نتایح جستجو

صبح‌ها یه جوری‌ان انگار بهار توی آغوش زمین بیدار شده باشه… همه‌چی پر از جون و امید می‌شه، انگار دنیا داره می‌گه: "بیا، اینم یه شروع تازه برات!" کاش هر صبح، دل‌مونم مثل طبیعت، شکوفه بده…

موضوع بر سر چشمانت ، موضوع بر سر ستایشت بود شب

دل که تنگ است کجا باید رفت؟ به در و دشت و دمن؟ یا به باغ و گل و گلزار و چمن؟ یا به یک خلوت و تنهایی امن دل که تنگ است کجا باید رفت؟ پیرفرزانه من بانگ برآورد که این حرف نکوست، دل که تنگ است برو خانه دوست... شانه اش جایگه گریه تو سخنش راه گشا بوسه اش مرهم زخم دل توست عشق او چاره دلتنگی توست.. دل...

گاهی ،زورت نمی‌رسه ولی تو جا نزن ،نبُر ،روزی ده بار باخودت تکرار کن من می تونم ب همه چی نظم بده کی میگه زندگی دروغ بود همین بآهار وخنده هاش عاقو دلت میاد بگی زندگی...

داشتم با دوستم حرف میزدم ی خبر خوب بهش دادم راجب خودم و پسرم بود دوست داشتم بدونه

ب صندوقچه پاکت های مهر وموم شده ب حرفهای گفته شده وباز نشده

هزارن بار ما را سوخت حریق حادثه تا مرز خاکستر ولی ما نسل سیمرغیم که از خاکستر خود می گشاید پر.

ای‌کاش‌ها، بذرهایی‌اند که سال‌ها بعد، از زیر خاکستر دلتنگی گل می‌دهند... عطرشان، دل‌های خاموش را روشن می‌کند، و چشم‌ها را بارانی... اما امروز، تنها آرزوهایی‌اند که با انگشتانت روی ابرها می‌نویسی، به امید آنکه باران شوند و ببارند بر خاک تشنه زندگی...

به راحتی یکدیگر را از دست میدهیم با به زبان آوردن یک کلام رنج آور و مرور تلخ ناگفتنی‌های گذشته و تا پایان عمر پای حسرت‌های دود شده خاکستر می‌شویم

همین شکلی بمان با همین شال گردن با همین اخم همین غرور همین کم محلی ها به شکایت شعرهای من گوش نکن می ترسم عوض شوی و من دیگر شعری برای گفتن نداشته باشم..

ن ای آرزو برآورده نمی کنم آرزوی بعدی :razz::w10:

گر به پا خیزد بهار غنچه کند بر بال درختان

میگفت یک چیز‌هایی را باید یک‌ بار نوشت، یک بار خواند و هزار بار پاک کرد. شاگرد بدی بودم، نوشته‌های یک باره تو را هزار بار خواندم و هرگز پاک نکردم…