استفاده از روش پلیمری در ازدیاد برداشت

[محمدرضا حیدری]

[FONT=&quot][FONT=&quot]استفاده از روش پلیمری در ازدیاد برداشت [/FONT][/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]دلیل پائین بودن راندمان جاروشدگی حجمی همینطور اختلاف شدید در دبی[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]تزریق و دبی تولید هر ناحیه و همینطور پائین بودن میزان ضریب بازیافت از فرآیند[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]سیلاب زندی با آب در بعضی نواحی میدان های نفتی ماسه سنگی ناهمگون به خصوص هنگامی[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]که پیوستگی مخزن ضعیف باشد[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]را[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] می توان به اختلاف شدید تراوایی بین نواحی مختلف[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]دانست.[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]دلیل[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]اینکه میزان افزایش نفت قابل بازیافت در این مخازن زیاد نیست چاههای[/FONT][FONT=&quot] infill [/FONT][FONT=&quot]را به[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]طور اقتصادی حفاری می کنیم. حفاری چاهها[/FONT][FONT=&quot] infill [/FONT][FONT=&quot]و اجرای فرآیند سیلاب زنی با پلیمر[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]به طور همزمان را در این مورد پیشنهاد می کنیم و یک آزمایش پیلوت نیز در خاتمه[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]انجام می دهیم[/FONT][FONT=&quot].[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]این فصل مطالعات آزمایشگاهی روی پارامترهای تزریق پلیمر و بهینه کردن طراحی پروژه را معرفی می کند. بر طبق این مطالعه امتحان پیلوت فضای چاه کوچک ترکیبی با انجام فرآیند سیلاب زندی پلیمری انجام شد چاه در حدود 10 متر، نواحی با یک ضخامت کمتر از 1 متر و یا تراوایی از 5 تا 100 میلی دارسی با هم ترکیب شده و توسعه یافته بودند.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]مطالعات آزمایشگاهی و نتایج پیلوت هر دو نشان دادند که راندمان جاروشدگی حجمی به خصوص بعد از به کارگیری اندازه گیری تزریق ناحیه های مجزا در تزریق کننده های پلیمری بر اساس بررسی های [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]پروفایل و اطلاعات آزمایش مواد رسام به میزان زیادی افزایش می یابد.[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] [/FONT] [FONT=&quot]آزمایش پیلوت نشان می دهد که تکنیک ترکیب چاههای[/FONT][FONT=&quot] infill [/FONT][FONT=&quot]با سیلاب زنی[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]پلیمری به صورت اقتصادی میزان نفت اولیۀ در چاه را با هزینۀ تولیدی 10 دلار در هر[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]بشکه 10 درصد افزایش می دهد[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]مقدمه[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]در نواحی قاره ای و مخازن نفتی ماسه سنگی چند لایه[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] ناهمگون و بعضی از مخازن با خاصیت اتصال پذیری کم و تراوایی ضعیف دارای ضریب بازیافت پائین تری اند. پائین بودن درجه اتصال بین چاه ها و بسط لایه های مزاحم داخلی در بزرگی نسبت آب تولید شده در عمل سیلاب بندی با آب و ضعف راندمان افزایش ذخیرۀ قابل بازیافت چاههای انفرادی نقش دارد. [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]بر این اساس برای پیشبرد میزان افزایش بازیافت نفت و افزایش ذخایر قابل بازیافت میادین ما چاههای [/FONT][FONT=&quot]infill[/FONT][FONT=&quot] را حفاری کردیم و به طور همزمان فرآیند سیلاب زنی با پلیمر را برای پیشرفت سود اقتصادی مخازن متروک شده اجرا کردیم در این مورد ایدۀ تکنولوژی اصلی میزان کردن خاصیت اتصال پذیری مخزن بوسیله حفاری چاههای [/FONT][FONT=&quot]infill[/FONT][FONT=&quot] و پس از آن تزریق یک حلال پلیمری بود.