سبد معذرتم را بپذير ؛
کودکي هستم شوخ خانه ام در ته بن بست فراموشي يک زوج قديمي مانده
خانه دل اما ، جاي بکريست هنوز ،
پر سبزينه و ريحان و غزل ،
پر تکرار گياهان نمو ،
پر ابيات ملون شده در خمره عشق ،
پر انوار خدا.
داخل خانه دل ؛
جاي جمعيت هرجائي نيست کل دارائي من تازگي دلکده است
من به دل...