[ابنیه سنتی ایران] خانه های قدیمی

[Ashkan-kamrani]

خانه آیت الله کاشانی – تهران+عکس

خانه آیت الله کاشانی – تهران+عکس

خانه تاریخی آیت الله کاشانی در خیابان ۱۵ خرداد شرقی، بازارچه نایب السلطنه شهر تهران قرار دارد.

این خانه با توجه به نوع معماری آن، از جمله آثار دوره قاجاریه به حساب می‌آید. خانه آیت الله کاشانی دارای اندرونی و بیرونی بوده و در ضلع شمالی آن اتاق‌های ۳ دری و ۲ دری قرار دارد.
تزئینات این خانه قدیمی شامل، ارسی در ۳ دری شاه‌نشین است که دارای شیشه‌های رنگی بوده و آجرکاری‌های آن ساده است.

عمده مصالح به کار رفته در این بنا نیز شامل آجر، چوب با ملات کاهگل است.
خانه آیت الله کاشانی در سال ۱۳۸۴ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۳۷۳۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.



لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6290/خانه-آیت-الله-کاشانی-تهران/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه رئیسعلی دلواری – بوشهر

خانه رئیسعلی دلواری – بوشهر

خانه رئیسعلی دلواری، در جنوب شرقی شهر دلوار در استان بوشهر قرار دارد.

این خانه که از آثار اواخر دوره قاجاریه است، توسط بازماندگان رئیسعلی دلواری به سازمان میراث فرهنگی هدیه شده است.
تزئینات عمده این خانه که بنایی ساده و بی‌پیرایه است، به حلال و مختصری گچبری ختم می‌شود. قبل از ورود به مجموعه این خانه، یک فضای ستون‌دار مسقف وجود دارد.
پس از عبور از این فضای مسقف، ورودی خانه با دربی چوبی و خوش ساخت و ۲ لنگه قرار دارد.
پس از عبور از ورودی، ۲ فضای متقارن در ۲ سوی آن واقع شده و در بین آن راهروی وجود دارد که کف آن نسبت به ۲ فضای مذکور، پایین‌تر است و با کف حیاط خانه یکسان می‌باشد.
رئیسعلی دلواری‌ در کشاکش جنگ اول جهانی و در حمله انگلیسی‌ها به بوشهر، رشادت بسیاری از خود نشان داد و به شهادت رسید.
خانه رئیسعلی دلواری در سال ۱۳۷۶ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۹۴۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6298/خانه-رئیسعلی-دلواری-بوشهر/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه استاد جلال‌الدین همایی- اصفهان+عکس

خانه استاد جلال‌الدین همایی- اصفهان+عکس

خانه استاد جلال همایی در دوره قاجاریه در محله پاقلعه اصفهان ساخته شده است.

مرحوم استاد جلال‌الدین همایی، ادیب، شاعر و استاد زبان و ادبیات فارسی در سال ۱۲۷۸ در این خانه به دنیا آمد.
این خانه، بنایی است یک اشکوبه با حیاط مربع شکل که در دو جبهه غرب و جنوب آن ساختمان قرار گرفته است.
جبهه جنوبی دارای ایوان مرکزی بوده و بالاتر از حیاط قرار گرفته. ۲ اتاق ۳ دری در دو طرف ایوان نیز طراحی شده است.
جبهه غزبی نیز دارای محور تقارن است. شاه‌نشین در مرکز و ۲ اتاق ۳ دری که توسط دو کفش‌کن به تالار اصلی ارتباط می‌یابد، در دو طرف آن قرار دارد.
خانه استاد جلال همایی در سال ۱۳۷۶ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۹۰۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.




لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6302/خانه-استاد-جلال‌الدین-همایی-اصفهان/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه آیت‌الله مدرس (روستای اسفه) – اصفهان+عکس

خانه آیت‌الله مدرس (روستای اسفه) – اصفهان+عکس

خانه آیت‌الله مدرس در اواخر دوره قاجاریه در استان اصفهان، روستای اسفه در ۱۱ کیلومتری شهر رضا ساخته شده است.

این خانه مجموعه‌ای است شامل ۲ حیاط و زمین بایر و باغ. حیاط اول این خانه بعد از طی یک هشتی ورودی قرار دارد که به شکل مربع در جنوب شرق آن فضاهای خانه قرار گرفته است.
آیت الله مدرس؛ روحانی مبارز دوره مشروطیت، در کودکی به همراه خانواده به این خانه نقل مکان و مدت زیادی در آن زندگی کرد.

این خانه توسط مجلس شورای اسلامی به منظور تغییر کاربری (موزه) خریداری شد.
خانه آیت الله مدرس (روستای اسفه) در سال ۱۳۸۲ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۹۲۸۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.




لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6311/خانه-آیت‌الله-مدرس-روستای-اسفه-اصفها/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه شهید اشرفی اصفهانی – کرمانشاه+عکس

خانه شهید اشرفی اصفهانی – کرمانشاه+عکس

خانه شهید آیت‌الله اشرفی اصفهانی در بافت تاریخی شهر کرمانشاه قرار دارد.

این خانه که قدمت آن به دوره معاصر بر‌می‌گردد، در ۲ طبقه ساخته شده و در سال ۱۳۴۱ شهید اشرفی اصفهانی ساکن آن شد.
این خانه دارای قدمت و ویژگی‌های برجسته معماری نیست و به لحاظ این که شهید آیت‌الله اشرفی اصفهانی در آن زندگی می‌کرده است، دارای ارزش فرهنگی می‌باشد.
خانه شهید آیت الله اشرفی اصفهانی در سال ۱۳۸۰ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۵۱۳۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.



لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6322/خانه-شهید-اشرفی-اصفهانی-کرمانشاه/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه آیت الله مدرس (روستای سرابه کچو) – اصفهان+عکس

خانه آیت الله مدرس (روستای سرابه کچو) – اصفهان+عکس

خانه آیت الله مدرس در اواخر دوره قاجاریه در استان اصفهان، روستای سرابه کچو در ۱۸ کیلومتری شهرستان اردستان ساخته شده است.

این بنا، خانه پدری و همچنین زادگاه آیت الله سید حسن مدرس، روحانی مبارز دوره مشروطیت است.
این خانه قدیمی، یک اشکوبه بوده و دارای ۲ بخش تابستان نشین و زمستان نشین است. ورودی خانه از طریق هشتی واقع در شمال ‌غربی خانه صورت می‌گرفته است.
قسمت تابستان نشین این خانه، دارای تالاری در وسط است و سقف گنبدی آن روی ۴ لنگه طاق ساخته شده است.
بخش زمستان نشین نیز دارای ۳ اتاق ۳ دری بوده و پوشش سقف آن تاق و تویزه است. مصالح به کار رفته در این بنا، خشت و گل، آجر، آهک، چوب، گچ و سنگ می‌باشد.
خانه آیت الله مدرس (روستای سرابه کچو) در سال ۱۳۷۷ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۹۷۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.



لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6328/خانه-آیت-الله-مدرس-روستای-سرابه-کچو-اص/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه حضرت امام خمینی (ره) – قم+عکس

خانه حضرت امام خمینی (ره) – قم+عکس

خانه حضرت امام خمینی (ره) در محله صفائیه شهرستان قم قرار دارد.

این بنا از جمله آثار اوایل قرن ۱۴ شمسی به حساب می‌آید و محل زندگی امام خمینی (ره) در دوره‌ای که در شهر قم زندگی می‌کردند، بود.
این خانه در حدود سال ۱۳۳۵ توسط امام خمینی (ره) خریداری شد و تا سال ۱۳۴۲ در آن زندگی کردند. سرانجام در سال ۱۳۷۳ توسط مرحوم حاج احمد خمینی به بیت مقام معظم رهبری واگذار شد.