[/FONT] [FONT=&quot]بر پایۀ سیلاب زنی با آب سیلاب زنی با پلیمر توانست مقداری از ذخیرۀ قابل بازیافت مخزن را افزایش دهد. تکنولوژی چاههای چگال ترکیبی با سیلاب زنی با پلیمر توانست میزان بازیافت نفت را بهبود بخشد اما سود اقتصادی بهتری را تهیه کرد.[/FONT] [FONT=&quot]ما عملیات آزمایش پیلوت را در میدان تکمیل کرده همینطور روش تزریق جداگانه لایه ها را به کار بردیم و به طور همزمان آزمایش را طی عملیات اندازه گیری کردیم و توانستیم به نتایج خوبی با افزایش میانگین 1 چاه به میزان 83/1 بشکه در روز در زمانی که در تولید اصلی آب خروجی 2/10 درصد کاهش و میزان بازیافت به بیش از 10 درصد افزایش داشت نائل شویم.[/FONT] [FONT=&quot] [/FONT] [FONT=&quot] [/FONT] [FONT=&quot]توصیف سطح پیلوت[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] [/FONT] [FONT=&quot]سطح آزمایش پیلوت در یک الگوی 5 گانۀ چاه های غیر نرمال با 25 حلقه چاه شامل 9 حلقه چاه تزریقی و 16 حلقه چاه تولیدی است.[/FONT] [FONT=&quot]فاصله بین چاههای تزریق و تولید 100 متر است که در شکل 1 نشان داده شده است تراکم نواحی [/FONT][FONT=&quot]sa[/FONT][FONT=&quot] و [/FONT][FONT=&quot]puII[/FONT][FONT=&quot] هدف مخازن متروکۀ[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]است. [/FONT] [FONT=&quot]سیلاب زنی پلیمری در لایه های با تراوایی 100 میلی دارای یا کمتر متمرکز شده که میزان % 04/84 همه لایه ها را به خود اختصاص داده در حالی که ضخامت همۀ لایه ها با یک ضخامت مؤثر کمتر از 100 متر به میزان %26/90 همه لایه ها را تشکیل داده است.[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] [/FONT] [FONT=&quot] [/FONT] [FONT=&quot]کارهای آزمایشگاهی روی پارامترهای تزریقی و بهینه کردن پروژه[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] [/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]مطالعه مغزه نشان داد که لایه های با تراوایی کم نیازمند پلیمرهایی با وزن مولکولی پائینی اند.[/FONT] [FONT=&quot]زمانی که مخازن هدف دارای میزان نفوذپذیری کم و دارای شعاع کم در فضاهای خالی است ما بایستی وزن مولکولی پلیمر را مقتضی بر خصوصیات مخزن انتخاب کنیم. بر طبق مطالعات آزمایشگاهی ما بالاترین حد وزن مولکولی پلیمر را برای مخازن با تراوایی های مختلف پیدا کردیم.[/FONT] [FONT=&quot]پلیمرهایی با وزن مولکولی [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]می توانند مورد خوبی برای مخازن تراوایی [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]باشد در صورتیکه پلیمر با وزن مولکولی [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]را می توان برای مخازن با تراوایی [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]مورد استفاده قرار داد و پلیمرهایی با وزن مولکولی [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]را مناسب برای استفاده در مخازن با تراوایی [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]بکار برد.