای که منتظر دریافت آنها نیستید، خودداری نمایید. حتی اگر دوستان یا همکاران تان در ایمیل شان فایلی را ضمیمه کرده و توضیحی در مورد آن نداده اند، آن را تا حصول اطمینان دانلود نکنید.

همچنین پس از دانلود فایل های ضمیمه شده به ایمیل های دریافتی، آنها را قبل از باز کردن توسط آنتی ویروس اسکن کنید. ضمنا نمایش تصاویری که در متن ایمیل ها وجود دارند را در حالت عادی غیرفعال کنید و ترجیحا اجازه نمایش تصاویری که در متن ایمیل قرار دارند را ندهید. البته برای مطالعه این درس ها لازم است که این قابلیت فعال باشد تا بتوانید تصاویر درون درس ها را مشاهده کنید.

لینک های درون ایمیل
بسیاری از ایمیل ها حاوی لینک هایی به صفحات خارجی هستند. تا جایی که امکان دارد روی این لینک ها کلیک نکنید. در صورتی که حتما باید این کار را انجام بدهید به جای کلیک کردن، آنها را در نوار آدرس مرورگر کپی و پیست (Copy & Paste) کنید.

اسپم
اسپم ها، ایمیل هایی ناخواسته هستند که اغلب با عناوین و متون تبلیغاتی و اغوا کننده در اینباکس شما ظاهر می شوند. برای اینکه از شر اسپم ها در امان بمانید، لازم است در ابتدا اول سرویس ایمیلی را انتخاب کنید که قویترین موتور شناسایی اسپم را داشته باشد که جیمیل به عنوان سرویسی رایگان، علاوه بر امنیت بالا، در حال حاضر بهترین مقابله را با ایمیل های اسپم انجام می دهد.

همچنین باید دقت کنید که آدرس ایمیل خود را در هر فرم و لیستی قرار ندهید. همه لیست ها و فرم هایی که ایمیل شما را درخواست می کنند، امنیت لازم را ندارند و ممکن است در واقع اسپمرهایی خودکار باشند. در صورت بی توجهی، ایمیل خود را به اسپمر تحویل داده اید. برای ثبت نام در این فرم ها از ایمیل های موقت استفاده کنید. همچنین می توانید ایمیلی را به همین منظور برای خود ایجاد نمایید و از آن استفاده کنید.

در صورتی که تا حدودی از امنیت ایمیل خود به هنگام ثبت نام به طور کامل مطمئن نیستید، می توانید با مطالعه بخش حریم شخصی یا Privacy Policy از امانت داری سایت مورد نظر مطلع شوید.

آدرس ایمیل تان را جایی یادداشت نکنید
اسپمرها (نرم افزارهایی که به دنبال آدرس های ایمیل می گردند) هر جایی را برای یافتن ایمیل های جدید کاوش می کنند. پس در سایت ها، چت روم ها، لیست های تماس و هر جایی که فکر می کنید ممکن است این یابنده ها در حال جستجو باشند، آدرس ایمیل تان را وارد نکنید. در صورت لزوم ایمیل خود را با فرمت غیر معمول و به طوری که تنها انسانها قادر به شناسایی آن باشند در این مکان ها وارد کنید. برای مثال آدرس myname@gmail.com را به صورت myname[at]gmail[dot]com یا به صورت «myname در جیمیل» بنویسید. به این صورت تنها افراد قادر به شناسایی ایمیل هستند نه اسپمرها.

همچنین می توانید از سرویس های انکودر استفاده کنید و ایمیل خود را به صورت رمز در بعضی مکان ها وارد و به نمایش افراد بگذارید تا بتوانند در صورت لزوم با شما تماس بگیرند. برای انکود کردن آدرس ایمیل خود می توانید از این سایت استفاده کنید.

نامه های زنجیره ای را فوروارد نکنید
لطفا خرافه پرستی را کنار بگذارید و ایمیل های زنجیره ای را که به طور مثال در آنها نوشته شده است اگر این نامه را برای ۱۰ نفر ارسال کنید حتما تا آخر امروز خبری خوش خواهید شنید، یا آرزویتان برآورده خواهد شد را برای دیگران فوروارد نکنید. کاملا واضح است که این ایمیل ها ارزش فکر کردن هم ندارند چه برسد به ارسال؛ پس امنیت خود را به خطر نیندازید و ایمیل های خود و دوستان تان را به این لیست خوشمزه مورد نظر اسپمرها اضافه نکنید.

