اتش گرفتن چاههای نفتی

[مهندسی گاز]

سلام
کدوم از شما از عزیزان میدونید که یه چاه گازی وقتی اتش میگره چطوری میشه اونو در کنترل گرفت یا به زبان خودمونی اونو مهار کرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
لطفا نظراتتون رو بفرمایید.

 

[farzad84]

مهار آتش چاه اهواز در سال ۷۱ دشمنان را به حیرت واداشت

مهار آتش چاه اهواز در سال ۷۱ دشمنان را به حیرت واداشت

مهار آتش چاه اهواز در سال ۷۱ دشمنان را به حیرت واداشت

http://www.khabarfarsi.com/newsImages/logoImages/2009/2009-02/2009-02-13/173580=428262_orig.jpg
به گزارش خبرنگار مهر در اهواز، این چاه در روز ۲۵ بهمن ماه سال ۱۳۷۱ توسط منافقین به آتش کشیده شد به این امید که با ایجاد نا امنی و ضربه زدن به کشور، ایران را از موضع گیری های ضد استکباری خود باز دارند. چاه شماره ۵۰ اهواز از مخزن آسماری، نفت استخراج می کند و در تاریخ ۱۴ شهریورماه سال ۱۳۵۲مورد بهره برداری قرارگرفته است. تولید روزانه این چاه هنگام آتش زدن روزانه ۱۹ هزار بشکه نفت بوده است. طبق برآوردهای صورت گرفته هنگام آتش زدن این چاه روزانه ۵۰-۶۰ هزار بشکه نفت خام و ۵۰ میلیون فوت مکعب گاز از آن خارج و در آتش می سوخت. ارتفاع شعله چاه ۹۸ متر تخمین زده شد و ۲۱۰۸ فوت در ثانیه سرعت فوران چاه بود. ۱۵۶۰ کیلوگرم در ثانیه هوا نیز به وسیله شعله های آتش می سوخت و درجه حرارت ایجاد شده در مرکز شعله ۴۱۵۰ درجه فارنهایت و حرارت ایجاد شده ۴۲ میلیون BTU محاسبه شده بود. مدیریت مناطق نفتخیز جنوب در همان ابتدای آتش گرفتن چاه فعالیت های گوناگونی برای خاموش کردن شعله آن با استفاده از دکل حفاری به منظور حفاری های انحرافی و بستن چاه از اعماق زمین و تشکیل سیستم اطفای حریق برای مهار مستقیم چاه از سطح زمین آغاز کرد. عملیات اطفای حریق از روز ۲۶ بهمن ماه چند ساعت پس از آتش گرفتن چاه آغاز شد. با توجه به سرعت فوران چاه و حجم آتش، گروهی بر این عقیده بودند که مهار آتش به وسیله نیروهای داخلی غیرممکن است ولی نیروهای داخلی بدون توجه به این نجواها کار مهار آتش چاه شماره ۵۰ اهواز را آغاز کردند. دودکش نصب شده برای هدایت آتش از شدت حرارات تغییر شکل داد اولین کار یعنی محوطه سازی اطراف چاه برای دسترسی به آن آغاز شد. پس از این کار و تسطیح اطراف چاه، حوضچه های ذخیره آب احداث شد تا آب مورد نیاز عملیات تامین شود. احداث این حوضچه ها با ابعاد ۷۰ در ۱۰۰ متر و به عمق ۳.۵ متر انجام گرفت و آب مورد نیاز این استخرهای ایجاد شده با مشکلات فراوان تامین و با تلاش شبانه روزی لوله های انتقال آب برای تامین آب استخرها و اتصالات آنها تهیه شد. برای نزدیک شدن به چاه ابتدا لازم بود دودکشی بر روی آتش چاه نصب شود تا با هدایت آتش به بالا امکان نزدیک شدن به آن مهیا شود. بدین منظور ابتدا یک دودکش ۴۲ اینچ آزمایش شد که به علت کم بودن آب برای خنک کردن آن، دودکش بر اثر شدت حرارت وارده از فرم اصلی خود خارج شد و موفقیتی حاصل نگردید. سپس یک دودکش ۵۲ اینچ به سمت چاه هدایت شد که به دلیل فشار بالای چاه نصب آن مسیر نگردید. این عملیات در چندین نوبت تکرار شد ولی بر اثر شدت خروج نفت و گاز به نتیجه ای نرسید. مهارگران چاه یک بار دیگر عملیات نصب دودکش با لوله ۴۲ اینچ را آغاز کردند که به دلیل فشار چاه و کمبود آب موفق به نصب دودکش نشدند. با راه اندازی تلمبه های آب استخر اصلی در تاریخ هفتم اسفندماه خنک سازی محوطه با استفاده از هفت آب پاش بسیار قوی آغاز شد و پس از دو ساعت محوطه آماده اجرای عملیات شد و سرانجام با تلاش و زحمت فراوان، مهارگران چاه موفق به نصب دودکش بر روی چاه شدند. دشمنان باور نمی کردند بتوانیم آتش این چاه را مهار کنیم پس از این موفقیت حیدر بهمنی، رئیس وقت اداره کل حفاری مناطق نفت خیز جنوب که هدایت عملیات مهار چاه شماره ۵۰ را برعهده داشت، گفت: متاسفانه بیگانگان توانمندی ملت ایران را باور ندارند در انقلاب پیروز شدیم کسی باورش نشد. در جنگ در مقابل تمام دنیا ایستادگی کردیم کسی باورش نمی شد اکنون نیز این چاه را مهار و آتش آن را خاموش می کنیم باز هم باور نمی کنند. وی ادامه داد: معیار کار ما اسلام، انقلاب و سخنان امام خمینی(ره) است و اهمیتی به سایر سخنان مایوس کننده نمی دهیم. دلیل تاخیر کار مهار چاه این است که این چاه خیلی عظیم است و روزانه ۵۰ تا ۶۰ هزار بشکه نفت در آن در حال سوختن است. پس از نصب دودکش، محوطه اطراف چاه به وسیله آب پاشها، تحت فشار آب قرار گرفت و در نتیجه شدت حرارت اطراف چاه تا حدودی کاهش