[/FONT] [FONT=&quot]چاهی برای تزریق آزمایشی پلیمر جهت بدست آوردن پارامترهای تزریقی برای همان سطح آزمایش قبلی انتخاب شده است. قبل از امتحان پیلوت یک چاه را برای تزریق محلول پلیمر انتخاب کردیم. در ابتدا پلیمر را با وزن مولکولی [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]و غلظت [/FONT][FONT=&quot]mg/l 600[/FONT][FONT=&quot] (میلی گرم بر لیتر) به چاه تزریق کردیم. فرآیند تزریق در یک فشار تزریق حدود [/FONT][FONT=&quot]mpa 800[/FONT][FONT=&quot] به خوبی انجام شد.[/FONT] [FONT=&quot]بر اساس مطالعات آزمایشگاهی و نتایج تزریق ، تزریق کننده های اولیه ما برنامه تزریق را برای آزمایش پیلوت طراحی کردیم.[/FONT] [FONT=&quot]در شروع ما پلیمر را با یک وزن مولکولی کم و غلظت پائین تزریق کردیم سپس ما بتدریج شرایط را بر طبق شرایط تزریق واقعی تعدیل کردیم.[/FONT] [FONT=&quot]ما از یک پلیمر با وزن مولکولی [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]و غلظت تا [/FONT][FONT=&quot]mg/l600[/FONT][FONT=&quot] در طی مرحله تزریق استفاده کردیم. گرانروی سیال تزریقی در سر چاه در حدود 12 تا 17 میلی پاسکال بر ثانیه بدست آورده شد و دبی تزریق در حدود [/FONT][FONT=&quot]pv 33/0-25/0[/FONT][FONT=&quot] بدست آمد.[/FONT] [FONT=&quot]سپس حجم تزریق پلیمر بوسیله حالت تولید واقعی اندازه گیری و بدست آمد.[/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]نتایج آزمایش پیلوت[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] [/FONT] [FONT=&quot]تجمع حلال پلیمری تزریقی برابر با [/FONT][FONT=&quot]pv 32/1[/FONT][FONT=&quot] از غلظت پلیمر استفاده شده [/FONT][FONT=&quot]mg/l.pv 882.38[/FONT][FONT=&quot] و نسبت دبی تزریقی به تولیدی 12/1 بود. وزن مولکولی پلیمر تزریق شده در حدود [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]تا [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]همینطور غلظت سیال تزریقی در حدود [/FONT][FONT=&quot]mg/p.lv 800-600[/FONT][FONT=&quot] در حالی که گرانوری تزریقی در سر چاه در حدود 30-12 بود.[/FONT] [FONT=&quot]دبی تزریقی به صورت میانگین در [/FONT][FONT=&quot]pv/a 35/0[/FONT][FONT=&quot] بود که در جدول شماره 32 نشان داده شده است. تمامی فرآیند تزریق به خوبی و به طور یکنواخت انجام گردید. اطلاعات امتحان مواد رسام نشان داد که دبی حلال پلیمری [/FONT][FONT=&quot]md 0/7-8/4[/FONT][FONT=&quot] در مخازن با تراوایی کم پیشرفت کرده است.[/FONT] [FONT=&quot]پلیمر به صورت آرام و یکنواخت در زیر فشار شکست تزریق شوند و فشار تزریق برای سیلاب زنی پلیمری در حدود[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] % 9/38 افزایش یافت.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]فشار تزریق در آزمایش پیلوت توانست در زیر فشار [/FONT][FONT=&quot]mpa12[/FONT][FONT=&quot] باقی بماند این افزایش از [/FONT][FONT=&quot]mpn33/8[/FONT][FONT=&quot] تا [/FONT][FONT=&quot]mpa 58/11[/FONT][FONT=&quot] در طی دورۀ سیلاب زنی پلیمری به صورت لایه های جداگانه صورت می گرفت. مقایسه این مورد با سیلاب زنی با آب حاکی از این است که فشار خروجی در این حالت [/FONT][FONT=&quot]mpa24/3[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] است. همینطور فشار به میزان بیش از %9/38 درصد افزایش یافته که نزدیک به فشار در طی دوره تزریق اولیه در مخازن با تراوایی زیاد است. دبی تزریق در مخازن با تراوایی زیاد در طی دورۀ تزریقی بعدی زیاد شد.[/FONT] [FONT=&quot]بنابراین محدودۀ افزایش فشار در حدود % 3/49 افزایش یافت اما محدودۀ زیاد شدن فشار در سیلاب زنی آبی بعدی تا %10 کاهش یافت.