ebrahim110
عضو جدید
استانبول، شهر ساختمانهاي باستاني
ساختمانسازي، شهرسازي و توسعه زندگي در شهرهاي بزرگ و رشد شهرها، نشانههاي اصلي و بارز هزاره جديد است، به طوري كه يكي از عواملي است كه به وسيله آن تفاوت بين شهرها و كشورهاي جديد مشخص ميشود.
استانبول بزرگترين شهر تركيه، كشوري كه در دوقاره آسيا و اروپا قرار گرفته نمونهاي است از تفاوتهاي شهرسازي ميان آسياييها و اروپاييها، ساختمانهاي اين كشور كه علاوه بر واقع شدن در دو قاره در دو شرايط جوي مختلف قرار گرفته از نظر نحوه ساخت و معماري تا حدودي با ساختمانسازي در شمال كشور ما شباهت دارد.
خانههاي يك طبقه و گاه 2 تا 3طبقه با سقفهاي شيرواني، ديوارهايي كه از تيرچه بلوكهاي بتني ساخته شده مهمترين شاخصه خانهسازي در شهرهاي كوچك و روستاگونه تركيه است. كشوري كه به دليل واقع شدن در كنار تنگه بسفر بخشي از اروپا محسوب ميشود.
در گذر از شهرهاي كوچك و بزرگ و روستاهاي كشور تركيه از مرز بازرگان تا شهر استانبول، مهمترين نكتهاي كه به ذهن متبادر ميشود تبليغي است كه هميشه از تركيه در رسانهها گفته ميشود، چرا كه آنچه شنيده ميشود با آنچه كه از نزديك ديده ميشود كاملا متفاوت است
امكانات بسيار محدود شهرسازي بدون تطابق با اصول اساسي معماري و مهندسي و از همه مهمترجادههايي كه بيشتر به راه ابريشم يك قرن پيش شبيه است تا مسير ترانزيت، مهمترين مشخصههاي شهرهاي كوچك و بزرگ تركيه، تا ورودي شهر استانبول و است.چندين ساعت پيش از ورود به استانبول نحوه شهرسازي و معماري ساختمانها كاملا با آنچه كه بيش از آن مشاهده كرديم متفاوت ميشود، به طوري كه رنگ و بوي پيشرفت و از سويي ديگر همسويي با اروپا از اين قسمت شروع ميشود.
ساختمانهاي بزرگ به همراه ديوارهاي شيشهاي كه گاه با نمايي از مدهاي روز تزئين شدهاند، چشمانداز بسيار زيبايي از تنگه بسفر و درياي مرمر و كشتيهاي كوچك و بزرگ و قايقهاي ماهيگيري و مردماني كه درصدد دستيابي به صيد در كنار اين دريا و بالاي پل بغاز به انتظار نشستهاند، نماهايي است از تفاوتهاي دو قاره در كشور تركيه.
استانبول بزرگترين شهر تركيه و مركز فرهنگي و اقتصادي اين كشور است اين شهر در كنار تنگه بسفر قرار گرفته و از سوي ديگر تنها شهر بزرگ جهان در دو قاره آسيا و اروپا است.
بندر طبيعي شاخ زرين يا خليج در اين شهر واقع شده است. اين شهر در گذشته بيزانتيوم و بعد قسطنطنيه ناميده ميشد و با فتح شهر توسط عثماني ها استانبول نامگذاري شد.
مسجد اياصوفيه، مسجد سلطان احمد يا مسجد آبي، مسجد فاتح، مسجد سلمانيه و مسجد بايزيد و توپكاپي از جمله بناهاي باستاني اين شهر تاريخي محسوب ميشوند.
از نظر معماري و ساختمان سازي يكي از مهمترين تفاوتهاي استانبول با شهرهاي ايران از جمله تهران، ساختمانهاي آن است، به طوري كه بناي اغلب ساختمانها در اين شهر تاريخي نيز به مانند پاريس يادآور قرون گذشته هستند و سبك ساخت و نماي ساختمان به سبك ساختمان سازي رومي است.
همچنين يكي از شاخصههاي متفاوت كننده ساختمانهاي استانبول با ساختمانهاي تهران و شهرهاي بزرگ كشور رونماي ساختمانها است به طوري كه اغلب نماي ساختمانهاي نوساز با رنگهاي مختلف تزيين شدهاند و با يك نگاه كوچك ميتوانيم شهرهاي تركيه را به يك مداد رنگي تشبيه كنيم كه بيشتر رنگهاي شاد و گرم در آن به كار گرفته شده است.
اگر به طور خلاصه بخواهيم مقايسه كوتاهي بين ايران به عنوان كشور در حال توسعه با تركيه به عنوان كشور اروپايي و توسعه يافته داشته باشيم متوجه ميشويم كه ظاهر آراسته دو شهر بزرگ و جزاير تركيه و تنها صنعت بارز اين كشور يعني پوشاك عامل برتري و پيشرفت اين كشور آسيايي- اروپايي است. در حالي كه در نقطه مقابل، ايران از هر نظر پيشرفتهتر و غنيتر از تركيه محسوب ميشود و تنها مشكل بزرگ ضعف مديريت بر منابع است.
