اشعار برگزیده علی اکبر خلیلی

[artemiss]

من باتو
من با تو بهار جاودان خواهم کرد
من عشق نهان تو عیان خواهم کرد
من باتو سرود سبز روئیدن را
درساز خوش آهنگ زمان خواهم کرد
من با تو شراب کهنه ی عشقت را
در ساغر پر شرار جان خواهم کرد
من باتو نوید زیستن خواهم داد
گلزار زمانه بی خزان خواهم کرد
من باتو ترنم تر باران را
آرامش جان عاشقان خواهم کرد
من باتو ترانه های عشقی شیرین
با چنگ دلم به گوش جان خواهم کرد
من با تو به شوق دیدن خالق عشق
پرواز به اوج آسمان خواهم کرد​

 

[artemiss]

عطر عشقی تازه در ساغر کنیم​

کاش شعر عشق را از بر کنیم
با خیالی چشم ها را تر کنیم
کاش با ساز بلند آوای عشق
نغمه ی مهر و محبت سر کنیم
کاش در رقص لطیف شاپرک
شور عشقش را به گل باور کنیم
کاش با فریاد بلبل در بهار
گوش بدخواهان گل را کر کنیم
کاش جای می برای شور دل
عطر عشقی تازه در ساغر کنیم
کاش با آهنگ شور انگیز عشق
دف زنیم و هو کشیم و پر کنیم​

 

[artemiss]

آوای چکاوک ها​

تو نغمه ی موزون و موسیقی بارانی
تو شادترین شعری، آهنگ بهارانی
تو زمزمه ی صحرا، آوای چکاوک ها
تو تازه گلی خندان،در باغ و گلستانی
تو بارشی از عشقی در باغچه ی قلبم
تو چشمه ای از شعری، تو شعر خروشانی
تو بوی خوش گل ها در پهننه ی صحرایی
تو رایحه ی عشقی، آمیخته با جانی
تو ساز دل انگیزی، پر نغمه و پر غوغا
تو ناب ترین چنگی، پر شور و غزل خوانی​

 

[artemiss]

یلدا​

من راز عشق را به تو امشب عیان کنم
با تو حکایت از شب یلدا بیان کنم
دیریست شور عشق به جان شعله می زند
تا کی حدیث عشق خود از تو نهان کنم
یلدا شبی دراز و پر از رمز و رازهاست
امشب تو با منی سخن عشق از آن کنم
یک جرعه ی شراب نگاه تو سوزدم
یک ساغرم بنوش که ترک جهان کنم
ای آتشی که شعله به جانم فکنده ای
من با تو عالمی همه آتش فشان کنم
دانی که بی تو روی بهاران را ندیده ام؟
من باتو سبزم و ترک خزان کنم​

 

[artemiss]

در باغ دلم همچو بهار آمد و رفت​

آن مایه ی عشق بی قرار آمد و رفت
در باغ دلم همچو بهار آمد و رفت
چون شعله به جان فتاد و افروخت مرا
افسوس که او همچو شرار آمد و رفت
دریای دلم تشنه ی آغوشش بود
بر ساحل عشق، موج وار آمد و رفت
آن لحظه که زد حلقه ی اشکش در چشم
چون بارش عشق اشک بار آمد و رفت
با آمدنش بهار رنگی نو داشت
آن لاله به دشت و لاله زار آمد و رفت
آرامش جان بود و چو جان شیرین بود
دردا! که چو تلخ روزگار آمد و رفت...​