[/FONT] [FONT=&quot]علت اینکه ما عملیات سیلاب زنی پلیمری را با وزن مولکولی های مختلف در طی آزمایش های بعدی انجام دادیم این که محدودۀ افزایش فشار به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت.[/FONT] [FONT=&quot]زیاد شدن فشار تزریقی تا میزان %9/23 در آغاز سیلاب زنی پلیمری با پلیمرهای با وزن مولکولی مختلف کاهش یافت در صورتیکه در مرحله بعدی به تدریج تا 5/27 درصد افزایش یافته بود که در شکل 3 آمده است.[/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]کوتاه کردن فضای چاه کمتر از 100 می توان در یک گرادیان فشار محرک مؤثر مخزن موجب بهبود توسعه درصدی بیشتری از لایه های مخزن شود.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]می توان بهبود بیشتر درصد لایه های توسعه یافته در مخزن هنگامی که فضای چاه در آزمایش پیلوت به کمتر از 100 متر می رسد در جایی که درجه عمومی توسعه همه ماسه سنگ ها در مخازن مختلف به میزان %6/99 بدست آید و مخصوصاً برای ماسه هایی با یک درصد پائین توسعه اند و برای ماسه های نازک غیرپیوسته که درصد توسعۀ آنها به صورت آهنگین افزایش می یابد بدست آورد.برای چاههای تزریقی مرکزی درصد توسعۀ لایه ها می توان به %99 برسد همینطور برای همه ضخامت ماسه به %6/99 و برای ضخامت مؤٍر به %1/99 می رسد. این میزان در لایه های با ضخامت اتصال پذیری چند گانه زاویه دار در حدود %5/88 در ضخامت ماسه %5/85 با ضخامت مؤثر %0/83 بدست [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]
می آید که همه نشان می دهند که الگوی چاه به خوبی
می توان مخزن را کنترل کند.[/FONT] [FONT=&quot]با مقایسه این مورد با یک فضای چاهی 175 متری می بینیم که درجه کنترل در کانال های باریک، کوچک ماسه و در لایه هایی با ضخامت مؤثر کمتر از 1 متر و در لایه های غیرثابت به میزان 5/45 درصد افزایش می یابد. اعداد %3/10 و %9/10 نیز به ترتیب بعد از کاهش فضای چاه به 100 متر حاصل می شود که در جدول 4 نشان داده شده است.[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]
اختلاف فشار بین چاههای تولیدی وتزریقی در هنگامی که فضای چاهی در حدود 100 متر بود میزان معقولی بوده اختلاف فشار هنگامی که سیلاب زنی آبی [/FONT][FONT=&quot]mpa6/14[/FONT][FONT=&quot] بود اما این مقدار بعد از تزریق پلیمر به [/FONT][FONT=&quot]mpa 91/16[/FONT][FONT=&quot]رسید که افزایشی [/FONT][FONT=&quot]mpa 31/2[/FONT][FONT=&quot] را دارا می باشد.[/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]ما تکنولوژی تزریق پل های مختلف المرکز را برای دسترسی به سیلاب زنی پلیمری چند گانه اختیار کردیم که توانست درجه توسعه مخازن را بهبود بخشند.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]ما از ابزار پل های مختلف المرکز برای دستیابی به سیلاب زنی پلیمری چند لایۀ مجزا استفاده می کنیم ابزارهای تزریق مرکب از یک سری بکرها و مندرل های تزریق مختلف المرکز است. هر فاصله تزریق پلیمر در مقابل یک مندرل تزریق مختلف المرکز قرار می گیرد.[/FONT] [FONT=&quot]ما می توانیم فشار تزریق هر فاصله را با تنظیم فاصلۀ مندرل ها کنترل کنیم. بنابراین ما می توانیم به هدف تزریق لایه های به صورت مجزا که نقش مهمی در درجه توسعه مخزن دارد دست یابیم درصد توسعه ماسه سنگ در تزریق چند طبقۀ مجزا %1/46 بود که %12 بزرگتر از درجه توسعۀ تزریق ترکیبی است. (جدول 5)[/FONT] [FONT=&quot]برای مخازن مختلف ما محلول پلیمری را با وزن مولکولی های متفاوت تزریق کردیم.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]هنگامی که اختلاف تراوایی بسیار زیاد است یک وزن مولکولی خاص نمی تواند همه نیاز مخزن را به این فرآیند جواب دهد. برای سیلاب زنی پلیمری با وزن مولکولی مختلف 3 وزن مولکولی مناسب و متفاوت جهت پاسخگویی به این مخزن وجود دارد.