نتایح جستجو

من زندگي را دوست دارم ولي از زندگي دوباره مي ترسم ! دين را دوست دارم ولي از کشيش ها مي ترسم ! قانون را دوست دارم ولي از پاسبان ها مي ترسم ! عشق را دوست دارم ولي از زن ها مي ترسم ! کودکان را دوست دارم ولي از آئينه مي ترسم ! سلام را دوست دارم ولي از زبانم مي ترسم ! من روز را دوست دارم ولي از...

من زندگي را دوست دارم ولي از زندگي دوباره مي ترسم ! دين را دوست دارم ولي از کشيش ها مي ترسم ! قانون را دوست دارم ولي از پاسبان ها مي ترسم ! عشق را دوست دارم ولي از زن ها مي ترسم ! کودکان را دوست دارم ولي از آئينه مي ترسم ! سلام را دوست دارم ولي از زبانم مي ترسم ! من روز را دوست دارم ولي از...

من زندگي را دوست دارم ولي از زندگي دوباره مي ترسم ! دين را دوست دارم ولي از کشيش ها مي ترسم ! قانون را دوست دارم ولي از پاسبان ها مي ترسم ! عشق را دوست دارم ولي از زن ها مي ترسم ! کودکان را دوست دارم ولي از آئينه مي ترسم ! سلام را دوست دارم ولي از زبانم مي ترسم ! من روز را دوست دارم ولي از...

من زندگي را دوست دارم ولي از زندگي دوباره مي ترسم ! دين را دوست دارم ولي از کشيش ها مي ترسم ! قانون را دوست دارم ولي از پاسبان ها مي ترسم ! عشق را دوست دارم ولي از زن ها مي ترسم ! کودکان را دوست دارم ولي از آئينه مي ترسم ! سلام را دوست دارم ولي از زبانم مي ترسم ! من روز را دوست دارم ولي از...

من زندگي را دوست دارم ولي از زندگي دوباره مي ترسم ! دين را دوست دارم ولي از کشيش ها مي ترسم ! قانون را دوست دارم ولي از پاسبان ها مي ترسم ! عشق را دوست دارم ولي از زن ها مي ترسم ! کودکان را دوست دارم ولي از آئينه مي ترسم ! سلام را دوست دارم ولي از زبانم مي ترسم ! من روز را دوست دارم ولي از...

من زندگي را دوست دارم ولي از زندگي دوباره مي ترسم ! دين را دوست دارم ولي از کشيش ها مي ترسم ! قانون را دوست دارم ولي از پاسبان ها مي ترسم ! عشق را دوست دارم ولي از زن ها مي ترسم ! کودکان را دوست دارم ولي از آئينه مي ترسم ! سلام را دوست دارم ولي از زبانم مي ترسم ! من روز را دوست دارم ولي از...

هر کسی دوتاست . و خدا یکی بود . و یکی چگونه می توانست باشد ؟ هر کسی به اندازه ای که احساسش می کنند ، هست . و خدا کسی که احساسش کند ، نداشت . عظمت ها همواره در جستجوی چشمی است که آنرا ببیند . خوبی ها همواره نگران که آنرا بفهمد . و زیبایی همواره تشنه دلی است که به او عشق ورزد . و قدرت نیازمند کسی...

با درودی به خانه می آیی و با بدرودی خانه را ترک می گویی ای سازنده! لحظه ی ِ عمر ِ من به جز فاصله یِ میان این درود و بدرود نیست: این آن لحظه ی ِ واقعی ست که لحظه ی ِ دیگر را انتظار می کشد. نوسانی در لنگر ساعت است که لنگر را با نوسانی دیگر به کار می کشد. گامی است پیش از گامی دیگر که جاده را بیدار...

