Arch-sr
عضو جدید
پرسش:
آیا کسی که گناه بسیار بزرگی را مرتکب شده باشد،بخشیده می¬شود؟ گناهانیکه بخشیده نمی¬شوند کدامند؟
پاسخ:
یأس و نومیدی از رحمت و مغفرت الهی از بزرگترین گناهان است؛ زیرا آنچه سبب یأس ازرحمت و مغفرت پرودگار عالم می شود، ضعف اعتقاد به قدرت و کرم و رحمت بیپایان اوستو قرآن مجید آن را از صفات کفار قرارداده است و میفرماید
وَ لا تَیْأَسُوا مِنْرَوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُالْکافِرُونَ، و از رحمت خدا مأیوس نشوید؛ که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأیوسمیشوند!)[i]
هر شخصی که مرتکب گناهی میشود تا وقتی مأیوس نباشد در صدد توبه بر آمده و بااستغفار آمرزیده می¬شود ولی شخص مأیوس آمرزیده شدنی نیستزیرا امیدی به آمرزش و مغفرت الهی ندارد تا توبه نماید.
خداوند تبارک و تعالی خودش را در قرآن به قبول کننده توبه توصیف می¬فرماید
وَ هُوَ الَّذی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِوَ یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ، او کسی است که توبه رااز بندگانش میپذیرد و بدیها را میبخشد، و آنچه را انجام میدهید میداند.)[ii]
و اسماء شریفه تواب، غفار، غفور، غافرالذنب، قابل التوب را از اسماء خود قرار دادهاست و به طور عموم گناهکاران را به سوی خود دعوت فرموده و آنها را امر به توبهکرده و برای علاج یأس در این مورد تامل در مفاد این آیه شریفه کافی است که فرمود
قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْرَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعًا إِنَّهُ هُوَالْغَفُورُ الرَّحیمُ، بگو: ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید! از رحمتخداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را میآمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده ومهربان است)[iii]
در این آیه شریفه چند نکته ظریف وجود دارد که بسیارقابل توجه می¬باشد:
خداوند فرمود: (یا عِبادِیَ) که متضمن لطف خطاب است و نفرمود ( یا ایها العصاة) ایگناهکاران، فرمود (أَسْرَفُوا) که مشتمل بر رفق در خطاب است و نفرمود (اخطئوا)
فرمود (لا تَقْنَطُوا) که صریحاً دلالت بر نهی از نومیدی و حرام بودن یأس از آمرزشدارد.
جمله قبل را به جمله (إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ) مؤکد فرمود که عمومیتداده آمرزش خود را به تمام گناهان فرمود (جَمیعًا) یعنی همه گناهان و آن را مخصوصبه بعضی نکرد و موکد فرموده آن را به جمله (إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ) کهخدا بخشاینده و مهربان است.
پس بنابراین تمامی گناهان قابل بخشش بوده و نبایستی از درگاه حضرت حق ناامید گشت؛اما آن چه مهم است توفیق توبه و عمل به شرایط آن از جمله ندامت و پشیمانی از گناهو عزم و تصمیم جدی بر ترک گناه و عدم بازگشت و ارتکاب مجدد آن واین که اگر گناهیرا که مرتکب شده از حق الناس است بر ای توبه بایستی رضایت آن شخص را تحصیل نماید واگر از حق الله است، از ارتکاب آن خودداری نماید و چنانچه اعمالی را ترک نموده کهقضا و یا کفاره دارد، آنها را جبران نموده و ...
در خاتمه توجه شما را به حدیثی در این زمینه جلب مینمائیم:
(جابر نقل می¬کند که زنی خدمت رسول خدا(ص) آمد، عرضکرد: زنی بچه خود را به دست خود کشته، آیا برای او توبه است؟ فرمود قسم به خدائیکه جان محمد (ص) در قبضه قدرت اوست، اگر آن زن هفتاد پیغمبر را کشته باشد و پشیمانشود و توبه نماید و خدای تعالی صدق او را بداند که دیگر به هیچ گناهی رجوع نمی¬نماید توبه¬اش را قبول می¬فرماید و گناهانش را عفو می¬کند به درستیکه توبه کننده از گناه مثل کسی است که گناه نکرده است.)[iv]
________________________________________
[i]-سوره یوسف آیه 87 .
[ii]-سورهشورا آیه 25.
[iii]-سورهزمر آیه 53.
[iv]-لئالیالاخبار باب 3 صفحه 23.
منبع: پایگاه حوزه
آیا کسی که گناه بسیار بزرگی را مرتکب شده باشد،بخشیده می¬شود؟ گناهانیکه بخشیده نمی¬شوند کدامند؟
پاسخ:
یأس و نومیدی از رحمت و مغفرت الهی از بزرگترین گناهان است؛ زیرا آنچه سبب یأس ازرحمت و مغفرت پرودگار عالم می شود، ضعف اعتقاد به قدرت و کرم و رحمت بیپایان اوستو قرآن مجید آن را از صفات کفار قرارداده است و میفرماید