در عین حال در صورتی که لازم است ایمیلی را به صورت گروهی به بخش یا تمامی لیست دوستان خود ارسال کنید، لازم است هنگام ارسال، آدرس ایمیل همه‌ی آنها را در بخش BCC وارد کنید. با این کار آدرس های ایمیل پس از ارسال از چشم سایر دوستان و همچنین اسپمرها پنهان می شوند.

ایمیل های اسپم را باز نکنید، پاسخ ندهید و به هیچ وجه فایل های ضمیمه را دانلود نکنید.
همچنین اگر ایمیلی دریافت کردید که مطمئن هستید اسپم است در مرحله اول ترجیحا به هیچ وجه آن را باز نکنید و چنانچه به اشتباه ایمیل را باز کردید، به هیچ وجه به آن پاسخ ندهید. بهتر است با کلیک بر روی کلید Spam آن را به پوشه اسپم انتقال دهید و یا آن را پاک نمایید. در صورتی که اسپمی فایل ضمیمه ای را شامل می شد، تحت هر شرایطی از دانلود آن اجتناب کنید.

ایمیل های جداگانه برای کارهای مختلف در نظر بگیرید
برای اینکه به طور کامل از شر ایمیل های ناخواسته خلاص شوید، استفاده از سه آدرس ایمیل متفاوت توصیه می شود. ایمیل اول برای کارهای شخصی و دریافت و ارسال ایمیل به دوستان و آشنایان در نظر بگیرید. ایمیل دوم به منظور انجام امور شغلی، دریافت و ارسال ایمیل های کاری به همکاران و سایر شرکت ها ایجاد کنید. در نهایت یک آدرس ایمیل را به منظور ثبت نام در سایت ها و شبکه های اجتماعی که به صورت بالقوه امکان دریافت اسپم از آنها می رود، اختصاص دهید.

می خواهید مرخصی طولانی بروید؟
اگر تصمیم دارید برای مدت زیادی به مرخصی بروید، بهتر است سیستم پاسخ دهی خودکار را فعال کنید تا همه افرادی که برایتان ایمیل می فرستند و منتظر پاسخ هستند را از غیبت تان مطلع کنید. این روش بسیار مودبانه است و فقط یک بار برای ایمیل های مشخص شده ارسال می شود. این کار از دریافت ایمیل هایی که حاوی متن «منتظر پاسخ شما هستم» جلوگیری می کند.

هشدار: هرگز از این سیستم برای ایمیل شخصی خود استفاده نکنید، زیرا چندان جالب نیست دیگران بدانند شما سفر رفته اید و خانه بدون سکنه است.

در صورت رعایت این نکات تا حد زیادی از شر اسپم ها خلاص می شوید.

نکات امنیتی مختص کاربران جیمیل
برای افزایش امنیت حساب جیمیل، انجام این نکات ضروری هستند:

دسترسی سایت ها را به حساب جیمیل تان لغو نمایید: برای انجام این کار در گوگل لاگین کرده و بر روی My Account در گوشه‌ی بالا، سمت راست صفحه‌ی گوگل، کلیک کنید. در صفحه‌ی باز شده، بر روی Change authorized websites کلیک کنید و در صفحه‌ی بعد برای قطع ارتباط سایت های مشخص شده از حساب جیمیل خود، بر روی Revoke Access کلیک نمایید.

امکانات بازیابی اکانت خود را به روز کنید: همانطور که احتمالا می دانید، بازیابی حساب جیمیل، تنها از طریق اطلاعاتی که به عنوان Recovery Options تعریف کرده اید، امکان پذیر است. پس اگر کسی احتمالا از این اطلاعات آگاه شود، این احتمال می رود که موفق به دریافت رمزعبور شما از گوگل شود. برای پیشگیری از این امر، لازم است که این اطلاعات را به روز کنید. البته بسیار مهم است که این اطلاعات را از یاد نبرید.

در جیمیل خود لاگین کرده و به تنظیمات (Settings) آن رجوع کنید. سپس این تغییرات را اعمال یا بررسی کنید:

در تب General، امضا و پاسخ فوری خود را بررسی کنید و در صورت لزوم تغییراتی را برای اختصاصی کردن آنها انجام دهید.

در تب Accounts and Import بررسی کنید که قسمت های Send mail as و Get mail from other accounts و Grant access to your account are all accurate مورد مشکوکی را شامل نشوند. برای مثال دقت کنید که آدرس هایی که در این قسمت ها قابل مشاهده هستند، آشنا بوده و دسترسی های احتمالی برای آنها را خودتان تنظیم کرده باشید، در غیر این صورت این دسترسی ها را لغو کنید.

در تب Filters، *****های موجود را بررسی کنید که ایمیلی به Spam ،Trash و یا ایمیل ناشناسی ارسال نشود. در نهایت در تب Forwarding and POP/IMAP مطمئن شوید که ایمیل های شما به آدرس ایمیل ناشناسی ارسال نمی شوند.

