نتایح جستجو

ندیده ای ؟ همان انگشت، که "ماه" را نشان میداد "ماشه" را کشید..

مرا به ذهنت نه! به دلت بسپار... من از گم شدن در جاهای شلوغ می ترسم....

برای خودم مردی شده ام... این روزها در سکوت سرسخت... بی صدا گریه میکنم... ولی! دنیا مواظبم باش... قلبم هنوز زنانه می تپد.

ندیده ای؟! همان انگشت، که "ماه" را نشان میداد، "ماشه" را کشید....

سرد است هوا پنجره را ببند خودم برایت می بارم...

چرا بنویسم؟ مگر یک ماهی خسته چقدر می تواند خلاف جهت آب... مگر یک پرنده خسته چقدر می تواند خلاف جهت باد... مگر یک زن خسته چقدر... خسته ام و پشت این نقاب دارد ترک های صورت زنی فرو میریزد زنی که در استانه 25 سالگی ادامه زندگی اش را زندگی کرده است...

چرا بنویسم؟ مگر یک ماهی خسته چقدر می تواند خلاف جهت آب... مگر یک پرنده خسته چقدر می تواند خلاف جهت باد... مگر یک زن خسته چقدر... خسته ام و پشت این نقاب دارد ترک های صورت زنی فرو میریزد زنی که در استانه 25 سالگی ادامه زندگی اش را زندگی کرده است...

حالا تو بگو چگونه می شود در عمق دوست داشتن کسی بر خاطراتت شلیک شود و فراموشی سوراخ، سوراخ ذهنت را بگیرد؟!!!

[IMG]

این زن همان زن است که با دو فنجان چای، با یک سبد سیب های دست نخورده خنده تعارفت می کرد... همان زنکه حالا ساعتی از کار افتاده است و عقربه ی شعرهایش به پای مرد دیگری نمی چرخد... بگو جای خالی ات را در کدام گوشه بگیرم که خانه ، نبودنت را باور کند ؟ هرچه به در می گویم دهانت را ببند چه حرف ها...

دیگر بر نمی گردی این مثل روز روشن است. اما مادر به دلش برات شده که می آیی و من، باور می کنم!

چه غم انگیز است سرنوشت ماهی کوچک وقتی به هوای جفت خود به اقیانوس می زند و نهنگ ها، عاشقش می شوند!

چه می کنی باد! عطر موهاش را جای دیگر بپاش این خانه، خودش ویران است!

تنهایی نام دیگر پاییز است، هر چه عمیق تر برگ ریزان خاطره هات بیش تر...

بی تو هم می شود زندگی کرد قدم زد، چای خورد، فیلم دید، سفر رفت... فقط بی تو نمیشود به خواب رفت!

چقدر تنهاست شاعری که عاشقانه هایش دست به دست می روند به دست تو اما، نمی رسند!!

شعری نهفته است در لب هایت که بوی نارنج می دهد. بهار که شد به چیدنت می آیم...

آهسته و آرام نه؛ ناگهان برو مثل گلوله از تفنگ که تا بخواهی بفهمی مخت پاشیده باشد به دیوار!

فلسفه نباف شاعر! چه ممکن-چه محال چه جبر-چه اختیار چه هر کوفت دیگری... او رفته است دیگر...! (رضا کاظمی)

سرد است هوا پنجره را ببند خودم برایت می بارم...