بیا بازم مثل ِ قدیم، با هم دیگه بریم شمال!
دلم گرفته! راضی اَم به این خیالای محال!
منُ ببر! تا آخر جاده ی چالوس ببرم!
تا شیشه ی بارونی ُ خیس ِ اتوبوس ببرم !
تا جای پات رو ماسه ی داغ مُتل قو ببرم!
تا آخرین دلهره ی نگاه آهو ببرم!
من ُ ببر تا گـُم شدن تو اون چشای بی قرار!
تا ساختن ِ قصر ِ شنی رو...