نتایح جستجو

يارب تو آشنا را ، مهلت ده و سلامت چندان كه باز بيند ، ديدار آشنا را

گوينده ى خبر گفت : " نسل بشر ، سال به سال رو به كوتاهى ، گام مينهد " ، خرسند باش ... شايد روزى كسى از تو پست تر نيز زاده شد س.م.چتر به دست

دنيا ، يا گير مى دهد يا دار مى كشد ، راه ديگرى هم ، مگر هست ؟ س.م.چتر به دست

در حضور نيامدنت ، اميد آمدنت ، هر شب ، احوال پرس چشمان منتظر من است . س.م.چتر به دست

اين مضحك نيست در هنگامه ى مرگ نيز ترسى استعاره وار با ماست ؟ ، بگذار تا نازك خوران ، خورند تن اين گردكشان را عبرتى كه نيست لااقل دلى از عزا به در آيد ، آدمى ، در طول نسل هاى خويش دچار يك گيج خوردن مزمن گشته است و اين گيجى ارث پدرانمان و پدران و پدرانمان به فرزندان گيج ناخورده ى خويش است...

حرفى كه نيست تنها اگر گذرت به آيينه افتاد سلام مرا هم ، برسان س.م.چتر به دست

نشسته در آغاز يك ساحل پشت به دريايى كه از تمام بودنش سر كوفتنش نعره هاى بى گاهش كه ميگويد : هاى ، من اينجايم ، نگاهم كن ... ؟ مى رسد ، تنها ، و من در نهان خويش ، خواهم گفت : من با قلب آشفته ى تو من با نعره هاى تو من با صداقت تو من با يك رنگى تو قهرم ، آرى قهر ، هرچه ميخواهى ، صدايم زن...

دورد گراميان داستانى تحت عنوان " مشت قربون على " در بخش داستان و حكايت ها ، آغاز نموده ام مهر ورزيد و تاييد فرماييد سپاس

مشت قربون على مشت قربون على -: " ميدونى سواد چندونى ندارم خوندن و نوشتنم مال همون اكابر هست هيييييى ، ياد تَركه ى ملا شعبون بخير ما كه آخرش درس خون نشديم همونقدر از درس و مكتب يادم مونده كه بچه از شكم مادرش ولى ياد تركه هاى ملا شعبون ... " -: خوب مشتى ، تو بگو من مينويسم -: نه جونم ، زحمتت...

سپاس مهربانی شما را :gol: از دل تا قلم ، جستاری است که یادگاری من خواهد بود از برای دوستان این دیار نوشته های خویش را متمرکز در این جستار خواهم کرد و نگاشته های دوستان نیز میتواند کمک کند به من تا ضعف های خویش را بشناسم ، حال هرچه خود صلاح می دانید سپاس :gol:

درود :gol: " نوشته ها خون های نویسنده اند " نیچه دستی اگر از برای قلمی می رود آن دست مقدس است زیرا اندیشه ای را از گذر واژه ها عیان می سازد ، خواستم تا مقدس دست هایی که قلب هایی را به تصویر میکشند به تبرک نگاه هایی زیباجوی اورم ، از همین مقصود آغاز گر جستاری گشتم " از دل تا قلم " باشد...

نگران من مباش صخره های صبر دستگیر تشویش های من اند آنگاه که زیر پایم را از سنگ ریز احساست خالی می کنی س.م.چتر به دست

خندید و گفت : بیچاره از فرط لاغری ... میمیرد جدی شد و گفت : سر سبک بودن به از سبک سر بودن است س.م.چتر به دست

[IMG]

گفتی : در هیچ زاویه ای از تو ، به شک نمی روم گفتم : چشمه ی دوست داشتنم خشکیده می شود لحظه ای درنگ چشمانت پر از دو دل بودن ها آرام زیر لب : ترسیدم آرام زیر لب : ترس ، نوزاد چموش شک است س.م.چتر به دست

درود زیبایی از نگاهی است که جریان دارد نه از رکود نوشته هایی پس مانده :gol:

آنقدر در طول زمان های خویش از پله های احساس بالا و پایین میروم تا به تکراری اسفبار رسم تکراری که با من بیگانه است س.م.چتر به دست

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند آیا بود که گوشه ی چشمی به ما کنند

در این درگه که گه گه که که و که که شود ناگه مشو غره به امروزت که از فردا نه ای آگه

هرگاه ، که بر خیال دیر آمدنت ، ملول می شوم با خود این اندیشه را تکرار می کنم ، به حتم بار دوست داشتنش سنگین گشته است س.م.چتر به دست