خبر بستري شدن علي دايي به عنوان قهرمان ملي در تمامي بخش هاي مختلف خبري (دقت بفرماييد تمام بخش هاي خبري نه بخش خبرهاي ورزشي!) پخش شد! ولي خبر بستري شدن دايي علي را هيچ كس متوجه نشد!
خيلي بي معرفتيم!!!
توضيح ضروري:
قبل از آن كه متهم به برخي انگ هاي نچسب شوم، لازم به توضيح است كه حقير نگارنده نيز معتقد به حفظ حرمت مادي و معنوي تمامي قهرمانان كشور عزيزمان مي باشم.
علي دايي براي همه ايران دوست ها قابل احترام است، زيرا او آقاي گل جهان شناخته شده است. هر چند كه بابت هر گلي كه زده است چند گل هم نزده! زيرا هر گل او با همكاري تيمي حاصل شده و هر گل او با سكه هاي طلا جبران شده است.
علي دايي متولد 1348 است و دايي علي هم متولد 1348
دايي علي سال 1360 دندانه اي ناقابل به زير هشت (8) تاريخ تولد شناسنامه اش اضافه كرد تا مجوز حضور در جبهه هاي جنگ تحميلي را در سن 12 سالگي دريافت كند.
همزمان كه علي دايي سرش را مقابل توپ قرار مي داد براي اعتلاي ورزش كشورش، دايي علي نيز براي حفظ سرحدات مرزي كشور سرش را مقابل توپ و خمپاره و... قرار مي داد.
نتيجه اين شد كه علي دايي با بيش از 100 گل زده، شده آقاي گل جهان، و دايي علي با شكار بيش از 100 تانك متجاوز عراقي شد جانباز و خانه نشين...
هم اكنون علي دايي به علت سهل انگاري و صدمات وارده در تصادف در بيمارستان بستري است و دايي علي هم به دليل عارضه هاي شيميايي و...
خبر بستري شدن علي دايي به عنوان قهرمان ملي در تمامي بخش هاي مختلف خبري (دقت بفرماييد تمام بخش هاي خبري نه بخش خبرهاي ورزشي!) پخش شد! ولي خبر بستري شدن دايي علي را هيچ كس متوجه نشد!
همزمان با خبر تصادف علي دايي، سه نفر از رزمندگان دلاور لشكر علي ابن ابيطالب(ع) براي كمك رساني به مردمشان جانشان را فدا كردند، ولي هيچكس اين خبر را هم نديد!
ركورددار سني جانبازان شهيد شد، كسي نفهميد! زيرا متوليان فرهنگي از جمله صدا و سيما نخواستند بفهمند كه علي دايي و امثال او مديون جانفشاني دايي علي و امثال او هستند! شايد هم فهميدند و نخواستند روحيه عشق و ايثار قدري فضاي بهاري كشور را عطرآگين كند!
شايد مي خواهند نسل جديد به جاي آن كه مانند دايي علي لنگ هزينه هاي درماني اش در شب عيد باشد، غصه ساعت رولكس چند ده ميليوني اش را بخورد!!!
براي علي دايي هلي كوپتر جهت انتقالش به خصوصي ترين و ايضاً بهترين بيمارستان تهران اعزام مي شود و كل هزينه هاي سهل انگاري او را حضرات دست در كيسه بيت المال تقبل مي كنند، ولي امثال دايي علي بايد با همان امدادهاي غيبي روزگار خود را سر كنند! هر چند كه ديگر نه طلايي باقي مانده و نه فرشي و نه ...، تا غيب شود و هزينه هاي زندگي او تامين!!!
خيلي بي معرفتيم!!!
در هنگام تحويل سال 1391 از چند ساعت قبل تمامي شبكه هاي صدا و سيما حتي خواننده ها و هنر پيشه هاي دست چندم و فوتباليست هاي از رده خارج شده را به برنامه خود آورده بودند ولي دريغ از...
براستي چه جريان فكري مانع از بروز و گسترش فرهنگ ناب عاشقي در كشور اسلامي ما گرديد، آيا دشمن در نفوذ عوامل بدلي خود تا اين حد موفق عمل كرده است كه سراسر شبكه هاي تلويزيوني، راديويي و رسانه اي ما را در اختيار گرفته و به هر مناسبت چهره هايي را در منظر ديد نسل جوان كشورمان قرار مي دهد كه يا فوتباليست است يا خواننده، يا هنرپيشه، و... چرا به جاي الگو قرار دادن اينگونه افراد براي نسل جوان، نمي آييم شهداي زنده را مطرح كنيم؟!
چرا به جاي قهرمان ملي خطاب كردن فلان فوتباليست و معاف كردن او از خدمت سربازي، و دادن نشان افتخار و لياقت به اينگونه افراد، نمي آييم به شهداي زنده بها بدهيم؟! چرا همگام با دشمن سعي در فراموش كردن فرهنگ عاشقان سفر كرده را داريم؟!
وقتي مي آييم فلان خواننده و هنرپيشه مرد را كه زير ابرو برداشته است، و يا فلان هنرپيشه زن بزك كرده را كه در جامعه به عنوان افراد فاسد الاخلاق شهرت يافته اند، براي نسل جوان چهره و الگو مي كنيم، چه توقعي براي رعايت هنجارهاي ديني و اخلاقي جامعه، توسط نسل جوان داريم؟!
وقتي مي آييم فلان ورزشكار فاسدالاخلاق را الگوي جوانانمان قرار مي دهيم كه حتي در ميادين ورزشي نيز بويي از جوانمردي نبرده است، از جوانانمان چه توقعي داريم؟!
وقتي مي آييم ارزش خدمت به كشور و كسب افتخارات ملي را با سكه و ماشين برابر مي دانيم، ديگر جايي براي عرق ملي و ارزش هاي والاي مذهبي و اخلاقي باقي نمي ماند. و نتيجه آن مي شود همان ورزشكاري كه با نام مقدس ائمه سلام الله عليه، به موفقيت ورزشي رسيده است، اكنون براي تداوم افتخارآفريني هايش ، ماشين و خانه و ماديات دنيوي طلب مي كند! براستي كجا رفت آن فرهنگ عاشقي و آن زرنگي هاي عاشقانه؟!
كجا رفت آن فضاي عشق و ايثار؟! كجا رفت رضاي خدا در تمامي امورمان؟! كجا رفت سوز دعاهايمان؟! كجا رفتند خادمان بي ادعا؟! كجا رفت لحظه هاي ناب معاشقه؟!
براستي! اگر اكنون يكي، تنها يكي از آن سبكبالان عاشق از ما سؤال كند كه: ما براي حفظ ناموس اين كشور رفتيم، شما بعد از ما حتي به ناموس همسايه ديوار به ديوار خودتان هم رحم نكرديد! چه پاسخي داريم؟!
تصور بفرمائيد اگر اين فرهنگي كه الان حاكم شده است كه هركس در هر مقام و منصب، براي اداي وظيفه اش به كشور، درخواست ماديات دنيوي مي كند، اگر در زمان دفاع مقدس نيز اين اخلاق حاكم بود چه مي شد؟ در زماني كه براي تهييج به اصطلاح قهرمانان كشتي، وعده تحويل خودرو در فرودگاه داده مي شود! در زماني كه ركوردشكني، جايزه اش خانه و ماشين و ساير ماديات مي باشد! در زماني كه گل زدن در يك بازي فوتبال، مدال شجاعت و لياقت و قهرمان ملي، ارمغان مي آورد! اگر همين رويه در زمان دفاع مقدس حاكم بود، چه مي شد؟! تصور بفرماييد:
پشت ميدان مين رزمندگان زمينگير شده اند، آيا وعده خودرو و خانه مي تواند عاملي براي رفتن بر روي مين باشد؟! آيا با اين انگيزه هاي مادي، مي توان زرنگترين عشاق را داشته باشيم؟! يا برعكس در آن شرايط زرنگي ها هم رنگ عوض مي كند و تبديل به بزدلي مي شود؟!