خانه حضرت امام خمینی (ره) در شهر قم، بنایی ۲ اشکوبه و ساده شامل یک طبقه همکف و زیرزمین است. حیاط این بنا در جنوب آن و فضاهای سرپوشیده در شرق و غرب خانه قرار دارد.
سطوح داخلی این خانه قدیمی بدون تزئین بوده و گچ اندود شده است. سطوح خارجی نیز از جرزهای آجری ساده و سطوح گچی یکدست و بدون نقش و نگار می‌باشد.
خانه حضرت امام خمینی (ره) در سال ۱۳۷۵ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۷۴۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.



لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6335/خانه-حضرت-امام-خمینی-ره-قم/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه حضرت امام خمینی (ره) – مرکزی+عکس

خانه حضرت امام خمینی (ره) – مرکزی+عکس

خانه حضرت امام خمینی (ره) در محله سرپل شهرستان خمین در استان مرکزی قرار دارد.

این خانه که در واقع خانه خاندان آیت الله خمینی (ره) و همچنین زادگاه رهبر کبیر انقلاب اسلامی است، از جمله آثار دوره قاجاریه به حساب می‌آید.
این بنای تاریخی حدود ۲۵۰۰ متر مربع مساحت دارد و شامل ۵ بخش؛ حیاط اندرونی، حیاط بیرونی، حیاط دارای شبستان، حیاط موروثی امام (ره) و واحدهای ارتباطی و خدمات است.
حضرت آیت الله خمینی (ره) در یکی از اتاق‌های حیاط دارای شبستان این خانه پا به عرصه گیتی گذاشت. این خانه در ابتدا دارای ۲ درب ورودی – خروجی بود اما بعدها بر حسب ضرورت ۵ ورودی دیگر با آن اضافه شد.
یکی از خصوصیات این خانه، ارتفاع سطح خانه نسبت به کف حیاط آن است. به طوری که دیگر قسمت‌های مسکونی آن روی مصطبه (کرسی) قرار گرفته‌اند.
نوع مصالح ساختمانی این خانه در ابتدا، گل و خشت بوده ولی نما و روکش برخی از قسمت‌ها از جنس سنگ می‌باشد.
خانه حضرت امام خمینی (ره) در سال ۱۳۷۵ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۷۴۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.




لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6342/خانه-حضرت-امام-خمینی-ره-مرکزی/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه حضرت امام خمینی (ره) – تهران+عکس

خانه حضرت امام خمینی (ره) – تهران+عکس

خانه حضرت امام خمینی (ره) در تهران خیابان شهید باهنر، محله جماران قرار دارد.

این خانه که از جمله آثار معماری دوران معاصر به حساب می‌آید، محل زندگی بنیانگذار انقلاب اسلامی بوده است.

منزل امام خمینی (ره) و همچنین منزل دیگری که در شرق منزل امام است از حدود سال ۱۳۵۰ متعلق به خانم صدیقه هاشمی علیا بوده و بعد به مالکیت حاج سید احمد مصطفوی و سپس جهت جهت اسکان حضرت امام خمینی (ره) به مالکیت حاج سید احمد خمینی درآمده است.
در جوار منزل امام (ره)، حسینیه جماران قرار دارد که از طریق یک درب، از حیاط این خانه به بالکن حسینیه ارتباط پیدا می‌کند.
این خانه، دارای یک طبقه مسکونی و همچنین یک طبقه زیرزمین می‌باشد. در طبقه همکف ۲ اتاق و یک راهرو باریک و سرویس‌های بهداشتی و آشپزخانه قرار دارد.
خانه امام (ره) همچنین دارای یک ایوان از سمت جنوب است که این ایوان محل نیایش و راز و نیاز شبانه امام (ره) بوده است.
از نکات قابل توجه در مورد این خانه، اینکه این خانه محل دیدار مسئولان با امام (ره) و نیز محل تصمیم‌گیری‌های واقع‌بینانه امام خمینی (ره) در مورد سرنوشت انقلاب و مردم ایران بوده است.
خانه حضرت امام خمینی (ره) به درخواست دفتر نشر آثار امام (ره) در سال ۱۳۷۶ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۸۵۴ در فهرست اثار ملی ایران به ثبت رسید.



لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6352/خانه-حضرت-امام-خمینی-ره-تهران/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه (زادگاه) دکتر علی شریعتی – خراسان رضوی+عکس

خانه (زادگاه) دکتر علی شریعتی – خراسان رضوی+عکس

خانه (زادگاه) دکتر علی شریعتی در استان خراسان رضوی، شهرستان سبزوار، بخش داورزن، روستای کاهک قرار دارد.

دکتر علی شریعتی از جمله برجسته‌ترین چهره‌های روشنفکر مذهبی ایران، در سال ۱۳۱۲ در این خانه چشم به جهان گشود.
این خانه که از جمله آثار دوره پهلوی اول به حساب می‌آید، سردر ورودی‌اش ایوانی دارد که به صورت ساده خشت چینی شده است.
این ایوان قوس جناغی و ورودی آن قوس بیضی خوابیده دارد. پس از عبور از از سردر وارد هشتی نسبتا کوچکی می‌شویم با پلان گرد و سقف کلمبو که دور تا دور آن ۶ حجره کم عمق قرار گرفته است.
اتاق نشیمن این خانه که احتمالا اتاق پذیرایی بوده است، پلانی مستطیل شکل دارد و سقف طاق گهواره‌ای است و یک سه دری رو به حیاط دارد.
رخ‌بام این خانه دارای تزئینات دندان موشی است و خرپشته آن نیز دارای یک اتاق مستطیل شکل با سقف کلمبو و ۴ ورودی از ۴ طرف و پنجره‌های تعبیه شده در دیوارها است.
این خانه بعدها به دایی اصلی دکتر شریعتی انتقال یافت و امروزه به شکل متروکه و ویران باقی مانده است.
خانه (زادگاه) دکتر علی شریعتی در سال ۱۳۸۲ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۹۵۹۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.




لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6359/خانه-زادگاه-دکتر-علی-شریعتی-خراسان-رض/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه دکتر بهشتی – اصفهان+عکس

خانه دکتر بهشتی – اصفهان+عکس

خانه دکتر محمد حسینی بهشتی در شهرستان اصفهان، خیابان شهید بهشتی و کوچه‌ای به همین نام قرار دارد.

این خانه با توجه به سبک معماری‌اش از جمله آثار دوره پهلوی است و متعلق به شهید دکتر بهشتی بوده است.
این خانه در مساحتی حدود ۲۲۰ متر مربع در ۲ اشکوب ساخته شده و مجموعه فضاهای آن در دو قسمت شمال و جنوب حیاط مستطیل شکل طراحی شده است.
طبقه بالای این خانه دارای تالاری وسیع و اتاقی در کنار آن است. زیرزمین این خانه نیز در ضلع شمالی آن قرار دارد و در تقسیم بندی فضایی مشابه اشکوب فوقانی است.
خانه دکتر بهشتی بعدها به تملک سازمان رفاهی و تفریحی شهرداری اصفهان درآمد و به عنوان فرهنگسرای دکتر بهشتی تغییر کاربری داد.
خانه دکتر بهشتی در سال ۱۳۸۴ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۳۰۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.


لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6369/خانه-دکتر-بهشتی-اصفهان/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه دکتر علی شریعتی – تهران+عکس

خانه دکتر علی شریعتی – تهران+عکس

خانه دکتر علی شریعی که از آثار دوره معاصر است، در تهران، خیابان فاطمی، خیابان جمالزاده قرار دارد.