در واقع این امکان وجود دارد که ایمیل شما قبلا هک شده باشد و هکر با مراجعه به این بخش ها تنظیماتی انجام داده باشد که همیشه یک نسخه از ایمیل های شما را دریافت کند. دقت کنید بسیاری از هکرها سعی می کنند بی سر و صدا عمل کنند. وقتی ایمیل تان هک می شود قرار نیست شما از چیزی مطلع باشید. هکر دوست دارد شما طبق معمول از صندوق پست الکترونیکی تان استفاده کنید و او هم بدون خبر از مکاتباتتان مطلع باشد. بنابراین مهم است که این بازبینی ها و تغییر رمز عبور را به صورت دوره ای انجام دهید.

در پایین صفحه ایمیل خود، بر روی Details کلیک کنید تا آخرین دسترسی ها به جیمیل خود را مشاهده کنید. در این قسمت IP کامپیوترهایی که از طریق آنها ایمیل خود را چک کرده اید قابل مشاهده است. در صورتی که مورد مشکوکی را مشاهده کردید، لازم است هر چه سریعتر رمز عبور خود را تعویض و نسبت به بررسی مجدد مراحل فوق اقدام کنید.

ایمیل هایی که ظاهرا از طرف گوگل ارسال شده و درخواست ارسال نام کاربری و رمز عبور از شما کرده اند را پاسخ ندهید. گوگل هرگز چنین اطلاعاتی را از شما درخواست نمی کند.

این احتمال وجود دارد که ایمیل هایی حاوی لینک دریافت کنید. در صورتی که بر روی لینک مورد نظر کلیک کردید، به هیچ وجه رمز عبور جیمیل خود را وارد نکنید. حتی اگر ظاهر صفحه شباهت زیادی به صفحه ورود به جیمیل داشته باشد. برای دسترسی به جیمیل تنها آدرس http://mail.google.com را در مرورگر تایپ کنید.

رمز عبور جیمیل خود را با هیچ سایتی به اشتراک نگذارید. گوگل هیچ سایتی را در مورد عدم سوء استفاده از رمز عبور جیمیل شما، ضمانت نکرده و نمی کند.

اطلاعات مرورگر (Forms, Passwords, Cache, Cookies) را در بازه های زمانی کوتاه پاک کنید. در این مورد در درس امنیت مرورگرها توضیح داده شده است. گزینه Stay signed in را تنها در صورتی تیک بزنید، که از کامپیوتر شخصی خودتان استفاده می کنید.

همیشه پس از اتمام کار با جیمیل، با کلیک بر sign out از آن خارج شوید.

 

[saeedhashemee]

امنیت در چت

امنیت در چت

امنیت در مسنجرها از مواردی است که باید توجه زیادی به آن داشت. در بسیاری از نرم افزارهای پیام رسان همانند یاهو مسنجر و گوگل تاک که بیشتر از سایر مسنجرها در میان کاربران ایرانی مورد استفاده قرار می گیرند، متن گفتگوی دو نفر به صورت متن ساده، رد و بدل می شود. این مساله یک حفره امنیتی بزرگ برای افرادی است که به هر دلیلی نمی خواهند متن گفتگویشان توسط فرد ثالثی قابل رویت باشد. به این منظور باید از راه هایی برای کد کردن متن چت، استفاده کرد.

توصیه اکید آن است که اگر کاربر جیمیل هستید، از چت جیمیل برای برقراری ارتباط فوری با دوستان و همکاران خود استفاده کنید. چرا که جیمیل به عنوان یک وب میل امن، می تواند تا حد زیادی جلوی بازخوانی متن چت، توسط افراد غیر مجاز را بگیرد.

نرم افزارهای پیام رسان امن
جهت افزایش ضریب امنیتی در چت، استفاده از نرم افزارهای پیام رسان خاصی که قابلیت تجهیز به پلاگین های امنیتی را دارند، توصیه می شود. به این منظور، کاربران ویندوز و لینوکس می توانند از نرم افزار پیجین (Pidgin) استفاده نمایند.

پیجین، نرم افزاری بازمتن و رایگان است که قابل استفاده کاربران مسنجرهای مختلف است. کاربران AIM، IRC، ICQ، Yahoo!، MSN، Google Talk و بسیاری شبکه های دیگر، می توانند به جای لاگین کردن در تک تک نرم افزارهای پیام رسان خود، به طور همزمان با چندین اکانت در پیجین لاگین کنند.

