غیره اینم نباید باشه... تو تهرون از این چیزا زیاده... واقعا بچه پایتخت بودن اینقد افتخار امیزه؟!!!! پس فرهنگ و شعور و ادب چی میشه این وسط... من یه گیلانیم سرمم بالا میگرمو میگم، با اینکه فقط یه سال اونجا بودم ولی هیچ وقت اصالت خودمو فراموش نکردم و تعلق خاطر زیادیم بهش دارم، حرف بقیه واسم مهم...
ما اندکی سرمان شلوغ پلوغ بود، اندکی هم در پوست خود نمیگنجیدیم از پدر شدنمان... الانم بال گشوده ایمو تو اسمونا سر میکنیم... سال دیگه همین موقع پوشک به دست میایم، عاروق بچه م هم میتونم بگیرم
اوخییییی ... بمیرم واسه غریبیت ماااااادر...
تفلدت مبارک عسیسم، صد سال به این سالها...
یک سال گذشتو تو باز ادم نشدی ، عوض کن اون اواتاره سوزنیتووووووووووووووووووووووو:D
مسخره کردن لهجه هر فردی کاریست نکوهیده، من خودم با اینکه تو تهران بزرگ شدم ولی سعی کردم زبون (یا لهیجه) مادریم که گیلکیه رو یاد بگیرم. هیچ وقت به خودم و هیچ کسی اجازه نمیدم که کسی رو بخاطر محل تولدش یا زبون مادریش مسخره کنه. البته بیشتر مواقع جایه شوخی و توهین عوض میش که اونم از بی جنبگی ما...