دکتر علی شریعتی از جمله برجسته‌ترین چهره‌های روشنفکر مذهبی ایران بود و در این خانه زندگی می‌کرد.
این خانه در بین سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ ساخته شده و فاقد ارزش معماری است. تزئینات و طراحی خاصی ندارد و صرفا به لحاظ شخصیت علمی و اجتماعی مرحوم شریعتی در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
این خانه در سال ۱۳۵۲ توسط همسر دکتر شریعتی خریداری شد و تا سال ۱۳۷۶ که توسط شهرداری تهران به مجموعه فرهنگی و موزه تبدیل شد، محل زندگی خانواده شریعتی بود.
دکتر شریعتی به علت دستگیری‌های فراوان، مجموعا ۲ سال در این خانه زندگی کرد. آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب، یک بار پس از آزادی از زندان، برای دادن خبر سلامتی دکتر شریعتی، که ایشان نیز در همان زندان بودند، به این خانه رفتند و با خانواده دکتر شریعتی گفت‌و‌گو کردند.
این خانه که در ۲ طبقه ساخته شده، حیاط آن در سمت جنوب قرار گرفته است. در طبقه اول، آشپزخانه، سرویس‌ها، هال و اتاق پذیرایی قرار دارد و طبقه دوم نیز به همین شکل طراحی شده است. در قسمت شمالی طبقه دوم، اتاق کار و کتابخانه شخصی دکتر شریعتی قرار داشته است.
خانه دکتر علی شریعتی در سال ۱۳۷۶ توسط شهرداری خریداری شد و به عنوان موزه و مرکز فرهنگی دکتر علی شریعتی تغییر کاربری یافت.
در داخل حیاط خانه شریعتی اتومبیل سرمه‌ای رنگ «مسکوویچ» وی با شماره شهربانی ۳۲۲۵۹ – مشهد پارک شده است.
خانه دکتر علی شریعتی در سال ۱۳۸۲ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۹۷۱۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.



لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6375/خانه-دکتر-علی-شریعتی-تهران/

 

[Ashkan-kamrani]

خانه سردار اسعد بختیاری – تهران+عکس

خانه سردار اسعد بختیاری – تهران+عکس

خانه تاریخی سردار اسعد، تنها بنای باقیمانده از مجموعه تاریخی و معروف باغ ایلخانی دوره ناصری و یکی از زیباترین یادگارهای تاریخی شهر تهران است

این خانه به عنوان یکی از زیباترین خانه‌های مسکونی تهران در سال ۱۲۹۱ شمسی به هزینه جعفر قلی خان بختیاری (سردار اسعد سوم)، در ضلع شمال غربی میدان توپخانه در کوچه باغ ایلخانی که بعدها خیابان علاء الدوله نام گرفت، ساخته شد.
باغ ایلخانی در قسمت غربی خیابان فردوسی یا علاء الدوله سابق شامل مجموعه بزرگی از کوچه میرشکار فعلی تا خیابان جمهوری بوده است که در حال حاضر از این باغ وسیع، تنها قسمت‌های کوچکی به صورت فضای سبز در محوطه بانک ملی شعبه مرکزی باقی مانده است.
این بنای تاریخی در محوطه بانک ملی در خیابان فردوسی شهر تهران قرار دارد و به عنوان باشگاه بانک از آن استفاده می‌شود.
این باغ در اوایل قرن بیستم جهت ایجاد بانک ملی ایران توسط دولت به تملک بانک ملی درآمد.
بانک ملی موزه خصوصی خود را در این خانه دایر کرد و مجوزی هم برای بازدید علاقمندان از آن مجموعه نمی‌دهد. این بنا نمودی از ذوق و هنر معماری اواخر دوره قاجاریه است.
کوچه باغ ایلخانی با کف سنگ فرش و کناره‌های درخت‌کاری شده محل سکونت بسیاری از درباریان قاجار و سفرای خارجی بود. بعد از تغییراتی که در اجرای طرح توسعه شهری مبتنی بر استقرار نظام مدنی که بین سال‌های ۱۲۹۹ تا ۱۳۲۰ شکل گرفت خیابان علاء الدوله به خیابان فردوسی تغییر نام یافت.
طی ساخت و سازهایی که در سال ۱۳۰۷ در خیابان فردوسی انجام گرفت، بنای صندوق پس‌انداز ملی و دیگر بناهای ادارات مرکزی بانک ملی ساخته شد.
خانه سردار اسعد بختیاری هم که در داخل این مجموعه قرار داشت، توسط بانک ملی ایران خریداری و مورد استفاده‌های گوناگونی از جمله دایره فلاحت و کشاورزی، باشگاه ورزشی، محل پذیرایی از میهمانان، کتابخانه و … قرار گرفت تا اینکه بانک ملی بر آن شد با به نمایش گذاشتن پیشکش‌ها و هدایای نفیسی که از بانک‌های سراسر جهان به بانک ملی ایران فرستاده شده است، این بنا را به موزه بانک ملی ایران تغییر کاربری دهد.
اما موزه بانک ملی، نه برای استفاده عام که موزه‌ای خصوصی شد که تنها میهمانان بانک ملی امکان بازدید از آن را دارند.

لینک منبع: http://www.shahrsazionline.com/6492/خانه-سردار-اسعد-بختیاری-تهران/
​

 

[mpb]

خانه عامری ها

خانه عامری ها


خانه عامری ها در خیابان علوی شهر کاشان، استان اصفهان قرار دارد. این خانه در دوره زندیه احداث و در دوره قاجار به وسیله سهام السلطنه عامری فرد، توسعه یافت.
خانه عامری ها با حدود 85 اتاق و چندین حیاط، که قدیمی ترین آن ها حیاط بیرونی و اندرونی است، یکی از قدیمی ترین و وسیع ترین مجموعه های مسکونی کاشان محسوب می گردد. مساحت عرصه این مجموعه که از چند خانه مجزای مجاور و در ارتباط با یکدیگر شکل گرفته در حدود 9000 متر مربع است و مشتمل بر 3 خانه با 5 حیاط مرکزی به صورتی اندرونی و بیرونی همراه با فضاهای سرپوشیده متعدد و متنوع است. مهمترین بخش مجموعه، خانه عامری‌ ها است، که دارای دو بخش اندرونی و بیرونی همراه با حوضخانه، ایوان های رفیع و شاهنشین‌ های 7 دری و تعداد زیادی اتاق‌ های 3 دری است، که گرداگرد حیاط با آهنگی موزون و به صورت قرینه استقرار یافته اند.

تمامی بدنه خارجی حیاط‌ ها و برخی از بدنه‌ ها و پوشش‌ های داخلی با انواع تزیینات زیبا و هنرمندانه ایرانی همچون گچبری، یزدی و رسمی بندی، مقرنس، نقاشی روی گچ، درودگری، منبت کاری، گره چینی و برخی از هنرهای تزیینی دیگر پوشیده شده است.

در تمام حیاط‌ های خانه عامری‌ ها اصل تقارن در ضلع شمالی، جنوبی، شرقی و غربی رعایت شده است. حیاط ها دارای حوضخانه‌ هایی هستند که از این فضاها در تابستان استفاده می شده. این خانه دارای بلندترین بادگیر در بین بادگیرهای خانه های کاشان است. چهار حیاط بیرونی، اندرونی، مهمان خانه، حیاط خدمه و سوارکاران نظامی مورد استفاده قرار می گرفته و در 3 حیاط دیگر نیز بستگان سهام‌ السلطنه سکونت داشته اند. خانه عامری ها دارای حمام اختصاصی زنانه و مردانه جدا از هم نیز می باشد. پس از سهام السلطنه، حیاط های بیرونی و اندرونی در اختیار فرزند وی، ابراهیم خلیل خان عامری و بقیه ساختمان ها به افراد دیگر این خاندان تعلق گرفت و به مررو زمان برخی از حیاط ها تفکیک و به افراد دیگر فروخته شد.

