نتایح جستجو

دلا از روشنی شمعی برافروز زشمع آتش پرستیدن بیاموز

یک غمزه دیدار به از دامن دینار دیدار چو باشد غم دینار که دارد

یار شو و یار بین دل شو و دلدار بین در پی سرو روان سبزه و گلزار بین

تو جام عشق را بستان و میرو همان معشوق را میدان و میرو

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند از گوشه بامی که پریدیم پریدیم رم دادن صید خود از آغاز غلط بود حالا که رماندی و رمیدیم رمیدیم

تو تا با منی جان جان با من است

ناله از درد مکن آتشی را که در آن زیسته ای سرد مکن با غمش باز بمان سرخ رو باش از این عشق و سر افراز بمان

نهادم پای اندر عشق بر عشاق سر باشم منم فرزند عشق ای جان ولی پیش از پدر باشم

تو پای به راه در نه و هیچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت

ماتم فرهاد کوه بیستون را سرمه داد بی هم آوازی نفس از دل کشیدن مشکل است

نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی

دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن به از این دار نگاهش که مرا میداری

زاهد پشیمان را ذوق باده خواهد کشت عاقلا مکن کاری کاورد پشیمانی

مدامم مست می دارد نسیم جعد گیسویت خرابم میکند هر دم فریب چشم جادویت

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو پیش من جز سخن شهد و شکر هیچ مگو سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو و از بی خبری رنج مبر هیچ مگو دوش دیوانه شدم عشق مرا دیدو بگفت آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو گفتم ای عشق من از چیز دگر میترسم گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو

هر کو نکند فهمی زین کلک خیال انگیز نقشش به حرام ار خود صورت گر چین باشد

رفتی و نرفت ای بت بگزیده‌ء من مهرت ز دل و خیالت از دیده ءمن میگردم من که بلکه پیشم افتی ای راهنمای راه پیچیده ء من

زلف بر باد مده تا ندهي بر بادم ناز بنياد مکن تا نکني بنيادم

تو مرا می پایی که مبادا دل خود را به تو تحمیل کنم و من اما گاهی همچنان خیره به تو می نگرم تا شاید حرف احساس دلم را از نگاهم خوانی و به من فرصت پرواز دهی...

دردم از یار است و درمان نیز هم دل فدای او شد و جان نیز هم