شما جناب مسئول فرهنگي! شما جناب مسئول سياسي! شما متوليان امر! چه كرديد كه دشمن را در اجراي اهداف خود آنچنان گستاخ نموده ايد كه حماسه هشت سال جانفشاني عاشقان مرد را از ياد برده، و در پشت مرزهاي كشورمان به رجزخواني افتاده است.
بگذريم...
بيان غفلت ها و اشتباهات گذشته، به جز آنكه عرق شرم بر پيشاني وجدانهاي بيدار بنشاند، كار ديگري انجام نمي دهد.
بياييد منبعد در هر كجا كه هستيم، در هر پست و مقامي كه هستيم، در هر وضعيتي كه هستيم، با هر توان و امكاناتي كه داريم؛ سعي كنيم دشمن از غفلت هايمان سوء استفاده نكند.
بياييد منبعد امكانات و مقدورات نظام اسلامي كشورمان را در جهت اهداف دشمن مورد استفاده قرار ندهيم.
بياييد منبعد بوي كباب واقعي را به كباب خوران بيت المال بچشانيم!
بياييد منبعد به جاي چهره كردن هنرپيشه، خواننده، ورزشكار، و... شهداي زنده را به جامعه جوان و تشنه فرهنگ ناب عاشقي معرفي كنيم.
بياييد منبعد به جاي اعطاي نشان هاي پرزرق و برق دنيايي به افرادي كه بويي از فرهنگ عشق و ايثار نبرده اند؛ نگاهي به شهداي زنده كه در گوشه آسايشگاه ها يا كنج غربت، لحظه ها را براي رسيدن زمان وصال معشوق، سر مي برند؛ اهداءكنيم.
بياييد منبعد حداقل قدرشناسان خوبي براي پاسداران نواميسمان در هشت سال دفاع مقدس باشيم.
بياييد منبعد براي نسل جوان فعلي، بجاي عشق هاي مجازي و منحرف دنيايي، عشق واقعي را تعريف و الگو قرار دهيم.
نگوييد چگونه؟! درست به همان صورت كه در اين چند سال گذشته فرهنگ ناب عاشقي و عشق بازي سبكبالان عاشق را با فرهنگ مدگرايي، چهره پرستي هنرپيشگان، خوانندگان، و ورزشكاران معاوضه كرديم.
نگوييد چگونه؟! درست همان گونه كه در اين چند سال گذشته، آن فضاي پاك و زلال عاشقانه را اينگونه مسموم و زهرآلود كرده ايم.
نگوييد چگونه؟! همانگونه كه در اين چند ساله، مداحان اهل بيت سلام الله عليه را خواننده كرديم!
اگر دقت كنيم، راه كار در عملكرد اين چند ساله خودمان مستتر است! تنها به جاي چهره نمودن برخي...، عاشقان حقيقي و شهداي زنده را جايگزين كنيد. همه چيز خود به خود در مسير الهي قرار مي گيرد...
بياييد... بله! شما بياييد، آنها آمده اند. تنها يك ياعلي مي خواهد تا عشق دگرباره آغاز شود.
زيرا:
فرهنگ شهدا، فرهنگ ايثار و از خودگذشتگي است.
فرهنگ شهدا، فرهنگ خدمت به خلق خدا در بالاترين حد است.
فرهنگ شهدا، فرهنگ مبارزه با منفعت طلبي و خودخواهي هاي فردي است.
فرهنگ شهدا، فرهنگ عدالت علي(ع)، صبوري حسن(ع) شجاعت حسين(ع) و فرياد رساي زينب(س) است.
فرهنگ شهدا، فرهنگ مبارزه با هر فسادي، تحت هر عنواني، و از سوي هر فردي مي باشد.
فرهنگ شهدا...