منبع:arthut.co

 

[mpb]

خانه عباسیان

خانه عباسیان

​

خانه عباسیان در خیابان فاضل نراقی، خیابان خرم، کوچه ایوان ناظم بیگ در شهر کاشان، استان اصفهان قرار دارد. این خانه یکی از جالب ترین نمونه ها در بین خانه های کاشان است. تنوع و تعدد فضاهای این خانه با هیچ یک از خانه های دیگر قابل مقایسه نیست، ضمن این که کیفیت فضاهای آن نیز تا حدودی با سایر خانه ها متفاوت می باشد.
خانه عباسیان دارای حیاطی کم وسعت و مرتفع است و شاید به همین دلیل است که حیاط در طبقات بالاتر بازتر و فراخ تر گشته تا فضای باز خانه دلتنگ و کوچک به نظر نرسد. این بازشدن تدریجی حجم حیاط سبب شده که در جبهه های جنوب غربی و شمال شرقی در جلوی هر یک از تالار های موجود، فضای باز نسبتا وسیعی همانند یک حیاط مستقل در ارتفاع ایجاد گردد. از سوی دیگر گسترش حیاط با شکلی منظم در جهت شمال غربی و در جلوی ایوان اصل خانه چشم انداز بهتر و عمیق تری را برای ایوان فراهم آورده است. این ایوان دارای تزیینات زیبای یزدی بندی است و ارتفاع آن از سایر قسمت های بنا بیشتر می باشد. در پشت این ایوان، تالار بزرگ صلیبی شکل قرار دارد که به همراه ایوان مجموعه فضایی مهم را پدید آورده است.

در جبهه جنوب شرقی، در طبقه اول یک تالار و دو اتاق سه دری واقع شده اند که با ارسی هایی به یکدیگر مرتبط می باشند و هنگامی که ارسی ها بالا می روند، فضای وسیع و زیبایی پدید می آید. روی این فضا در طبقه بالا ترکیبی از یک اتاق پنج دری، دو اتاق سه دری و دو ایوان دیده می شود که ایوان ها بین اتاق پنج دری و سه دری های طرفین قرار دارند. در نیم طبقه بالاتر دو فضای کشیده روی ایوان ها قرار گرفته اند که با روزن هایی از حیاط نور می گیرند.

در طبقه اول جبهه جنوب غربی، تالاری قرار گرفته که در پشت خود فضای وسیع تالار مانندی دارد. روی این قسمت نیز در طبقه بالا یک پنج دری با دو ایوان در دو سوی آن و همراه با یک صفه در جلو ساخته شده است که قبلا به آن اشاره گردید. در طبقه بالای این ایوان ها نیز فضاهای دیگری قرار دارند. قوس میانی پنج دری از خط نهائی نمای این جبهه اندکی بلندتر است.

اما در جبهه شمال شرقی حیاط، در طبقه اول شکل دیگری بروز می کند، به این صورت که نمای این بخش کاملا شبیه نمای جبهه مقابل آن یعنی جبهه جنوب غربی است. اما فضای واقع در پشت این بخش کاملا با فضای جبهه مقابل متفاوت می باشد و پائین تر از سطح حیاط قرار گرفته است. در طبقه بالای این جبهه یک اتاق سه دری با دو فضای کفش کن در طرفین قرار دارد که در نیم طبقه بالاتر به یک تالار تبدیل می شود و در نتیجه نمای این جبهه در میانه ارتفاع بیشتری می یابد. حوضخانه مرتفعی در گوشه غربی بنا واقع است و فضاهایی در دو طبقه پیرامون آن قرار گرفته اند که از بخش های مهم خانه به شمار می آیند. سقف گنبدی شکل حوضخانه و سقف های گهواره ای فضاهای پیرامون آن از سطح بام بیرون زده اند. فضای دیگری نیز در گوشه شرقی خانه قرار گرفته که سقفی رسمی بندی دارد و با یک ارسی به سه دری مجاور آن باز می شود. خانه دو ورودی مهم دارد، یک ورودی در گوشه جنوبی حیاط واقع است که شامل دو دالان، یک هشتی بزرگ، یک هشتی کوچک و یک حیاط سرباز می باشد که در مجموع با پیچ و خم بسیار و عبور از فضاهای متفاوت، وارد شونده را به یکی از راهروهای گوشه حیاط و سپس به سطح آن راهنمایی می کند.

در این خانه فضاها در شکل های مختلفی در کنار هم قرار گرفته اند. همچنین برای ایجاد تنوع فضایی بیشتر، بنا از تزیینات کاملا مختلفی با رنگ های متفاوت نیز برخوردار شده است. اکثر فضاهای خانه دارای سقف هایی با تزیینات یزدی بندی هستند و تالارهای خانه با گچبری های رنگی و آینه کاری تزیین شده اند. وجود فضاهای متنوع در نیم طبقه ها و بالاخره اشتراک بخشی از فضای این خانه با خانه مجاور که به صورت پیش روی نیم طبقه دوم در جبهه جنوب شرقی پدیدار شده است نیز از خصوصیات قابل توجه این خانه به حساب می آید.

منبع:arthut.co

 

[mpb]

خانه مرتضوی

خانه مرتضوی


خانه مرتضوی در خیابان علوی، خیابان قلعه جلالی، شهر کاشان استان اصفهان قرار گرفته است. این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شماره ثبت 11576 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
بخش اصلی خانه مرتضوی؛ از سه مجموعه فضایی تشکیل شده که در سه جبهه حیاطی مربع شکل نشسته اند. خانه دارای گودال باغچه بوده، حیاط در طبقه بالا به صورت سطح باریکی این گودال باغچه را دور می زند و فضاهای سه جبهه را به یکدیگر پیوند می دهد. در ضلع شمالی، این سطح از حیاط توسط دو ردیف پله مستقیم به کف گودال باغچه متصل می شود که به نظر می رسد این پله ها بعدا ساخته شده باشند. فضاهای جبهه شمال غربی مجموعه از روی طبقه همکف ارتفاعی معادل دو طبقه پیدا کرده و بلندتر از سایر قسمت ها می باشند. این جبهه دارای یک ایوان و یک تالار پنج دری در میانه و دو اتاق سه دری در دو سوی ایوان است. جبهه جنوب شرقی بنا را می توان فضایی یکپارچه تلقی کرد که توسط چند ردیف ستون به یک تالار میانی و دو سه دری در طرفین تقسیم شده است. تکرار ستون ها در طرفین دو ورودی تالار، صورتی از کفش کن را در فضا القاء می کند. این فضای وسیع از یک سو به اتاقی بدون نورگیری و از سوی دیگر به ورودی خانه مرتبط می شود و به این طریق می تواند به صورت فضای مستقلی مثل یک حسینیه در خانه مورد استفاده قرار گیرد. فضاهای جبهه جنوب غربی ترکیبی غیر متعارف دارند به طوری که یک راهرو عریض در میانه نمای این جبهه و دو اتاق سه دری در دو سوی آن قرار گرفته اند. حیاط خلوتی غیر منظم در پشت گوشه غربی این جبهه واقع شده، به این ترتیب یکی از اتاق های سه دری مذکور از دو ضلع به فضاهای باز گشوده می شود. در زیر سه جبهه فوق سرداب های مفصلی قرار گرفته اند. سرداب جبهه شمال غربی مشتمل بر یک فضای وسیع در عقب و فضایی ایوان مانند در جلو است که با حیاط گودال باغچه در ارتباط کامل می باشد. همچنین اتاق های دیگری در اطراف این فضاها ساخته شده اند. سرداب جنوب شرقی دارای یک تالار و اتاقی در پشت آن و دو اتاق در طرفین تالار است. فضای تالار نیز تبادل هوائی کامل با حیاط دارد. هر یک از اتاق های طرفین تالار یک فضای نیمه باز کم عمق در مقابل خود دارند. در زیرزمین جبهه جنوب غربی دو اتاق وجود دارد که هر یک دارای پیش فضائی در مقابل خود هستند. حیاط مرکزی با حوض مستطیلی در وسط و باغچه بندی متقارن نسبت به حوض آرایش یافته است. در شمال شرقی حیاط اصلی خانه، فضای باز دیگری وجود دارد که هر چند امروز کاملا به حیاط خانه متصل است اما به نظر می رسد بعدها به مجموعه خانه مرتضوی الحاق شده است. این حیاط دوم نیز مانند حیاط اصلی خانه در دو طبقه ساخته شده ولی دارای شکل هندسی کاملی نیست. در هر یک از طبقات همکف و زیرزمین جبهه جنوب شرقی این بخش سه اتاق ساده وجود دارند که در طبقه همکف دارای ورودی جداگانه بوده، می توانند به صورت فضایی مستقل از سایر فضاهای مجموعه عمل نمایند. در جبهه شمال غربی این حیاط در سطح گودال باغچه یک رواق و در جبهه شمال شرقی همین سطح طاق نماهایی دیده می شوند. این دو جبهه در طبقه همکف تنها دیوارهایی نماسازی شده اند.

