آشنایی با سیستمهای کنترل غیر متمرکز ( Decentralized Control Systems )
آشنایی با سیستمهای کنترل غیر متمرکز ( Decentralized Control Systems )
آشنایی با سیستمهای کنترل غیر متمرکز ( Decentralized Control Systems )
2-1- تعریف سیستم کنترل غیر متمرکز(DECENTERLIZED CONTROL SYSTEM )
یک DCS مجموعه ای است از کنترلرهای با قابلیت پردازش بیش از یک حلقه ( Multi – Loop ) که این کنترلر ها با یکدیگر نیز مرتبط هستند و هر یک می توانند از طریق واحدهای ورودی / خروجی خود به Field – Instrument ها متصل شده و بین 10 تا 100 حلقه را کنترل نمایند. ارتباط بین این کنترلرها از طریق شبکه های صنعتی استاندارد صورت می گیرد. این تیپ سیستمهای کنترلی اصطلاحا " سیستمهای کنترل غیر متمرکز " یا ( Decentralized Control System ) نامیده می شوند ، گرچه امروزه عبارت ( Distributed Control System ) متداولتر است .
2-2- ساختار سیستم های DCS ( DCS Architecture )
سیستم های کنترل پروسس از بدو بکارگیری تاکنون دارای معماری های به شرح زیر بوده اند :
2-2-1- ساختار متمرکز (Centralized Architecture)
تا قبل از به کار گیری DCS ها در عرصه صنعت ، در سیستمهای کنترل بزرگ که در Plant های عظیمی نظیر پتروشیمی و پالایشگاه استفاده می شد، تمامی عملیات ریاضی و منطقی تنها در کامپیوتر مرکزی انجام می شد و کنترلرها فقط نقش واسطه برای ارسال اطلاعات دریافتی ازابزار دقیق ( Field Instrument ) به کامپیوتر مرکزی و بالعکس اجرای فرامین دریافتی از کامپیوتر مرکزی روی والوها و دریچه ها را بازی کردند و هیچ گونه تبادل اطلاعاتی با هم نداشتند.
عیب اصلی این سیستم تمرکز زیاد پردازش اطلاعات و عملیات ریاضی و منطقی در یک نقطه
( کامپیوتر مرکزی ) به شمار می رفت. یعنی در صورت بروز اشکال در کامپیوتر مرکزی ، کل سیستم کنترل از کار می افتاد.
2-2-2- ساختارغیر متمرکز (Decentralized Architecture)
سیستمهای کنترل غیر متمرکزDCS ( Decentralized Control System ) در واقع راهکاری برای رفع ضعف های سیستم های متمرکز محسوب می شدند . بدین شکل که پردازش اطلاعات بین کنترلرهای یکسان تقسیم می شد، در عین حال یک شبکه ارتباطی نیز بین کنترلر ها موجود بود و تبادل اطلاعات بین آنها به آسانی انجام می گرفت .
2-2-3- معماری متعارف یک سیستم DCS
بر اساس ساختار شماتیک فوق ، معماری متعارف یک سیستمDCS به صورت زیر است :

2-3- اجزای یک سیستم DCS
یک سیستم DCS متعارف را می توان با هرم زیر نشان داد:
پیکره یک سیستم DCS به طور کلی به سه بخش تقسیم می شود:
Field Level •
Control Level •
Monitoring Level •

2-3-1- در سطح کارخانه ( Field Level )
در پایین ترین سطح والوها، دریچه ها و تجهیزات ابزار دقیق قرار دارند که به دو روش به سطح بالاتر که کنترلر ها قرار دارند متصل می شوند:
2-3-1-1- روش کلاسیک : هر اینسترومنت والو و دریچه از طریق دو رشته سیم ( جریان یا ولتاژ ) به کارت ورودی / خروجی متصل می شود. با توجه به تعداد اینسترومنت ها والوها و دریچه ها ، حجم Wiring یا کابل کشی افزایش می یابد.
2-3-1-2- استفاده از فیلد باس : ( Field bus )
امروزه اکثر سیستمهای DCS حداقل از یک یا چند نوع تکنولوژی فیلد باس نظیر Foundation Field Bus ، DeviceNet و Profibus پشتیبانی می کنند و قابلیت اتصال به آن را دارا هستند . با استفاده از فیلد باس می توان تعداد زیادی Actuator / Instrument را با استفاده از تنها یک کابل رابط به کنترلرها متصل کرد و حجم کابل کشی را به شکل قابل توجهی کاهش داد.