ساختمانسازي، شهرسازي و توسعه زندگي در شهرهاي بزرگ و رشد شهرها، نشانههاي اصلي و بارز هزاره جديد است، به طوري كه يكي از عواملي است كه به وسيله آن تفاوت بين شهرها و كشورهاي جديد مشخص ميشود.
استانبول بزرگترين شهر تركيه، كشوري كه در دوقاره آسيا و اروپا قرار گرفته نمونهاي است از تفاوتهاي شهرسازي ميان آسياييها و اروپاييها، ساختمانهاي اين كشور كه علاوه بر واقع شدن در دو قاره در دو شرايط جوي مختلف قرار گرفته از نظر نحوه ساخت و معماري تا حدودي با ساختمانسازي در شمال كشور ما شباهت دارد.
خانههاي يك طبقه و گاه 2 تا 3طبقه با سقفهاي شيرواني، ديوارهايي كه از تيرچه بلوكهاي بتني ساخته شده مهمترين شاخصه خانهسازي در شهرهاي كوچك و روستاگونه تركيه است. كشوري كه به دليل واقع شدن در كنار تنگه بسفر بخشي از اروپا محسوب ميشود.
در گذر از شهرهاي كوچك و بزرگ و روستاهاي كشور تركيه از مرز بازرگان تا شهر استانبول، مهمترين نكتهاي كه به ذهن متبادر ميشود تبليغي است كه هميشه از تركيه در رسانهها گفته ميشود، چرا كه آنچه شنيده ميشود با آنچه كه از نزديك ديده ميشود كاملا متفاوت است
امكانات بسيار محدود شهرسازي بدون تطابق با اصول اساسي معماري و مهندسي و از همه مهمترجادههايي كه بيشتر به راه ابريشم يك قرن پيش شبيه است تا مسير ترانزيت، مهمترين مشخصههاي شهرهاي كوچك و بزرگ تركيه، تا ورودي شهر استانبول و است.چندين ساعت پيش از ورود به استانبول نحوه شهرسازي و معماري ساختمانها كاملا با آنچه كه بيش از آن مشاهده كرديم متفاوت ميشود، به طوري كه رنگ و بوي پيشرفت و از سويي ديگر همسويي با اروپا از اين قسمت شروع ميشود.
ساختمانهاي بزرگ به همراه ديوارهاي شيشهاي كه گاه با نمايي از مدهاي روز تزئين شدهاند، چشمانداز بسيار زيبايي از تنگه بسفر و درياي مرمر و كشتيهاي كوچك و بزرگ و قايقهاي ماهيگيري و مردماني كه درصدد دستيابي به صيد در كنار اين دريا و بالاي پل بغاز به انتظار نشستهاند، نماهايي است از تفاوتهاي دو قاره در كشور تركيه.
استانبول بزرگترين شهر تركيه و مركز فرهنگي و اقتصادي اين كشور است اين شهر در كنار تنگه بسفر قرار گرفته و از سوي ديگر تنها شهر بزرگ جهان در دو قاره آسيا و اروپا است.
بندر طبيعي شاخ زرين يا خليج در اين شهر واقع شده است. اين شهر در گذشته بيزانتيوم و بعد قسطنطنيه ناميده ميشد و با فتح شهر توسط عثماني ها استانبول نامگذاري شد.
مسجد اياصوفيه، مسجد سلطان احمد يا مسجد آبي، مسجد فاتح، مسجد سلمانيه و مسجد بايزيد و توپكاپي از جمله بناهاي باستاني اين شهر تاريخي محسوب ميشوند.
از نظر معماري و ساختمان سازي يكي از مهمترين تفاوتهاي استانبول با شهرهاي ايران از جمله تهران، ساختمانهاي آن است، به طوري كه بناي اغلب ساختمانها در اين شهر تاريخي نيز به مانند پاريس يادآور قرون گذشته هستند و سبك ساخت و نماي ساختمان به سبك ساختمان سازي رومي است.
همچنين يكي از شاخصههاي متفاوت كننده ساختمانهاي استانبول با ساختمانهاي تهران و شهرهاي بزرگ كشور رونماي ساختمانها است به طوري كه اغلب نماي ساختمانهاي نوساز با رنگهاي مختلف تزيين شدهاند و با يك نگاه كوچك ميتوانيم شهرهاي تركيه را به يك مداد رنگي تشبيه كنيم كه بيشتر رنگهاي شاد و گرم در آن به كار گرفته شده است.
اگر به طور خلاصه بخواهيم مقايسه كوتاهي بين ايران به عنوان كشور در حال توسعه با تركيه به عنوان كشور اروپايي و توسعه يافته داشته باشيم متوجه ميشويم كه ظاهر آراسته دو شهر بزرگ و جزاير تركيه و تنها صنعت بارز اين كشور يعني پوشاك عامل برتري و پيشرفت اين كشور آسيايي- اروپايي است. در حالي كه در نقطه مقابل، ايران از هر نظر پيشرفتهتر و غنيتر از تركيه محسوب ميشود و تنها مشكل بزرگ ضعف مديريت بر منابع است.