جام‌جم‌آنلاين گزارش مي‌دهد
آشنايي با آخرين‌گروه‌از فضانوردان شاتل‌هاي فضايي
جام جم آنلاين: با پرواز شاتل فضایی اتلانتیس پرونده شاتل های فضایی برای همیشه بسته خواهد شد. 4 فضا نورد این ماموریت افتخار این را پیدا خواهند کرد تا نامشان به عنوان آخرین مسافران شاتل ها در تاریخ ثبت شود
فرماندهی آخرین پرواز شاتل ها را کریستوفر فرگوسن بر عهده خواهد داشت. او متولد اول سپتامبر سال 1961 / 10 شهرویر 1340 است. او دارای درجه کارشناسی علوم در مهندسی پزشکی و کارشناسی ارشد مهندسی هوا – فضا از مدرسه عالی نظامی است. او در ماموریت STS-118 نقش افسر ارتباطی زمینی (CAPCOM) را بر عهده داشت (شخصی که از طرف اتاق فرمان و کنترل زمین با فضا نوردان صحبت می کند) . همچنین در ماموریت های STS-128 و STS-129 نیز همین نقش را بر عهده داشت. او که در سال 1998 / 1377 به ناسا پیوسته است تا کنون دو بار نیز در ماموریت های STS-115 و STS-126 با شاتل های فضایی به مدار زمین سفر کرده و تا کنون در مجموع 27 روز و 15 ساعت و 36 دقیقه را در فضا سپری کرده است. فرگوسن 49 ساله، اینک و در سومین پرواز فضایی اش، این افتخار را دارد تا با سمت فرمانده آخرین پرواز شاتل های فضایی به پرواز های فضایی خود با شاتل خاتمه دهد.
داگلاس 44 ساله در آخرین ماموریت شاتل های فضایی، خلبانی شاتل آتلانتیس را بر عهده خواهد داشت. او متولد 21 اکتبر 1966 / 29 مهرماه 1345 است. داگلاس تحصیلات خود را در آکادمی اوگو نیو یورک و دانشگاه تولانه در رشته مهندسی عمران به پایان رساند و در سال 2000 / 1379 به استخدام ناسا در آمد و تمرینات خود برای فرماندهی شاتل های فضایی را آغاز کرد و سرانجام توانست در ماموریت STS-127 در نقش خلبان به فضا سفر کند. او به واسطه موفقیت های حرفه ای اش تا کنون چندین مدال افتخار کسب کرده است که از جمله آنها می توان به مدال افتخار برای عالی ترین سطح گذراندان دوره آموزشی فضا نوردان در رشته خلبانی و مهندسی اشاره کرد. او همچنی خلبان آزمایشی ارتش ایالات متحده برای آزمودن توانایی های جدید هواپیما ها در مرحله آزمایشی است. کلنل داگلاس هارلی، که در تنها سفر فضایی پیشینش 15 روز و 16 ساعت و 45 دقیقه را در فضا سپری کرده بود، در آخرین پرواز شاتل افتخار خلبانی آتلانتیس را بر عهده دارد. در بین آخرین خدمه شاتل ها او کمترین تجربه حضور در فضا را دارد.
ساندار مگنوس، متولد 30 اکتبر 1946 / 8 آبان 1343 و 46 ساله است. او مدرک خود را در رشته فیزیک و مهندسی الکترونیک از دانشکاه علوم و فناوری میسوری دریافت کرد و دکترای خود را در رشته علوم مواد از دانشگاه جورجیا اخذ کرد. در دهه 1980 به عنوان مهندس با شرکت هوا – فضای مک دانلد داگلس همکای می کرد و برروی سیستم پیشران هواپیمای فوق پیشرفته اونجر 2 (A-12 Avenger II) فعالیت داشت. او در سال 1996 / 1375 به استخدام ناسا در آمد . در سال 2002 / 1381 به عنوان متخصص ماموریت در ماموریت STS-112 با شاتل فضایی آتلانتیس به مدار زمین رفت. پس از آن به عنوان عضور گروه 18 ام خدمه ایستگاه فضایی بین المللی انتخاب شد و در ماموریت STS-126 به عنوان متخصص ماموریت و در سال 2008 / 1387 به ایستگاه فضایی سفر کرد و به عنوان خدمه در ایستگاه فضایی ماند تا اینکه در 28 مارس 2009 / 8 فروردین 1388 پس از پایان ماموریت 133 روزه اش در ایستگاه با ماموریت STS-119 و در حالیکه نقش متخصص عملیات را داشت به زمین بازگشت. بدین ترتیب ساندرا مگنوس که پیش از این 2 بار به فضا کرده است ( و سابقه پرواز با 3 شاتل فضایی را داشته است) در سومین ماموریتش در نقش کارشناس عملیات با آتلانتیس عازم سفر خواهد شد. بدین ترتیب او نام خود را در کنار نام سالی راید (نخستین زن فضانورد آمریکایی که با شاتل به فضا رفت) به عنوان آخرین زن مسافر شاتل های فضایی نیز ثبت خواهد کرد. ساندرا تا پیش از این ماموریت در کل مدت 144 روز و 14 ساعت و 16 دقیقه را در فضا سپری کرده است.