منبع:arthut.co

 

[mpb]

خانه حاج مصور الملکی

خانه حاج مصور الملکی


خانه حاج مصور الملکی در شهر اصفهان، خیابان آیت الله کاشانی، کوچه شهید اصفهانی، کوی محله نو، بن بست پشت بیمارستان قرار گرفته است.
خانه حاج مصور الملکی؛ شامل فضاهای متنوعی است که در چهار سوی یک حیاط مستطیل شکل قرار گرفته اند. مهمترین این فضاها با نمایی متفاوت در جبهه جنوب شرقی خانه -جبهه ای که در ابتدای ورود به حیاط در چشم انداز مخاطب قرار می گیرد- واقع شده است.

​

این جبهه شامل تالاری شاه نشین دار به ارتفاع دو طبقه، در میانه و دو اتاق گوشوار طرفین آن در طبقه دوم می باشد. این تالار زیباترین فضای خانه است که به تزیینات گچبری رنگی، آینه کاری و مقرنس آراسته شده و از طریق یک ارسی پنج دهنه بزرگ به سوی حیاط گشوده می شود. هر یک از اتاق های گوشوار از یک طرف با ارسی هایی که سراسر عرض اتاق را پوشانیده اند به حیاط دید دارد و از سوی دیگر به فضای تالار باز می شود. وجود ارسی های متعدد در این جبهه که بخش وسیعی از نما را اشغال کرده اند، نمایی تقریبا چوبی پدید آورده و آن را از سایر نماهای خانه متمایز کرده است. وجود تاجی منحنی شکل بر فراز نمای تالار بر اهمیت این بخش از خانه تاکید می کند. راهروهای مجاور هم در دو طرف تالار این جبهه، ورودی های تالار را از سایر فضاهای خانه تفکیک کرده اند. در گوشه جنوبی خانه حوضخانه ای صلیبی شکل به ارتفاع دو طبقه قرار دارد که با حوضی هشت گوشه در میانه و نورگیر زیبایی بر فراز سقف، محیطی آرام و مطلوب برای ساکنین خانه فراهم می آورد. دیوارها و سقف فضای حوضخانه دارای تزیینات متنوع گچبری و مقرنس می باشند. این حوضخانه در طبقه دوم خود با یکی از اتاق های گوشوار جبهه جنوب شرقی خانه مرتبط است. گوشوار دیگر این جبهه نیز از یک سو به حیاط کوچکی در طبقه دوم گوشوار شرقی خانه دید دارد.

مجموعه فضایی مهم دیگر خانه در شمال غربی آن واقع است و تالاری کم ارتفاع در میانه دارد که شاه نشین انتهای آن به صورت اتاقی مجزا درآمده است. در طبقه دوم این جبهه و روی تالار یک مهتابی وسیع قرار گرفته که موجب گشوده شدن حیاط خانه در طبقه دوم شده و به آن، شکل خاصی بخشیده است. دو اتاق که در طبقه دوم گوشه های شمالی و غربی خانه قرار گرفته اند، به مهتابی گشوده می شوند. ایوان کم عمق ستون داری در انتهای مهتابی و در محور اصلی حیاط در واقع شاه نشینی برای مهتابی پدید آورده است.
هر یک از دو جبهه شمال شرقی و جنوب غربی خانه دارای یک تالار در میانه و دو اتاق سه دری در طرفین خود می باشد. این تالارها ارتفاعی معادل دو طبقه دارند و توسط یک ارسی چوبی به حیاط مشرف می باشند. روی اتاق های سه دری این جبهه ها، اتاق های دیگری قرار دارند که از حیاط نور نمی گیرند. نماهای این دو جبهه کاملا مشابه یکدیگرند. ازاره سنگی حجاری شده در پایین نماهای پیرامون حیاط و تزیینات آجرکاری در بالای دیوارها موجب شده نماهای جبهه های مختلف خانه یکپارچه گردند. ورودی اصلی خانه در گوشه شمالی آن دارای سردر و هشتی مشترک با خانه های مجاور است و پس از عبور از دو دالان عمود بر هم به گوشه حیاط راه می یابد. ورودی ساده تری در جبهه شمال شرقی توسط دالانی به گوشه حیاط منتهی می شود. این ورودی در مسیر خود دسترسی به تالار این جبهه خانه را نیز میسر می سازد. همچنین ورودی دیگری از طریق یک دالان مستقیما به گوشه شرقی حیاط می رسد. حیاط حوض بزرگی در مقابل تالار جبهه جنوب شرقی دارد و دو باغچه مستطیل شکل در دو طرف محور اصلی حیاط قرار گرفته اند.

منبع:arthut.co

 

[M I N A]

خانه عرب ها - یزد

خانه عرب ها - یزد

نام اثر: خانه عرب ها - یزد
استاد علی اکبر ولد استاد باقر

1289 ه.ق (1269 ه.ش)

«مجموعه ای است از دو خانه بزرگ و کوچک واقع در «سرقدمگاه» محله فهادان و نزدیک به مسجد چهل محراب و متعلق بوده است به حاجی میرزا احمد عرب. تزیینات داخلی خانه بزرگ عبارت است از سردرهای مقرنس بر بالای پنج دری و راهروها، درها، گچبری رف ها و جاسازی در انها.
تزیینات داخلی خانه کوچک عبارت است: اطاق آینه کاری، نقاشی رنگی دیوارها، درهای آلت سازی، گچ بری بدنه دیوارهای حیاط تاریخ نقاشی های یکی از اطاق ها1281 هجری است.

در اطاق آینه کوچک که در سال 1298 هجری ساخته شده رقمی موجود است به خط نسخ و بدین عبارت:
کتیبه العبد اسماعیل ابن زین العابدین فی 1298 عمل استاد علی اکبر ولد مرحوم استاد باقر»


منبع: کتاب معماران ایران​

 

[M I N A]

خانه بروجردی، خانه طبا طبایی، خانه امین الدوله، سرای امین الدوله

خانه بروجردی، خانه طبا طبایی، خانه امین الدوله، سرای امین الدوله

نام اثر: خانه بروجردی، خانه طبا طبایی، خانه امین الدوله، سرای امین الدوله
استاد علی مریم کاشانی

قرن سیزدهم ه . ق (1241 ه . ش)

«آقای دکتر منیر بوشناکی» رییس میراث فرهنگی سازمان جهانی یونسکو که در تابستان سال 1372 برای دیدار از آثار تاریخی کاشان بدین شهر سفر کرده بود پس از بازدید از چند خانه قدیمی و آثار تاریخی در ستایش معماران کاشانی چنین گفت: «

معماران کاشانی بزرگترین کیمیاگران تاریخند زیرا از خاک طلا ساخته اند»

یکی از همین کیمیاگران که متاسفانه تا کنون گمنام مانده است.نابغه ای است به نام استاد علی مریم کاشانی که طراحی و معماری بدیع ترین و زیباترین بناهای نیمه دوم قرن سیزدهم هجری قمری کاشان که از ظرایف و دقایق چشم نوازی برخوردار هستند به وسیله وی انجام گرفته است. ساختمانهایی نظیر خانه طباطبایی، خانه بروجردی، خانه امین الدوله و کاروانسرای معروف و دیدنی امین الدوله.