کاربران مک نیز می توانند نرم افزار آدیوم (Adium) را برای این منظور به کار گیرند، چرا که این نرم افزار نیز همانند پیجین، مسنجرهای مختلف را پشتیبانی می کند.

پلاگین های امنیتی
استفاده از پلاگین های امنیتی جهت حفاظت از متن گفتگو، نکته اصلی این بحث است. OTR یا off-the-record یک پلاگین اختصاصی برای تضمین امنیت چت است. کاربران پیجین باید این پلاگین را دانلود و نصب نمایند.

کاربران آدیوم نیازی به نصب آن ندارند و این پلاگین به صورت پیش فرض بر روی مسنجر آنها نصب است. همچنین کاربرانی که از چت جیمیل برای برقراری ارتباطات فوری استفاده می کنند نیز می توانند از قسمت بالا پنجره چت و در قسمت Actions گزینه Go off the record را انتخاب کنند.

وظیفه OTR
این پلاگین در نرم افزار پیجین اعمال رمزگذاری، شناسایی، کدبندی و امنیت برای کلید امنیتی را داراست. در آدیوم و چت جیمیل نیز عملیات رمز گذاری و غیر قابل ذخیره کردن متن ایمیل توسط این پلاگین انجام می شود. استفاده از OTR مستلزم این است که نرم افزار پیام رسان دو طرف مجهز به این پلاگین باشد.

نکاتی در خصوص امنیت در چت
اطلاعات فردی خود را بروز ندهید. به هنگام ورود اطلاعات در قسمت «نام» در تنظیمات آی دی، اطلاعات فردی و خاص را وارد نکنید. این اطلاعات از نام و نام خانوادگی تا اطلاعات مربوط به تماس و شماره کارت اعتباری شما را شامل می شود.
با افرادی که در لیست دوستان شما نیستند، به چت و گفتگو نپردازید. در صورتی که کسی را نمی شناسید تا حد امکان از چت کردن با او اجتناب نمایید.
بر روی لینک های اسپم که در چت باکس نمایان می شوند، کلیک نکنید. شناسایی این لینک ها زیاد سخت نیست. اکثر آنها شامل آدرس های بی معنی و یا تبلیغاتی هستند.
تا حد امکان از به اشتراک گذاری فایل ها در محیط چت خودداری کنید. این اطلاعات در بسیاری از نرم افزارهای چت به صورت پوینت تو پوینت (P2P) منتقل می شوند و هیچ نظارتی بر آنها وجود ندارد. در این صورت اگر طرف مقابل شما به عمد یا سهوا فایل مخربی را برای شما ارسال کند، ممکن است برای کامپیوتر و حتی اطلاعات شما مضر و خطرناک باشد.
در صورتی که احساس کردید فردی قصد صدمه زدن به شما را دارد آن را نادیده گرفته یا بلاک کنید. در مواقع لزوم در انجام این کار شک نکنید چرا که ممکن است بعدا به خاطر این شک و تردید، با ضررهای جبران ناپذیری همچون از دست دادن حساب کاربریتان مواجه شوید.
از نسخه های قدیمی مسنجرها استفاده نکنید. بسیاری از افراد به خاطر قابلیت ها و نرم افزارهای جانبی که بر روی مسنجرشان نصب می کنند از به روز رسانی مسنجرشان طفره می روند، اما باید متذکر شد که این نسخه ها ممکن است حفره های امنیتی ای را شامل شوند که استفاده از آنها می تواند اطلاعات شما را در معرض خطر قرار دهد.
پلاگین های اضافی را از منابع نامعتبر دانلود نکرده و بر روی مسنجر خود نصب ننمایید.
پس از اتمام کار با مسنجر حتما Log out یا Sign out نمایید. به یاد داشته باشید که بستن پنجره اصلی مسنجری که استفاده می کنید، عمل خروج را انجام نمی دهد.
امنیت فیزیکی و شناسایی فرد مقابل در چت: هنگام چت کردن با دوستان و یا همکاران خود، استفاده از پیجین، آدیوم و چت جیمیل، برای امنیت در چت، ضروری است؛ اما باید توجه داشت که آیا فردی در حال نگاه کردن به مانیتور ما یا دوستانمان نیست؟ آیا فردی که با او مشغول گفتگو هستیم واقعا همان دوستمان است؟ این نکات به اندازه رعایت نکات نرم افزاری و امنیت دیجیتال اهمیت دارند. پس لازم است قبل از شروع گفتگو، از این موارد مطمئن شوید. قابلیت شناسایی در پلاگین OTR و در نرم افزار پیجین، در این زمینه به شما کمک می کند. همچنین می توانید با استفاده از سایر راه های ارتباطی (تلفن و موبایل)، از این مساله مطمئن شوید.