پیدا کرد و گروه برای بررسی میزان خرابی شیرهای چاه به آن نزدیک شدند. گروه های عملیاتی در حالیکه جهنمی از آتش بالای سر آنها بود با حمایت آب پاشهای مستقر در منطقه به چاه نزدیک شدند و میزان خسارت وارد شده به چاه را بررسی کردند. پس از بررسی مشخص شد که فلنج های بالای چاه کاملا صدمه دیده و شیرهای توپی و شیرهای جانبی یا خسارت شدید دیده یا از بین رفته اند. با بررسی های صورت گفته مشخص شد که فلنج بالایی باید از سرچاه جدا شده و به جای آن یک شیر توپی دیگر بسته شود تا چاه به کنترل درآید. گروه های عملیات مناطق نفت خیز جنوب و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به منظور خاموش کردن آتش چاه روش های گوناگونی را آزمایش کردند و سرانجام تصمیم گرفته شد با استفاده از بمب های هدایت شونده، کار جداسازی فلنج از سر چاه عملی شود. با تلاش گروه های عملیات، بمب های هدایت شونده به کار گرفته شد ولی نتیجه مثبتی به دست نیامد و در این عملیات به علت مکش شدید دودکش یکی از اعضای گروه عملیات سپاه پاسداران به شهادت رسید. گروه های عملیات با استفاده از دستگاه برش پیچ های فلنج ۱۲ اینچ را بریده و توانستند با مهارت خاصی شیر توپی معویب را از سر چاه بردارند. برش پیچ های فلنج ۱۲ اینچ به وسیله آتش در حالی که روزانه ۵۰ میلیون فوت مکعب گاز آماده اشتعال و ۵۰ تا ۶۰ هزار بشکه نفت خام با فشار بی امان در حال خروج بود از بارزترین نمونه ها شهامت و ایثار کارکنان صنعت نفت بود. اعضای گروه مهارگر پس از برداشتن شیر توپی معیوب آماده شدند تا شیر توپی جدیدی را بر روی چاه نصب کنند ولی ابتدا می بایست چاه خاموش شود. تلاش های وسیعی برای خاموش کردن چاه صورت گرفت که به علت فشار بیش از حد چاه کارساز نبود از جمله این عملیات انفجار بمب های هدایت شونده بود که در چندین نوبت انجام شد. عملیات همزمان نصب شیر توپی و مهار آتش از روشهای ابداعی کارکنان نفت برای مهار آتش بود در نهایت تصمیم گرفته شد که در عین شعله ور بودن آتش چاه، عملیات نصب شیر توپی انجام شود یعنی اینکه در یک عملیات هم شیر توپی نصب شود و هم شعله به مهار درآید. این روش ابداعی برای اولین بار در دنیا توسط کارکنان مناطق نفت خیز جنوب به کار گرفته شد ولی برای انجام آن باید مقدمات کار فراهم گردد. در این عملیات دومین شهید به دلیل لغزنده بودن خطوط لوله به خیل عظیم شهیدان پیوست. اعضای گروه عملیات یک شیر ایمنی با توجه به شرایط چاه طر احی کردند که می بایست بر روی چاه نصب شود. برای نصب این شیر باید مقدار زیادی آب روی چاه ریخته می شد تا هم آتش را از دهانه چاه دور کند و هم محوطه را برای عملیات خنک سازد. تلاش زیادی برای تامین آب مورد نیاز انجام گرفت و در همین رابطه دو دستگاه توربوپمپ دیگر در محوطه نصب شد تا آب را با فشار ۲۰۰ پوند بر اینچ مربع در دقیقه تامین کند. در این مرحله دودکش ۴۲ اینچ با شیر توپی تعبیه شده در آن نیز آماده شد و عملیات مهار چاه به آخرین مرحله خود رسید. در تاریخ هشتم فرودین ماه سال ۱۳۷۲ دودکش ۴۲ اینچ و شیر توپی بر روی چاه قرار گرفت و در طی چهار روز اعضای گروه عملیات کار بستن پیچ های فلنچ چاه را در میان آب و دود و گاز و نفت به پایان رساندند جایی که محوطه مملو از گاز و نفت و آماده اشتعال بود و با یک جرقه همه چیز به آتش کشیده می شد در حالیکه در چند متری بالای دودکش لهیب آتش عصیانگر به آسمان زبانه می کشید.در یک کار بی نظیر، کارکنان مناطق نفت خیز جنوب از یک غیر ممکن، ممکن ساختند و شیر توپی پس از روزها تلاش بر سر چاه پیوند خورد و چاه آماده مهار شد. در این مرحله پمپ تراکتهای حفاری، گل حفاری با وزن مخصوص ۶۷ تا ۷۰ PCF را از طریق شیر جانبی به چاه تزریق کردند و در عین حال شیر اصلی نیز به وسیله یک دسته کنترل در فاصله ۱۵ متری تحت کنترل قرار گرفت و اعضای گروه با احتیاط شروع به بستن چاه کردند. با تزریق گل حفاری که لحظه به لحظه اضافه می شد و بستن آهسته شیر اصلی چاه، فشار چاه کم کم کاهش یافت و در نهایت چاه با بستن کامل شیر به کنترل مهارگران در آمد. مهارگران در یک حرکت جهادی موفق شدند پس از گذشت ۴۵ روز یکی از پرفشارترین چاه های نفت جهان را که توسط منافقین به آتش کشیده شده بود با انجام عملیات ابتکاری و منحصر به فرد به مهار درآورند و آتش آن راخاموش کردند. این کار در زمان خود یک کار نشدنی بود که با تلاش نیروهای متخصص ایرانی ممکن شد این در حالی است که در حال حاضر سخت ترین و پیچیده ترین عملیات در صنعت نفت توسط متخصصان صنعت نفت به راحتی انجام می شود.