تیمچه یا کاروانسرای امین الدوله کاشان که بین سالهای 1280 تا 1284 هجری قمری به معماری استاد علی مریم ساخته شده است یکی از دیدنی ترین بناهای تاریخی کاشان و یکی از مراکز عمده فروش فرش دستباف در بازار است.مطابق اسناد و صورتحساب هایی که در خانواده طباطبایی کاشان، مالک خانه تاریخی معروف و مشهور به طباطبایی واقع در محله سلطان امیر احمد و همچنین اسنادی که از احفاد بانی و مالک اولیه آن که در ضمن با خاندان بروجردی (مالک و بانی اولیه خانه تاریخی بروجردی) نیز خویشاوندی نزدیک دارند، باقی مانده است معمار و طراح هر دو خانه مذکور استاد علی مریم است.

منبع: کتاب معماران ایران
​

 

[M I N A]

کوشک شمس العماره

کوشک شمس العماره

نام اثر :کوشک شمس العماره
استاد محمد علی کاشی


سال 1284 ه.ق (1245 ه.ش)

«بسیاری از بناها و آثاری که از دوران قاجاریه باقی مانده تحت تاثیر اسلوب و سیستم عمارت ها و قصور ساختمان های ممالک اروپایی بنا شده است و این دلبستگی و عشق و علاقه پادشاهان قاجار نتیجه چندین مسافرتی بود که به فرنگستان نموده بودند.

در عصر ناصری یکی دو هیات از مهندسان و معماران فرانسوی و اطریشی به دعوت ایران به کشورمان آمدند و آنها همان کسانی بودند که طرح و پروژه چندین ساختمان و کاخ های با شکوه را ریختند، از جمله کاخ ها و قصرها که به سبک کاخ های اروپایی ساخته شده بود و این ساختمان بزرگ که در نوع خود و عصر خویش بنایی ممتاز به شمار می رفت به وسیله دوست علی خان معیرالممالک طرح ریزی گردید که همان طوری که قبلا گفته شد معیرالممالک برای تنظیم نقشه ان از ایده و فکر فرانسویان الهام گرفته بود، بنای کوشک شمس العماره در سال 1284 هجری به اتمام رسیده و آماده برای سکونت گردید.

طرح و نقشه شمس العماره را گویا خود معیر الممالک ریخت و معماری آن با «استاد علی محمد کاشی بود. آینه کاری ها و نقاشی ها و گچ بری های ازاره ها و دیوارها و سقف های آن از شاهکارهای هنر معماری ایران در عصر قاجار است.مخارج ساختن چنین گوهر یگانه ای با اثاثیه و فرش و غیره به چهل هزار تومان آن روزگار بالغ گردید.این بنا در زمره نخستین ساختمان های پنج طبقه ایران در دو قرن اخیر است. در آن سنوات، هنگامی که ساعت بزرگ بالای شمس العماره زنگ می زد طنین آن در تمام شهر تهران به گوش می رسید.

منبع: کتاب معماران ایران

​

 

[mpb]

خانه قدسیه

خانه قدسیه

​

خانه قدسیه در خیابان باغ پائین، خیابان بانکی شهر اصفهان قرار گرفته. بنا به اظهار مالک خانه، با توجه به نقاشی ها و تزیینات تالارهای جنوبی و شمالی، قدمت قسمتهایی از بنا به دوره صفوی می رسد.
دو کتیبه در تالار شمالی خانه قدسیه اصفهان تاریخ های 1084 و 1265 هجری قمری دارند. این مسئله که کتیبه اول متعلق به این بنا بوده و یا از محل دیگری به این جا منتقل شده، مورد تردید می باشد. اولین مدرسه ابتدایی اصفهان که توسط میرزا عبدالحسین قدسی در سال 1287 هجری شمسی تاسیس گشت در سال 1310 شمسی به این خانه منتقل شد. این مدرسه تا سال 1326 شمسی دایر بود و هنوز این بنا به نام مدرسه قدسیه هم خوانده می شود. فضاهای این خانه در چهار طرف حیاط وسیع آن واقع شده اند که مهم ترین آنها در دو جبهه شمالی و جنوبی حیاط قرار دارند. این دو جبهه دارای ارتفاع بیشتری نسبت به دو جبهه شرقی و غربی خانه می باشند. جبهه جنوبی شامل تالاری صلیبی شکل در میانه و دو اتاق سه دری در طرفین است. شاه نشین بزرگی نیز در انتهای تالار به این مجموعه اضافه می شود. فضاهای این جبهه دارای تزئینات متنوع و گسترده مقرنس، یزدی بندی، نقاشی و طلاکاری می باشند.

​

تالار ارتفاعی معادل دو طبقه دارد و در طبقه بالای سه دری های دو طرف این تالار، دو اتاق سه دری دیگر وجود دارد که با تالار ارتباطی ندارند و تنها به حیاط نگاه می کنند. همچنین در طبقه بالای شاه نشین یک اتاق سه دری مستقل واقع شده که به حیاطی در طبقه دوم گوشه جنوب شرقی خانه رو کرده است. در جانب دیگر این اتاق، فضایی وجود داشته که امروزه از بین رفته و به صورت حیاطی در آمده است. این حیاط که با نورگیر شیشه ای پوشیده شده است. در جبهه شمالی خانه تالاری شاه نشین دار و دو اتاق سه دری در دو سوی آن واقع شده اند. دسترسی به این فضاها از طریق دالان های مابین آنها میسر می باشد. در طبقه بالای اتاق های سه دری، دو اتاق دیگر وجود دارند که دارای ارسی های سه دهنه ای به سوی حیاط می باشند. تالار این جبهه توسط ارسی وسیعی به حیاط مشرف می شود و دارای تزئینات قطاربندی و گچبری، خصوصا در بخش شاه نشین است. در گوشه شمال شرقی این طبقه حیاطی کوچک وجود دارد که اتاق سمت شرقی تالار از سوی دیگر خود به آن باز می شود. وجود فضاها و اتاق های دیگری در دو جبهه غربی و شرقی حیاط فوق موجب شده تا یک حیاط مرکزی کوچک و محصور در طبقه دوم پدید آید. این گونه فضاها در طبقه دوم اغلب خانه های اصفهان وجود دارد و اصطلاحا بالاخانه نامیده می شود. در هر یک از دو جبهه شرقی و غربی حیاط اصلی خانه، ایوان های کوچکی در میانه و اتاق هایی در طرفین به گونه ای واقع شده اند که به صورت متوالی به یکدیگر پیوسته اند. نماهای این دو جبهه مشابه یکدیگرند ولیکن تک تک این نماها از تقارن کامل برخوردار نمی باشند. ورودی خانه در ضلع شمالی آن واقع است و از گوشه شمال شرقی به حیاط راه می یابد. ورودی همچنین به حیاط بالاخانه واقع در طبقه دوم این جبهه دسترسی دارد. علاوه بر این دالان طویل دیگری از هشتی ورودی شروع و پس از گذر از پشت فضاهای جبهه شمالی از سوی دیگر حیاط به آن وارد می شود.