[/FONT] [FONT=&quot]سری اول- نواحی هدف تزریق از تراوایی کم به تراوایی متوسط و زیاد منتقل شدند و وزن مولکولی محلول پلیمر به [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]افزایش یافت هنگامی که غلظت تزریقی در 600 میلی گرم بر لیتر باقی مانده بود.[/FONT] [FONT=&quot]مقایسه این حالت با عمل سیلاب زنی پلیمری جداگانه نتایج بسیارخوبی را برای ما بدست آورد. افزایش نفت بدست آمده به میزان 5/6 بشکه در روز برای یک چاه و کاهش میزان آب به میزان %0/3 در طول 11 ماه حاصل شده سپس میزان آب به %1/22 درصد رسید.[/FONT] [FONT=&quot]سری دوم- تزریق پلیمر در مخازن با تراوایی متوسط و زیاد متوقف گردید و تزریق در لایه های با تراوایی کم ادامه پیدا کرد.[/FONT] [FONT=&quot]وزن مولکولی محلول پلیمری به [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]تنظیم شد. با تغییر وزن مولکولی خاصیت تزریق پذیری لایه های باریک مخزن به صورت ظاهری افزایش یافت و پاسخ مشخصه های آن منتشر گردید.[/FONT] [FONT=&quot]تولید نفت در یک چاه به میزان 5/2 بشکه در روز افزایش و تولید آب به میزان %2/3 کاهش یافت.[/FONT] [FONT=&quot]سری سوم- نواحی تزریق در مخازن با تراوایی بالا در این زمان مورد هدف قرار گرفت همچنین وزن مولکولی به [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]افزایش یافت.[/FONT] [FONT=&quot]سپس پاسخ میدان را نیز مورد توجه قرار دادیم. سیال تولیدی از 4 چاه مرکزی به میزان 327 بشکه در روز را میزان آب %4/92 بدست آمد.[/FONT] [FONT=&quot]مقایسۀ این مورد با تزریق پلیمر قبل از سری سوم خواهیم دید که تولید روزانۀ سیال به میزان 95 بشکه کاهش و تولید نفت به میزان 2 بشکه افزایش و میزان آب خروجی نیز به میزان %2/2 کاهش می یابد.[/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]مواد فعال کننده سطی خاصیت تزریق پذیری چاه را بهبود می بخشد.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]هدف از تزریق مواد فعال کنندۀ سطحی عوض کردن خواص سطحی فضاهای خالی ماسه سنگ و تغییر دادن میزان کشش سطحی سیال تزریقی می باشد. که آنها می توانند میزان ظرفیت تراوایی واقعی را نسبت به سیال تزریقی افزایش و در نتیجه به تحقیق دو هدف توأمان کاهش فشار و افزایش تزریق نائل آئیم.[/FONT] [FONT=&quot]برای 2 چاه تزریقی 4-342 [/FONT][FONT=&quot]z[/FONT][FONT=&quot]و 3-346[/FONT][FONT=&quot]z[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] که دارای فشار تزریقی بسیار بالایی بودند عملیات تحریک با مواد فعال کننده سحطی با افزایش %2 از [/FONT][FONT=&quot]FLZB[/FONT][FONT=&quot] و دیگر مواد اضافی متمم در یک دبی تزریق برابر [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]تا [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]به طور مرتب انجام شد.[/FONT] [FONT=&quot]بعد از تحریک فشار تزریق این دو چاه به طور متوسط از میزان [/FONT][FONT=&quot]mpa7/12[/FONT][FONT=&quot] به [/FONT][FONT=&quot]mpa 5/9[/FONT][FONT=&quot] کاهش یافت که کاهش حدود [/FONT][FONT=&quot]mpa2/3[/FONT][FONT=&quot] خواهد بود تحریک با مواد فعال کننده سطحی نتایج خوبی را با افزایش میزان تزریق پذیری تهیه خواهد کرد که در جدول 7 نشان داده شده است.[/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]ارزیابی نتایج آزمایش [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]آزمایش به وضوح عملکرد مشخصات سیلاب زنی پلیمری را نشان داد.