جان كلام، بيائيد از جبهه ها به همراه پيكر مطهر شهدا، فرهنگ ناب عاشقي آنان را به شهرها بياوريم.
والسلام علي من اتبع الهدي
خيلي بي معرفتيم!!!
توضيح ضروري:
قبل از آن كه متهم به برخي انگ هاي نچسب شوم، لازم به توضيح است كه حقير نگارنده نيز معتقد به حفظ حرمت مادي و معنوي تمامي قهرمانان كشور عزيزمان مي باشم.
علي دايي براي همه ايران دوست ها قابل احترام است، زيرا او آقاي گل جهان شناخته شده است. هر چند كه بابت هر گلي كه زده است چند گل هم نزده! زيرا هر گل او با همكاري تيمي حاصل شده و هر گل او با سكه هاي طلا جبران شده است.
علي دايي متولد 1348 است و دايي علي هم متولد 1348
دايي علي سال 1360 دندانه اي ناقابل به زير هشت (8) تاريخ تولد شناسنامه اش اضافه كرد تا مجوز حضور در جبهه هاي جنگ تحميلي را در سن 12 سالگي دريافت كند.
همزمان كه علي دايي سرش را مقابل توپ قرار مي داد براي اعتلاي ورزش كشورش، دايي علي نيز براي حفظ سرحدات مرزي كشور سرش را مقابل توپ و خمپاره و... قرار مي داد.
نتيجه اين شد كه علي دايي با بيش از 100 گل زده، شده آقاي گل جهان، و دايي علي با شكار بيش از 100 تانك متجاوز عراقي شد جانباز و خانه نشين...
هم اكنون علي دايي به علت سهل انگاري و صدمات وارده در تصادف در بيمارستان بستري است و دايي علي هم به دليل عارضه هاي شيميايي و...
خبر بستري شدن علي دايي به عنوان قهرمان ملي در تمامي بخش هاي مختلف خبري (دقت بفرماييد تمام بخش هاي خبري نه بخش خبرهاي ورزشي!) پخش شد! ولي خبر بستري شدن دايي علي را هيچ كس متوجه نشد!
همزمان با خبر تصادف علي دايي، سه نفر از رزمندگان دلاور لشكر علي ابن ابيطالب(ع) براي كمك رساني به مردمشان جانشان را فدا كردند، ولي هيچكس اين خبر را هم نديد!
ركورددار سني جانبازان شهيد شد، كسي نفهميد! زيرا متوليان فرهنگي از جمله صدا و سيما نخواستند بفهمند كه علي دايي و امثال او مديون جانفشاني دايي علي و امثال او هستند! شايد هم فهميدند و نخواستند روحيه عشق و ايثار قدري فضاي بهاري كشور را عطرآگين كند!
شايد مي خواهند نسل جديد به جاي آن كه مانند دايي علي لنگ هزينه هاي درماني اش در شب عيد باشد، غصه ساعت رولكس چند ده ميليوني اش را بخورد!!!
براي علي دايي هلي كوپتر جهت انتقالش به خصوصي ترين و ايضاً بهترين بيمارستان تهران اعزام مي شود و كل هزينه هاي سهل انگاري او را حضرات دست در كيسه بيت المال تقبل مي كنند، ولي امثال دايي علي بايد با همان امدادهاي غيبي روزگار خود را سر كنند! هر چند كه ديگر نه طلايي باقي مانده و نه فرشي و نه ...، تا غيب شود و هزينه هاي زندگي او تامين!!!
خيلي بي معرفتيم!!!
در هنگام تحويل سال 1391 از چند ساعت قبل تمامي شبكه هاي صدا و سيما حتي خواننده ها و هنر پيشه هاي دست چندم و فوتباليست هاي از رده خارج شده را به برنامه خود آورده بودند ولي دريغ از...
