به دور از هرچه باور و ایدئولوژی
به دور از هر مرزی
آنسوی تفکر و بلوغ
می نشینم
و با بادبادک دوران کودکی ام
نیشم را تا بناگوش باز می کنم
و می خندم به انسان عصر مدرن
که همه چیزش آماده است
الا خودش
-از غذایی که می خورد گرفته
تا فکری که در سر می پروراند-
انسانی که هرچه سرعت ماشین هایش را بیشتر کرد...