 

[مهندس نفت]

سلام کلا ئر کنترل یک چاه فوران کرده هدف قطع ارتباط سیالات خارج شده از چاه با سطح زمین . که این یا از راه حفار چاه حهت دار میشه که خیلی رایج میباشد و یا کشتن از بالا ( top kill line ) . در هر مرحله گل و سیمان با وزن بالا به بدرون چاه تزریق میشود .

 

[hmdjml]

hi
یکی از روشهای کنترل یه چاه در حال سوختن استفاده از مواد منفجره هست.
برای این کار از TNT استفاده می کنند، درون یه مخفظه مثل یه بشکه رو از این دینامیت پر می کنند و با هلیکوپتر از بالا روی سر چاه و شعله های سوزان چاه می اندازند.
دینامیتها منفجر میشن و یه خلا از اکسیژن ایجاد میشه که موجب میشه چاه خاموش بشه. همونجور که می دونید آتش یه مثلث زندگی داره که سه ضلع اون به هم ربط دارن و هر وقت یکیشون حذف بشه آتش خاموش میشه. ضلع اول سوخت، ضلع دوم اکسیژن و ضلع سوم گرما یا حرارت هست.
وقتی که عراق به کویت حمله کرد و چاههای نفتشو به آتش کشید مهندسان ایرانی که برای مهار بعضی از اون چاهها رفته بودند از همین روش استفاده کردند که کاری واقعا نمونه بود

 

[kian.kateb]

سلام.
با اجازه از اساتید.
ببخشید دیر اینجا پیغام میزارم.تازه دیدم.
برای کشتن چاه ها از طریق حفاری انحرافی اینجوریه که حداقل 2 تا چاه انحرافی در اطراف میزنن.که با دقت زیاد تو یک نقطه هم دیگرو در ناحیه جداری چاه قطع کنن.اینجوری جریان رو از چاه های جدید هدایت میکنن.البته برای جهت یابی چاه ها چون با دقت خیلی زیاد باید باشه تا با زاویه و ازیموت یکسان باید به هم برخورد کنن از جایرو استفاده میکنن.الان تو ایران شرکت پترو طاها انجام میده رفیقامن.یه شرکت چینی هم انجام میده.چاه مکزیک رو هم اینجوری مهار کردن.چون در عمق زیاد بود .
روش دیگه هم که دوستمون گفتن معمولا برای چاهای گازی که نشت از نزدیکیای سطح دارن مثل همین چاه حفاری شمال که جریان گرفته بود هست که جریانو با لوله های فولادی هدایت میکنن اول با گل سنگین بستر سازی میکنن و در ادامه سیمان که دارای accelerator هست و پمپ میکنن.ضریب خطاش هم نسبت مستقیم داره با CS سیمان و بندش و دمای تحمل سیمان داره.
با پوزش از اساتید.
مرسی.
کیان.

 

[kian.kateb]

چاه های کویت

این برای زمانی کار برد داره که مثل همین مثال شماس که از روی well head چاه اسیب دیده.واسه کنترل دمای سطح چاه و دسترسی به شیر چوک که در پایین ترین سطح well head قرار داره.اگه کریس مس تری رو ببینید میتونید این چوک رو ببینید.تو چاه های کویت هم همه از همین نقطه اسیب دیدن.اگه از پایین تر بود باید از روش دوم که بالا عرض کردم چاه رو کشت.

با عرض پوزش.
کیان