خانه دارای ورودی فرعی دیگری در ضلع جنوبی است که از طریق یک دالان به گوشه جنوب شرقی حیاط می رسد. محوطه سازی حیاط بسیار ساده و شامل یک حوض در مقابل تالار جبهه شمالی و باغچه بزرگی در میانه حیاط می باشد، باغچه ای که این حیاط را به باغی کوچک در دل خانه مبدل کرده است.

منبع:arthut.co
​

 

[mpb]

خانه شیخ الاسلام

خانه شیخ الاسلام

​

خانه شیخ الاسلام مربوط به دوره قاجار بوده و در شهر اصفهان، چهارراه تختی، خیابان جمال الدین عبدالرزاق، کوچه شیخ الاسلام قرار گرفته.
خانه شیخ الاسلام دارای حیاط بسیار بزرگی است که فضاهای اصلی در شمال و جنوب آن ساخته شده اند. این حیاط غالبا محل برگزاری مراسم مذهبی بوده و محوطه سازی آن با سایر خانه های اصفهان متفاوت می باشد. به این ترتیب که یک حوض نسبتا کوچک مقابل ایوان شمالی و دو باغچه به شکل هشت ضلعی در دو سوی آن قرار دارد. مهم ترین فضای خانه، ایوان وسیع ستون داری است که در میانه ضلع جنوبی حیاط قرار گرفته است. این ایوان و دو گوشوار آن مرتفع ترین بخش خانه می باشند و وجود سقف شیبداری بر فراز ایوان، این ارتفاع را افزایش می دهد. سبک خاص معماری این بخش باعث تمایز این خانه از سایر خانه های هم دوره خود شده. دهانه وسیع ایوان، فضای آن را به ادامه فضای باز حیاط مبدل ساخته و وجود حوض و فواره در فضای ایوان بر این استمرار تاکید می کند. در انتهای ایوان، شاه نشین بزرگی قرار دارد که از پشت به فضای دیگری مرتبط است. همچنین دو اتاق در طرفین شاه نشین واقعند که از یک سو به ایوان و از سوی دیگر به شاه نشین مرتبط می باشند. این اتاق ها دارای شکل، اندازه و پوشش های متفاوتی هستند. تزئینات متنوع گچبری، آینه کاری و مقرنس در فضای ایوان و شاه نشین آن بر اهمیت این بخش خانه تاکید می کند.

جبهه شمالی خانه، ارتفاعی معادل یک طبقه دارد. تالار میانه این جبهه با یک ارسی پنج دهنه به حیاط مشرف می شود و در طرفین آن دو اتاق سه دری واقع شده اند. در جبهه غربی حیاط یک ایوان کم عمق ستون دار در میانه و دو غرفه در دو سوی آن قرار دارد که برای نشستن و تماشای مراسم تعزیه و عزاداری مورد استفاده قرار می گرفته اند. ضلع شرقی حیاط از یک سکوی سراسری و یک اتاق سه دری تشکیل شده و دیوار آن مشابه با تقسیمات جبهه غربی نماسازی شده است. در گوشه جنوب غربی بنا، حیاط کوچکی واقع شده که توسط یک راهرو باریک به حیاط اصلی مرتبط می شود. در جبهه های شمالی و شرقی این حیاط به ترتیب یک تالار و یک اتاق سه دری قرار گرفته اند. ورودی خانه دارای هشتی بزرگ مشترکی با خانه های همسایه است و از گوشه شمال غربی به حیاط راه می یابد. این خانه در تاریخ 29 شهریور 1353 با شماره ثبت 997 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

​

منبع:arthut.co
​

 

[mpb]

خانه قدسیه

خانه قدسیه

​

خانه قدسیه در خیابان باغ پائین، خیابان بانکی شهر اصفهان قرار گرفته. بنا به اظهار مالک خانه، با توجه به نقاشی ها و تزیینات تالارهای جنوبی و شمالی، قدمت قسمتهایی از بنا به دوره صفوی می رسد.

دو کتیبه در تالار شمالی خانه قدسیه اصفهان تاریخ های 1084 و 1265 هجری قمری دارند. این مسئله که کتیبه اول متعلق به این بنا بوده و یا از محل دیگری به این جا منتقل شده، مورد تردید می باشد. اولین مدرسه ابتدایی اصفهان که توسط میرزا عبدالحسین قدسی در سال 1287 هجری شمسی تاسیس گشت در سال 1310 شمسی به این خانه منتقل شد. این مدرسه تا سال 1326 شمسی دایر بود و هنوز این بنا به نام مدرسه قدسیه هم خوانده می شود. فضاهای این خانه در چهار طرف حیاط وسیع آن واقع شده اند که مهم ترین آنها در دو جبهه شمالی و جنوبی حیاط قرار دارند. این دو جبهه دارای ارتفاع بیشتری نسبت به دو جبهه شرقی و غربی خانه می باشند. جبهه جنوبی شامل تالاری صلیبی شکل در میانه و دو اتاق سه دری در طرفین است. شاه نشین بزرگی نیز در انتهای تالار به این مجموعه اضافه می شود. فضاهای این جبهه دارای تزئینات متنوع و گسترده مقرنس، یزدی بندی، نقاشی و طلاکاری می باشند.

تالار ارتفاعی معادل دو طبقه دارد و در طبقه بالای سه دری های دو طرف این تالار، دو اتاق سه دری دیگر وجود دارد که با تالار ارتباطی ندارند و تنها به حیاط نگاه می کنند. همچنین در طبقه بالای شاه نشین یک اتاق سه دری مستقل واقع شده که به حیاطی در طبقه دوم گوشه جنوب شرقی خانه رو کرده است. در جانب دیگر این اتاق، فضایی وجود داشته که امروزه از بین رفته و به صورت حیاطی در آمده است. این حیاط که با نورگیر شیشه ای پوشیده شده است.
در جبهه شمالی خانه تالاری شاه نشین دار و دو اتاق سه دری در دو سوی آن واقع شده اند. دسترسی به این فضاها از طریق دالان های مابین آنها میسر می باشد. در طبقه بالای اتاق های سه دری، دو اتاق دیگر وجود دارند که دارای ارسی های سه دهنه ای به سوی حیاط می باشند. تالار این جبهه توسط ارسی وسیعی به حیاط مشرف می شود و دارای تزئینات قطاربندی و گچبری، خصوصا در بخش شاه نشین است. در گوشه شمال شرقی این طبقه حیاطی کوچک وجود دارد که اتاق سمت شرقی تالار از سوی دیگر خود به آن باز می شود. وجود فضاها و اتاق های دیگری در دو جبهه غربی و شرقی حیاط فوق موجب شده تا یک حیاط مرکزی کوچک و محصور در طبقه دوم پدید آید. این گونه فضاها در طبقه دوم اغلب خانه های اصفهان وجود دارد و اصطلاحا بالاخانه نامیده می شود. در هر یک از دو جبهه شرقی و غربی حیاط اصلی خانه، ایوان های کوچکی در میانه و اتاق هایی در طرفین به گونه ای واقع شده اند که به صورت متوالی به یکدیگر پیوسته اند. نماهای این دو جبهه مشابه یکدیگرند ولیکن تک تک این نماها از تقارن کامل برخوردار نمی باشند. ورودی خانه در ضلع شمالی آن واقع است و از گوشه شمال شرقی به حیاط راه می یابد. ورودی همچنین به حیاط بالاخانه واقع در طبقه دوم این جبهه دسترسی دارد. علاوه بر این دالان طویل دیگری از هشتی ورودی شروع و پس از گذر از پشت فضاهای جبهه شمالی از سوی دیگر حیاط به آن وارد می شود.

​

خانه دارای ورودی فرعی دیگری در ضلع جنوبی است که از طریق یک دالان به گوشه جنوب شرقی حیاط می رسد. محوطه سازی حیاط بسیار ساده و شامل یک حوض در مقابل تالار جبهه شمالی و باغچه بزرگی در میانه حیاط می باشد، باغچه ای که این حیاط را به باغی کوچک در دل خانه مبدل کرده است.

