....گاهی و قتا تاثیر گذاربودنو اونقدر دوست داریم که کاملا غافل می شیم از تاثیر دیگران...
شاید بهتر بگم نمی بینیم ونمیشنویم حرف ها پیام هایی رو که محیط و ادمهایی اطرافمون می دن ...البته این مشکل می تونه مخصوص هر ادمی باشه اما مطمئنا هر چه پست ومقام وشهرت و محبوبیت یه فرد بالا تر بره این خطری که بیشتر تهدیدش میکنه...و اگه بخوایم در مورد خودمون بگیم اینکه گاهی وقت ها ما هم دوچار این بیماری می شیم طوری که ممکنه یه لبخند ساده رو نبینیم یا نخوایم ببینیم ..یا اینکه یه هشدار جدی رو نشنویم یا نخوایم بشنویم . واین بیماری اونوقتی درد ناک تر می شه که از تاثیری که خودمون هم می تونیم بر رفتار و اندیشه های خودمون بگزاریم غافل بشیم ...
....اما بزارید اونور سکه هم نگاه کنیم او نجایی که می بینیم ادمها فقط یه تاثیرپذیر صرف می شن و روح وعقیدشون رو در اختیار یه فرد یا یه گروه دیگه می زارن و این پدیده هم به نوبه خود فاجعه امیز تر ...نمی خوام وارد جزئیاتش بشم چون شما بهتر می دونیدکه چه عواقبی داره ...
....یه دسته دیگه هم هستند بی تفاوت اونم به معنای واقعی اونهای که هیچ اکشنی نشون نمیدن حتی تو دل خودشون ..
....اما بی شک پیدا میشه ادم های که هم تاثیر پذیرند و هم تاثیر گذرا اونهایی که خود حرف براشون مهم نه اون که حرف می زنه اونهایی که نمی فروشن ازاداندیشی و مستقل بو د ن شون به هیچ قیمتی ... خوشا بحال اونها
بدون نتیجه گیری هم میشه فهمید که هر چه ادم بیشتر تاثیر پذیر و تاثیر گذار باشه مهمتر مفید تر دوست داشتنی تر
آخرین ویرایش: