شعر بسيار زيبايي كه من با هربار خوندن و شنيدنش ياد مرحوم خسرو گل سرخی ميفتم با اون دفاعيه آخر قبل از اعدامش تو دادگاه زمان شاه.
*************
وما بايد كه برخيزيم
دگر صبح است
چنان كاوه درفش كاوياني رابه روي دوش اندازيم
جهان ظلم راازريشه سوزانده،جهان ديگري سازيم
دگر صبح است
دگر صبح است ومردم...