​

منبع:arthut.co

 

[mpb]

خانه علوی تبریز

خانه علوی تبریز

1.تاريخچه و مشخصات بنا :
اين خانه توسط خانواده صرافلار در كوچه و محله اي كه به نام صرافلار مي باشد بنا شده است قدمت بنا قاجاري است و در گذشته با دو خانه ديگر در ضلع جنوبي حياط يك مجموعه كامل بوده است كه بعدها تفكيك شده است بنا به گفته افراد محل خانه داراي اصطبلي در روبروي بنا بوده است.

در گذشته از طريق يك هشتي ورودي وارد اين خانه مي شدند اما در حال حاضر هشتي ورودي از بين رفته و در اثر تفكيك هايي كه در اين قطعه انجام گرفته ورودي خانه تبديل به يك دالان طولاني شده است .با گذاشتن از دالان وارد حياط مستطيل شكل خانه مي شويم. حياط به تبعيت از ديگر خانه هاي قديمي تبريز حوض مياني و دو باغچه كناري آن را در خود جاي داده است.

اتاق سه دري (طنبي) مستطيل شكل استوار و پابرجا در محور اصلي خانه در پشت ايوان ستون دار خود نمايي مي كند. دو اتاق جانبي مستطيل شكل طنبي را در ميان گرفته و يك رديف پله از حياط به اتاق جانبي دست چپ طنبي و به داخل خانه هدايت مي كند.

در ضلع شرقي حياط نيز يك اتاق مي باشد و دو راهروي جانبي با دو رديف پله موجود مي باشد خانه شامل يك طبقه و يك زيرزمين مي باشد پلان زيرزمين نيز به تبعيت از پلان طبقه همكف در جبهه اصلي شامل يك حوضخانه و دو اطاق جانبي و در ضلع غربي شامل يك اتاق مستطيل شكل و يك راهرو مي باشد.

اين راهرو در هر دو طبقه ارتباط بين جبهه شمالي و شرقي بنا را فراهم آورده است طبقه همكف سازه قابي و زيرزمين سازه طاق و گنبدي دارد. سقف حوضخانه داراي كاربندي هاي بسيار زيبا مي باشد. نماي اصلي بنا ايوان دار مي باشد كه بر روي دو ستون استوار است و در مركز آن يك سنتوري قرار دارد و در دو طرف سنتوري بر روي گوشواره ها دو نيم دايره قرار دارد كه داراي تزئينات گچي مي باشد. بنا در مالكيت اداره كل ميراث فرهنگي استان مي باشد و درآينده به عنوان خانه سفال جهت آموزش سفالگري مورد بهره برداري قرار مي گيرد تزئينات به كار رفته در بنا تزئينات گچي در سنتوري و ايوان نماي اصلي بنا كه به شكل درخت مو مي باشد و نيز گچبري هايي كه به شكل آجر كاري مي باشد و نيز گچبري هاي گل و بوته و پرندگان در دو طرف ايوان و سر ستونهاي گچي و تزئينات آجري بخصوص در نماي شرقي مي باشد.

تبريز ، خيابان شمس تبريزي ، ايستگاه گرو ، كوچه صرافلار ، كوچه شهيد نوروزي ، پلاك 100

2.شـرح مختصـري از بنـا :

اين خانه توسط خانواده صرافلار در كوچه و محله اي كه به نام صرافلار مي باشد بنا شده است . اين خانواده از توانگران تبريز بوده اند . خانه در گذشته با دو خانه ديگر در ضلع جنوبي حياط يك مجموعه كامل بوده است كه بعد ها تفكيك شده است . بنا به گفته افراد محل خانه داراي اصطبلي در روبروي بنا بوده است .

3. مشخصـات فنـي بنـا :
در گذشته از طريق يك هشتي ورودي وارد اين خانه مي شدند اما در حال حاضر هشتي ورودي از بين رفته و در اثرتفكيك هايي كه در اين قطعه انجام گرفته ورودي خانه تبديل به يك دالان طولاني شده است و با گذشتن از دالان وارد حياط مستطيل شكل خانه مي شويم . حياط به تبعيت از ديگر خانه هاي قديمي تبريز حوض مياني و دو باغچه كناري آن را در خود جاي داده است . اتاق سه دري ( طنبي ) مستطيل شكل استوار و پابرجا در محور اصلي خانه در پشت ايوان ستوندار خودنمائي مي كند . دو اتاق جانبي مستطيل شكل طنبي را در ميان گرفته و يك رديف پله از حياط به اتاق جانبي دست چپ طنبي و به داخل خانه هدايت مي كند . در ضلع شرقي حياط نيز يك اتاق سه دري و دو راهروي جانبي با دو رديف پله موجود مي باشد . خانه شامل يك طبقه و يك زيرزمين مي باشد پلان زيرزمين نيز به تبعيت از پلان طبقه همكف در جبهه اصلي شامل يك حوضخانه و دو اتاق جانبي و در ضلع غربي شامل يك اتاق مستطيل شكل و يك راهرو مي باشد . اين راهرو در هر دو طبقه ارتباط بين جبهه شمالي و شرقي بنا را فراهم آورده است . طبقه همكف سازه قابي و زيرزمين سازه طاق و گنبدي دارد . سقف حوضخانه داراي كاربندي هاي بسيار زيبا مي باشد . نماي اصلي بنا ايواندار مي باشد كه بر روي دو ستون استوار است و در مركز آن يك سنتوري قرار دارد در دو طرف سنتوري بر روي گوشواره ها دو نيم دايره قرار دارد كه داراي تزئينات گچي مي باشد.

4. نـوع مـالكيـت بنـا :
بنا در مالكيت اداره كل ميراث فرهنگي استان آذربايجان شرقي مي باشد .

5. قـدمت بنـا :
قاجاريه – پهلوي

6. نـوع بهـره بـرداري و خصـوصيـات بـارز بنـا :
در حال حاضر ميراث فرهنگي استان مشغول مرمت بنا ميباشد تا در آينده به عنوان خانه سفال جهت آموزش سفالگري مورد بهره برداري قرار گيرد . وجود تزئينات گچي در نما و كاربندي هاي زيبا در حوضخانه از خصوصيات بارز بنا مي باشد .

7. تـزئينـات بكـار رفتـه :
تزئينات گچي در سنتوري و ايوان نماي اصلي بنا كه به شكل درخت مو مي باشد و نيز گچبريهايي كه به شكل آجركاري مي باشد . تزئينات گچي گل و بوته و پرندگان در دو طرف ايوان تزئينات آجري بخصوص در نماي شرقي كه در حال حاضر فقط قسمتي از آن باقيمانده است . تزئينات گچي بسيار زيبا در سرستونها

8. اقـدامـات انجـام شـده :
در سالهاي قبل عمليات مرمتي در برخي فضاها انجام گرفته است.

9. اقـدامـات انجـام گـرفته در گـذشته بـر روي بنـا :
اقدامات انجام گرفته در گذشته بيشتر در جهت تخريب و تضعيف بنا بوده است بدين ترتيب كه دو خانه كه در ضلع جنوبي حياط بوده است از اين خانه جدا شده و در نتيجه باعث از بين رفتن هشتي ورودي نيز شده است . حياط خانه در حال حاضر نصف حياط اصلي آن مي باشد . حوض خانه عوض شده است . نماي جبهه شرقي خانه تغييركرده است . ارسي هاي آن كه تعويض شده و در حال حاضر پنجره هايي با چهارچوب چوبي ساده جاي آن را گرفته است .

منبع:eachto.org

 

[آرنهایم]

سلام فایل باز نمیشه