رکس جوزف والهیم، متولد 10 اکتبر 1962 / 18 مهر 1341 آخرین عضور گروه 4 نفره خدمه آخرین شاتل فضایی آتلانتیس است. او مدرک کارشناسی اش را در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و کارشناسی ارشدش را در رشته مهندسی صنایع از دانشگاه هوستون دریافت کرد. او که سابقه خدمت در نیروی هوایی ایالات متحده را دارد در سال 1375 وارد ناسا شد و تا کنون تجربه دو پرواز فضایی را در کارنامه خود دارد. او در دو ماموریت فضایی STS-110 و STS-122 با شاتل های فضایی به مدار زمین سفر کرده است و در مجموع مدت 23 ساعت و 14 ساعت و 4 دقیقه را در فضا سپری کرده است و اینک این افتخار را دارد تا نامش به عنوان یکی از 4 آخرین فضا نورید که به شاتل های فضایی عازم فضا شدند در تاریخ ثبت شود.
آشنايي با آخرين‌گروه‌از فضانوردان شاتل‌هاي فضايي
جام جم آنلاين: با پرواز شاتل فضایی اتلانتیس پرونده شاتل های فضایی برای همیشه بسته خواهد شد. 4 فضا نورد این ماموریت افتخار این را پیدا خواهند کرد تا نامشان به عنوان آخرین مسافران شاتل ها در تاریخ ثبت شود
اگر همه چیز به خوبی پیش رود روز 17 تیر ماه و در ساعت 19:56 به وقت مرکزی ایران ، برای آخرین بار پایگاه فضایی کیپ کندی در ایالات فلوریدا، شاهد غرش موتورهای پرتابگر شاتل های فضایی خواهد بود. ماموریت STS-135 مهر پایانی بر 3 دهه پرواز شاتل های فضایی خواهد زد.
برنامه شاتل های فضایی در واقع گام بزرگ ناسا پس از ماموریت های موفق آپولو بود که با هدف اکتشاف در مدار زمین طراحی شد. دستور این برنامه در زمان ریاست جمهوری نیکسون صادر شد و شاتل های فضایی ساخته شدند. این ابزارهای مداری در حقیقت ابزارهای رفت و برگشت به مدار زمین بودند که قابلیت جابجایی 7 خدمه و مقادیر انبوهی از تجهیزات را به مدار زمین داشتند. به کمک این شاتل ها بود که بخش عمده ای از ساخت و ساز ایستگاه فضایی بین المللی صورت گرفت و از سوی دیگر بسیاری از ماهواره های مهم تاریخ فضا نوردی مانند تلسکوپ فضایی هابل با کمک این ابزارها به مدار زمین رفتند و همچنین عملیات پیچیده ای مانند تعمیر تلسکوپ فضایی هابل به وسیله این شاتل ها صورت گرفت. ناوگان شاتل های فضایی در کل شامل 5 شاتل فضایی عملیاتی به نام های کلمبیا، چلنجر، آتلانتیس، دیسکاوری و ایندیور و یک نمونه آزمایشی به نام اینترپرایز بود. نخستین پرواز شاتل ها را شاتل فضایی کلمبیا در سال 1981/1360 انجام داد و آخرین و 135 امین آنها را شاتل فضایی آتلانتیس طی روزهای پیش رو انجام خواهد داد. از میان این ناوگان شاتل فضایی چلنجر در سال 1986 / 1364 و لحظاتی پس از پرتاب منفجر شد و 7 فضا نورد آن جان خود را از دست دادند. شاتل فضایی کلمبیا نیز در اول فوریه 2003 / 12 بهمن 1381 پس از پایان ماموریت خود و هنگام ورود به جو زمین به دلیل مشکلی در سپر حرارتی اش منفجر شد و بار دیگر 7 فضا نورد آن جان خود را از دست دادند. دو شاتل فضایی ایندیور و دیسکاوری نیز طی ماه های گذشته با انجام آخرین ماموریت های خود برای همیشه بازنشسته شدند و اینک شاتل آتلانتیس با انجام آخرین ماموریتش به دو شاتل خواهر خود خواهد پیوست و عازم موزه هایی خواهد شد که برای آنها در نظر گرفته شده است.