براستي چه جريان فكري مانع از بروز و گسترش فرهنگ ناب عاشقي در كشور اسلامي ما گرديد، آيا دشمن در نفوذ عوامل بدلي خود تا اين حد موفق عمل كرده است كه سراسر شبكه هاي تلويزيوني، راديويي و رسانه اي ما را در اختيار گرفته و به هر مناسبت چهره هايي را در منظر ديد نسل جوان كشورمان قرار مي دهد كه يا فوتباليست است يا خواننده، يا هنرپيشه، و... چرا به جاي الگو قرار دادن اينگونه افراد براي نسل جوان، نمي آييم شهداي زنده را مطرح كنيم؟!
چرا به جاي قهرمان ملي خطاب كردن فلان فوتباليست و معاف كردن او از خدمت سربازي، و دادن نشان افتخار و لياقت به اينگونه افراد، نمي آييم به شهداي زنده بها بدهيم؟! چرا همگام با دشمن سعي در فراموش كردن فرهنگ عاشقان سفر كرده را داريم؟!
وقتي مي آييم فلان خواننده و هنرپيشه مرد را كه زير ابرو برداشته است، و يا فلان هنرپيشه زن بزك كرده را كه در جامعه به عنوان افراد فاسد الاخلاق شهرت يافته اند، براي نسل جوان چهره و الگو مي كنيم، چه توقعي براي رعايت هنجارهاي ديني و اخلاقي جامعه، توسط نسل جوان داريم؟!
وقتي مي آييم فلان ورزشكار فاسدالاخلاق را الگوي جوانانمان قرار مي دهيم كه حتي در ميادين ورزشي نيز بويي از جوانمردي نبرده است، از جوانانمان چه توقعي داريم؟!
وقتي مي آييم ارزش خدمت به كشور و كسب افتخارات ملي را با سكه و ماشين برابر مي دانيم، ديگر جايي براي عرق ملي و ارزش هاي والاي مذهبي و اخلاقي باقي نمي ماند. و نتيجه آن مي شود همان ورزشكاري كه با نام مقدس ائمه سلام الله عليه، به موفقيت ورزشي رسيده است، اكنون براي تداوم افتخارآفريني هايش ، ماشين و خانه و ماديات دنيوي طلب مي كند! براستي كجا رفت آن فرهنگ عاشقي و آن زرنگي هاي عاشقانه؟!
كجا رفت آن فضاي عشق و ايثار؟! كجا رفت رضاي خدا در تمامي امورمان؟! كجا رفت سوز دعاهايمان؟! كجا رفتند خادمان بي ادعا؟! كجا رفت لحظه هاي ناب معاشقه؟!
براستي! اگر اكنون يكي، تنها يكي از آن سبكبالان عاشق از ما سؤال كند كه: ما براي حفظ ناموس اين كشور رفتيم، شما بعد از ما حتي به ناموس همسايه ديوار به ديوار خودتان هم رحم نكرديد! چه پاسخي داريم؟!
تصور بفرمائيد اگر اين فرهنگي كه الان حاكم شده است كه هركس در هر مقام و منصب، براي اداي وظيفه اش به كشور، درخواست ماديات دنيوي مي كند، اگر در زمان دفاع مقدس نيز اين اخلاق حاكم بود چه مي شد؟ در زماني كه براي تهييج به اصطلاح قهرمانان كشتي، وعده تحويل خودرو در فرودگاه داده مي شود! در زماني كه ركوردشكني، جايزه اش خانه و ماشين و ساير ماديات مي باشد! در زماني كه گل زدن در يك بازي فوتبال، مدال شجاعت و لياقت و قهرمان ملي، ارمغان مي آورد! اگر همين رويه در زمان دفاع مقدس حاكم بود، چه مي شد؟! تصور بفرماييد:
پشت ميدان مين رزمندگان زمينگير شده اند، آيا وعده خودرو و خانه مي تواند عاملي براي رفتن بر روي مين باشد؟! آيا با اين انگيزه هاي مادي، مي توان زرنگترين عشاق را داشته باشيم؟! يا برعكس در آن شرايط زرنگي ها هم رنگ عوض مي كند و تبديل به بزدلي مي شود؟!