مرسی خوبم... سلام دارن.... دلم خیلی براتون تنگ شده بود.... چند شب پیش اومدم دیدم کسی نیست دلم گرفت موقع امتحاناست کسی نمیاد مثل اینکه... به همسرتونم سلام برسونین........ خودت چطوری خوبی؟؟؟؟

کفشهایت چه خوشبختند در پا به پای تو مثل چشمهایم هستی و ُ نمی بینم ات تو می چسبی مثل بوی پیپ برای دیگران به اجبار زندگی ست دوستت دارم ها حالا تو هی بگو ” تویی زندگی م “ از تو نه شعری می خواهم وُ نه نگاهی گاهی فقط یک لبخند / یک لبخند برایم بخند

کفشهایت چه خوشبختند در پا به پای تو مثل چشمهایم هستی و ُ نمی بینم ات تو می چسبی مثل بوی پیپ برای دیگران به اجبار زندگی ست دوستت دارم ها حالا تو هی بگو ” تویی زندگی م “ از تو نه شعری می خواهم وُ نه نگاهی گاهی فقط یک لبخند / یک لبخند برایم بخند

کفشهایت چه خوشبختند در پا به پای تو مثل چشمهایم هستی و ُ نمی بینم ات تو می چسبی مثل بوی پیپ برای دیگران به اجبار زندگی ست دوستت دارم ها حالا تو هی بگو ” تویی زندگی م “ از تو نه شعری می خواهم وُ نه نگاهی گاهی فقط یک لبخند / یک لبخند برایم بخند

کفشهایت چه خوشبختند در پا به پای تو مثل چشمهایم هستی و ُ نمی بینم ات تو می چسبی مثل بوی پیپ برای دیگران به اجبار زندگی ست دوستت دارم ها حالا تو هی بگو ” تویی زندگی م “ از تو نه شعری می خواهم وُ نه نگاهی گاهی فقط یک لبخند / یک لبخند برایم بخند

دشت هایی چه فراخ كوه هایی چه بلند در گلستانه چه بوی علفی می آمد؟ من دراین آبادی پی چیزی می گشتم پی خوابی شاید پی نوری ‚ ریگی ‚ لبخندی پشت تبریزی ها غفلت پاكی بود كه صدایم می زد پای نی زاری ماندم باد می آمد گوش دادم چه كسی با من حرف می زد ؟ سوسماری لغزید راه افتادم یونجه زاری سر راه بعد جالیز...

یک پلک سرمه ریخت که بی دل کند مرا گیسو قصیده کرد که خاقانی ام کند دستم چقدر مانده به گلهای دامنت ؟ دستم چقدر مانده خراسانی ام کند ؟ می ترسم آنکه خانه به دوش همیشگی ! گلشهر گونه های تو افغانی ام کند در چترهای بسته هوا آفتابی است بگذار چتر باز تو بارانی ام کند چون بادهای آخر پاییز خسته ام ای کاش...

سلام گلابتون عزیز خوبی؟؟؟؟ دیدم آن هستیم خواستم احوالتونو بپرسم.... دسته گلات خوبن؟ همسر عزیز؟؟؟ روی ماه گلاتم ببوس

تنها کسی که خوب مرا درک میکند یک روز زادگاه مرا ترک میکند

عشق... بخشیدن است هنگامی که فراموش کردن سخت می نماید, دستگیری است و رها نکردن امیدوار که فردا چون امروز پرشکوه خواهد بود, بازگویی رازها و نجواها و لذت بردن از شب های غرق در ستاره و از همه مهمتر, عشق آن است که بدانی که دیگر تنها نخواهی ماند.

عشق... بخشیدن است هنگامی که فراموش کردن سخت می نماید, دستگیری است و رها نکردن امیدوار که فردا چون امروز پرشکوه خواهد بود, بازگویی رازها و نجواها و لذت بردن از شب های غرق در ستاره و از همه مهمتر, عشق آن است که بدانی که دیگر تنها نخواهی ماند.

عشق... بخشیدن است هنگامی که فراموش کردن سخت می نماید, دستگیری است و رها نکردن امیدوار که فردا چون امروز پرشکوه خواهد بود, بازگویی رازها و نجواها و لذت بردن از شب های غرق در ستاره و از همه مهمتر, عشق آن است که بدانی که دیگر تنها نخواهی ماند.