اطلاعاتی در باره ماموریت STS-135
166 امین و تا کنون آخرین پرواز سرنشین دار برنامه ریزی شده ناسا
135 امین پرواز شاتل های فضایی
33 امین پرواز شاتل فضایی آتلانتیس
سومین پرواز شاتل در سال 2011 میلادی
110 امین پرواز پس از حادثه انفجاز شاتل چلنجر
22 امین ماموریت شاتل های فضایی پس از حادثه سقوط شاتل کلمبیا
شاتل فضایی آتلانتیس اولین سفرش به فضا را در سال 1364 انجام داد و در طی 32 پرواز قبلی خود تا کنون، در مجموع 191 نفر را با خود به فضا برده است. این فضا پیما تا کنون 293 روز و 18 ساعت و 29 دقیقه و 37 ثانیه در فضا بود و در این مدت 4648 بار زمین را دور زده است که معادل طی کردن 194 میلیون و 168 هزار و 813 کیلومتر در فضا بوده است. از جمله ماموریت های تاریخی شاتل فضایی آتلانتیس می توان به انتقال فضا پیمای گالیله – که عازم کاوش مشتری شد – به مدار زمین، نخستین ملاقات با ایستگاه فضایی روسی میر که رویدادی تاریخی در همکاری های بین دو قدرت دوره جنگ سرد بود و ماموریت تاریخی آخرین تعمیر تلسکوپ فضایی هابل اشاره کرد. در آخرین ماموریت این شاتل ، آتلانتیس به همراه 4 خدمه اش برای آخرین بار به ایستگاه فضایی خواهد رفت تا برخی از تجهیزات را به آن منتقل کرده و برخی از ادوات اضافی را به زمین باز گرداند.
در آخرین ماموریت شاتل فضایی آتلانتیس 4 خدمه همراه با این شاتل به ایستگاه فضایی سفر خواهند کرد. این تعداد کمترین تعداد خدمه یک شاتل فضایی در تاریخ آن به شمار می آید و برای این 4 نفر افتخار بزرگی خواهد بود که آخرین مسافران شاتل های فضایی باشند اما این 4 فضا نورد چه کسانی هستند؟
>> پوستر آخرین ماموریت شاتل های فضایی که با عکس 4 فضا نورد و عدد 135 به نشانه تعداد پروازهای شاتل در 3 دهه منقش شده است / ناسا
کریستوفر فرگوسن (Christopher Ferguson)
داگلاس هارلی (Douglas G. Hurley)
ساندرا مگنوس (Sandra Magnus)
رکس والهیلم ((Rex J. Walheim
بدین ترتیب با پرواز این 4 فضا نورد به ایستگاه فضایی پرونده شاتل های فضایی برای همیشه بسته خواهد شد. سوالی که باقی خواهد ماند این است که آینده پرواز های فضایی سرنشین دار در غیاب شاتل های فضایی چگونه خواهد بود؟ آیا سایوز های روسی می توانند غیبت این موثر ترین ابزار فضایی را جبران کنند و آیا بخش خصوصی آن قدر توانا شده است که بتواند ابزارهای مطمئن نسل بعدی پروازهای فضایی را به جهان عرضه کند. این ها و سوالات بسیاری در پایان عصر شاتل های فضایی مطرح است که گذشت زمان به آنها جواب خواهد داد.
>> جدول زمانی مدت زمان فعالیت شاتل های فضایی / ویکی پدیا