هر شخصی که مرتکب گناهی میشود تا وقتی مأیوس نباشد در صدد توبه بر آمده و بااستغفار آمرزیده می¬شود ولی شخص مأیوس آمرزیده شدنی نیستزیرا امیدی به آمرزش و مغفرت الهی ندارد تا توبه نماید.
خداوند تبارک و تعالی خودش را در قرآن به قبول کننده توبه توصیف می¬فرماید

و اسماء شریفه تواب، غفار، غفور، غافرالذنب، قابل التوب را از اسماء خود قرار دادهاست و به طور عموم گناهکاران را به سوی خود دعوت فرموده و آنها را امر به توبهکرده و برای علاج یأس در این مورد تامل در مفاد این آیه شریفه کافی است که فرمود

در این آیه شریفه چند نکته ظریف وجود دارد که بسیارقابل توجه می¬باشد:
خداوند فرمود: (یا عِبادِیَ) که متضمن لطف خطاب است و نفرمود ( یا ایها العصاة) ایگناهکاران، فرمود (أَسْرَفُوا) که مشتمل بر رفق در خطاب است و نفرمود (اخطئوا)
فرمود (لا تَقْنَطُوا) که صریحاً دلالت بر نهی از نومیدی و حرام بودن یأس از آمرزشدارد.
جمله قبل را به جمله (إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ) مؤکد فرمود که عمومیتداده آمرزش خود را به تمام گناهان فرمود (جَمیعًا) یعنی همه گناهان و آن را مخصوصبه بعضی نکرد و موکد فرموده آن را به جمله (إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ) کهخدا بخشاینده و مهربان است.
پس بنابراین تمامی گناهان قابل بخشش بوده و نبایستی از درگاه حضرت حق ناامید گشت؛اما آن چه مهم است توفیق توبه و عمل به شرایط آن از جمله ندامت و پشیمانی از گناهو عزم و تصمیم جدی بر ترک گناه و عدم بازگشت و ارتکاب مجدد آن واین که اگر گناهیرا که مرتکب شده از حق الناس است بر ای توبه بایستی رضایت آن شخص را تحصیل نماید واگر از حق الله است، از ارتکاب آن خودداری نماید و چنانچه اعمالی را ترک نموده کهقضا و یا کفاره دارد، آنها را جبران نموده و ...
در خاتمه توجه شما را به حدیثی در این زمینه جلب مینمائیم:
(جابر نقل می¬کند که زنی خدمت رسول خدا(ص) آمد، عرضکرد: زنی بچه خود را به دست خود کشته، آیا برای او توبه است؟ فرمود قسم به خدائیکه جان محمد (ص) در قبضه قدرت اوست، اگر آن زن هفتاد پیغمبر را کشته باشد و پشیمانشود و توبه نماید و خدای تعالی صدق او را بداند که دیگر به هیچ گناهی رجوع نمی¬نماید توبه¬اش را قبول می¬فرماید و گناهانش را عفو می¬کند به درستیکه توبه کننده از گناه مثل کسی است که گناه نکرده است.)[iv]
________________________________________
[i]-سوره یوسف آیه 87 .
[ii]-سورهشورا آیه 25.
[iii]-سورهزمر آیه 53.
[iv]-لئالیالاخبار باب 3 صفحه 23.
منبع: پایگاه حوزه