شما جناب مسئول فرهنگي! شما جناب مسئول سياسي! شما متوليان امر! چه كرديد كه دشمن را در اجراي اهداف خود آنچنان گستاخ نموده ايد كه حماسه هشت سال جانفشاني عاشقان مرد را از ياد برده، و در پشت مرزهاي كشورمان به رجزخواني افتاده است.
بگذريم...
بيان غفلت ها و اشتباهات گذشته، به جز آنكه عرق شرم بر پيشاني وجدانهاي بيدار بنشاند، كار ديگري انجام نمي دهد.
بياييد منبعد در هر كجا كه هستيم، در هر پست و مقامي كه هستيم، در هر وضعيتي كه هستيم، با هر توان و امكاناتي كه داريم؛ سعي كنيم دشمن از غفلت هايمان سوء استفاده نكند.
بياييد منبعد امكانات و مقدورات نظام اسلامي كشورمان را در جهت اهداف دشمن مورد استفاده قرار ندهيم.
بياييد منبعد بوي كباب واقعي را به كباب خوران بيت المال بچشانيم!
بياييد منبعد به جاي چهره كردن هنرپيشه، خواننده، ورزشكار، و... شهداي زنده را به جامعه جوان و تشنه فرهنگ ناب عاشقي معرفي كنيم.
بياييد منبعد به جاي اعطاي نشان هاي پرزرق و برق دنيايي به افرادي كه بويي از فرهنگ عشق و ايثار نبرده اند؛ نگاهي به شهداي زنده كه در گوشه آسايشگاه ها يا كنج غربت، لحظه ها را براي رسيدن زمان وصال معشوق، سر مي برند؛ اهداءكنيم.
بياييد منبعد حداقل قدرشناسان خوبي براي پاسداران نواميسمان در هشت سال دفاع مقدس باشيم.
بياييد منبعد براي نسل جوان فعلي، بجاي عشق هاي مجازي و منحرف دنيايي، عشق واقعي را تعريف و الگو قرار دهيم.
نگوييد چگونه؟! درست به همان صورت كه در اين چند سال گذشته فرهنگ ناب عاشقي و عشق بازي سبكبالان عاشق را با فرهنگ مدگرايي، چهره پرستي هنرپيشگان، خوانندگان، و ورزشكاران معاوضه كرديم.
نگوييد چگونه؟! درست همان گونه كه در اين چند سال گذشته، آن فضاي پاك و زلال عاشقانه را اينگونه مسموم و زهرآلود كرده ايم.
نگوييد چگونه؟! همانگونه كه در اين چند ساله، مداحان اهل بيت سلام الله عليه را خواننده كرديم!
اگر دقت كنيم، راه كار در عملكرد اين چند ساله خودمان مستتر است! تنها به جاي چهره نمودن برخي...، عاشقان حقيقي و شهداي زنده را جايگزين كنيد. همه چيز خود به خود در مسير الهي قرار مي گيرد...
بياييد... بله! شما بياييد، آنها آمده اند. تنها يك ياعلي مي خواهد تا عشق دگرباره آغاز شود.
زيرا:
فرهنگ شهدا، فرهنگ ايثار و از خودگذشتگي است.
فرهنگ شهدا، فرهنگ خدمت به خلق خدا در بالاترين حد است.
فرهنگ شهدا، فرهنگ مبارزه با منفعت طلبي و خودخواهي هاي فردي است.
فرهنگ شهدا، فرهنگ عدالت علي(ع)، صبوري حسن(ع) شجاعت حسين(ع) و فرياد رساي زينب(س) است.
فرهنگ شهدا، فرهنگ مبارزه با هر فسادي، تحت هر عنواني، و از سوي هر فردي مي باشد.
فرهنگ شهدا...
جان كلام، بيائيد از جبهه ها به همراه پيكر مطهر شهدا، فرهنگ ناب عاشقي آنان را به شهرها بياوريم.
والسلام علي من اتبع الهدي