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]از نقطه تغییر در نسبت آب تولیدی این کمیت به طور واضح از میزان تعدیل شده افت می کند اما محدودۀ کاهش به آرامی افت می کند این موضوع نشان می دهد که هر تنظیم موجب افزایش یافتن پتانسیل های جدید ذخیره بوده و موجب پیشرفت راندمان جاروشدگی لایه های زیرین در فرآیند سیلاب زنی پلیمری شده است.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]پاسخ تولید در تغییرات میزان آب خروجی با 4 پیک تولیدی مطابق شده است. تزریق چند طبقه مجزا در مرحله اولیه امتحان پیلوت اجرا شد. همچنین پتانسیل تولیدی و پیک های تولید نیز هر دو با هم زیاد بودند و سود تولید به نسبت 83/1 بدست آمد (در شکل 5 نشان داده شد).[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]بنابراین اطلاعات تزریق مواد رسام توانست موقعیت توسط مخازن متروکه را بیشتر مشخص کند. در طی تزریق پلیمر با وزن مولکولی مختلف با دو چاه 5-344 [/FONT][FONT=&quot]Z[/FONT][FONT=&quot] و 3-344 [/FONT][FONT=&quot]Z[/FONT][FONT=&quot] را برای تزریق مواد رسام انتخاب کردیم.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]در مطالعه خاصیت تزریق پذیری پلیمر در مخازن ، یک چاه را برای تزریق لایه ای جداگانه و یک چاه دیگر را برای تزریق پیوسته اختیار کردیم. نتایج نمایش شیمیایی مشخص کرد که همه مواد رسام از 8 حلقه چاه تولیدی تولید شده اند که حاکی از این است که مخازن متروکه دارای یک میزان تزریق معین و یک ظرفیت تولید مشخص بوده اند. که در شکل 6 آمده است.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]حد نهایی بازیافت نفت در فرآیند سیلاب زنی پلیمری %11.76 بدست آمد.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]ما از روشهای نرمال شدۀ در ارزیابی بازیافت نفت استفاده می کنیم. میزان نهایی بازیابی نفت در سطح آزمایش پیلوت تا میزان %67/11 بدست آمده (شکل 7) که شامل %48/6 از تزریق چند لایه و %19/5 از تزریق پلیمر با وزن مولکولی متفاوت بوده است.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]افزایش ذخایر قابل بازیافت یک چاه به طور میانگین
[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]6734 بشکه است که از این مقدار 3680 بشکه مربوط به سیلاب زنی با پلیمر است.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]آزمایش سودهای اقتصادی خوبی را تهیه کرد.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]بعد از پرداخت مالیات ها نرخ بار اقتصادی سطح پیلوت و چاههای مرکزی به ترتیب به میزان %20.49 و %50.32 رسید.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]همۀ شاخص های مالی و اقتصادی هم برای سحط پیلوت و هم برای چاههای مرکزی از شاخص های پایل صنعتی بهتر هستند. که این امر نشان می دهد که پروژه از نقطه نظر اقتصادی عملی است. این تکنولوژی راهی را برای بهبود ضریب بازیافت نفت در مخازن ماسه ای یک نوع و مدان های کار کرده را فراهم می کند.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]نتایج[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]تکنولوژی ترکیب الگوهای چاههای [/FONT][FONT=&quot]infill[/FONT][FONT=&quot] با سیلاب زنی پلیمری می تواند بازیافت نفت از مخازن متروکه بهبود بخشد و این کار نه تنها عملی است بلکه مؤثر نیز است.[/FONT][FONT=&quot][/FONT] [FONT=&quot]تزریق لایه ای مجزا می تواند درجه توسعۀ مخزن را افزایش داده هنگامی مواد فعال کننده سطحی می توانند خاصیت تزریق پذیری را بهبود بخشند. برای مخازن با اختلاف تراوایی بسیار زیاد ما می توانیم پلیمر را با وزن مولکولی های متفاوت برای رسیدن به ملزومات مختلف مخزن به آن تزریق کنیم.
منابع
petroleum.co.nr - Masoud Rahim
[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]