2-3-2- سطح کنترل ( Control Level )
در سطح میانی یک سیستم DCS کنترلرها قرار دارند . هر کنترلر متصدی اداره یک قسمت از Plant است و معمولا به همین شکل نیز نامگذاری می شود. کنترلرها از طریق یک شبکه ارتباطی با یکدیگر و نیز با سطح بالاتر در ارتباط هستند، این شبکه معمولا دارای پشتیبان Redundant است. نوع و پروتکل شبکه در سیستمهای DCS مختلف ممکن است متفاوت باشد. ولی امروزه شبکه Ethernet معمولتر از سایر پروتکل هاست . به شبکه ارتباطی بین کنترلرها Plant Bus یا Process Bus اطلاق
می شود و معمولا از فیبر نوری به دلیل سرعت بالا و عدم نویز پذیری الکتریکی به عنوان رابط فیزیکی استفاده می شود
2-3-3- سطح مانیتورینگ ( Monitoring Level )
درسطح بالای یک سیستم DCS ایستگاه های کاری یا همان کامپیوتر هایی قرار دارند که از طریق آنها فرآیند های پروسسی توسط اپراتور ها کنترل می شوند . این کامپیوترها نیز از طریق یک شبکه که به آن Terminal Bus گفته می شود به سطح پایینتر متصل می شوند.
2-3-3-1- سیستم مهندسی ( Engineering Station)
ES یا سیستم مهندسی ( Engineering Station) کامپیوتری است که نرم افزار طراحی و مهندسی سیستم DCS روی آن نصب می شود و کلیه عملیات مهندسی سیستم شامل download کردن برنامه در کنترلر ها، تغییر در منطق برنامه و انجام اصلاحات و تغییرات درصفحات گرافیکی سیستم مانیتورینگ از طریق آن صورت می گیرد. معمولا ES در محل جداگانه ای نصب می شود. ES به هر دو باس سیستم اعم از Terminal Bus و Plant Bus متصل است.
بسته به وسعت و پراکندگی سیستم DCS ممکن است چندES درمجموعه وجود داشته باشد.
2-3-3-2- سیستم اپراتوری ( Operating Station)
OS یا سیستم اپراتوری (Operating Station) ایستگاه کاری اپراتورهاست. روی این کامپیوترها صفحات گرافیکی به شکل Runtime (که غیر قابل Edit است ) Load شده است. OS ها بسته به معماری سیستم به طور مستقیم یا از طریق Server به کنترلرها متصل هستند. اپراتورها می توانند مقادیر پروسسی را روی OS مشاهده نمایند و یا فرامین کنترلی را از طریق آنها به کنترلرها ارسال کنند.
2-4- مدل های مختلف ارتباطی در سیستم های DCS
با بررسی اجزای یک سیستم DCS حال این سئوال پیش می آید که ارتباط بین سطح میانی و سطح بالاتر به چه ترتیب برقرار می شود.
این اتصال در سیستمهای DCS مختلف ، متفاوت است و دارای مدل های زیر است :
Client / Server •
Stand-alone Station •
2-4-1- مدل Client – Server
در این روش یک کامپیوتر قوی به نام Server نقطه اتصال ، Plant Bus و Terminal Bus می باشد. در حقیقت Server دارای دو کارت شبکه مجزا بوده که به هر دو شبکه متصل است. Client ها اطلاعات مورد نیاز خود
را از طریق Server در یافت کرده و فرامین و Set Point های داده شده توسط اپراتور ازطریق OS ها ابتدا به Server و سپس به کنترلرها فرستاده می شود.
عیب این روش این است که در صورت از کار افتادن Server ، ارتباط اپراتورها با سیستم کنترل بکلی قطع می شود. برای جلوگیری از این اتفاق معمولا از دو Server یکسان که پشتیبان هم هستند استفاده می شود ( Server Redundancy ) تا در صورت بروز اشکال در یکی ، دیگری رهبری عملیات را به عهده بگیرد.
2-4-2- مدل منفرد ( Stand-alone Station )
در این حالت ، کامپیوتری به نام Server وجود ندارد و تمامی ایستگاهها با شبکه میانی در ارتباط هستند و هر یک به تنهایی عمل رد و بدل کردن داده با کنترلرها را انجام می دهند. مزیت این حالت این است که در صورت از کار افتادن یکی از ایستگاهها ، ارتباط با شبکه میانی قطع نمی شود. در واقع می توان گفت تمام Station ها به نوعی پشتیبان هم هستند.
برخی از وظایف Server نظیر Alarm Logging ، Tag Logging و Trending بین ایستگاهها تقسیم می شود. به عنوان مثال یکی از کامپیوتر عمل آرشیو کردن آلارم ها را به عهده خواهد داشت و دیگری ذخیره کردن مقادیر پروسسی را . نقل و انتقال اطلاعات لازم برای مشاهده هر یک از این موارد نظیر لیست آلارم ها یا منحنی های مقادیر پروسسی از طریق شبکه بالادستی انجام می گیرد. در این روش در مقایسه با مدل Client – Server کامپیوتر های قویتری مورد نیاز است .