نتایح جستجو

ای ساربان، ای کاروان، لیلای من کجا می بری با بردن لیلای من، جان و دل مرا می بری ای ساربان کجا می روی، لیلای من چرا می بری ای ساربان کجا می روی، لیلای من چرا می بری در بستن، پیمان ما، تنها گواه ما، شد خدا تا این جهان برپا بود این عشق ما بماند بجا ای ساربان کجا می روی، لیلای من چرا می بری ای...

تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی که شادی جهان گیری غم لشکز نمی ارزد!!!

چیزی مرا به بودن نمی برد از واژه ی دو وجهی تکرار خسته ام من بی رمق ترین نفس این حوالی ام از بودن مکرر بر دار خسته ام من با عبور ثانیه ها خرد میشوم از حمل این جنازه ی هشیار خسته ام...

سلام..ممنون فوق العاده بود.... گل گل گل....

وای..شرمنده ام کردی... الان قطره آب میشم فرو میرم توی زمین...

دست بی بلا.... گوش كن، جاده صدا مي زند از دور قدم هاي ترا. چشم تو زينت تاريكي نيست. پلك ها را بتكان، كفش به پا كن، و بيا. و يا تا جايي، كه پر ماه به انگشت تو هشدار دهد و زمان روي كلوخي بنشنيد با تو و مزامير شب اندام ترا، مثل يك قطعه آواز به خود جذب كنند. پارسايي است در آنجا كه ترا خواهد گفت...

میگویند: میوه ی آرزو رسیدنیست!!!

سلام مهندس..ماشین عوض کردی؟!

بودم همه شب دیده به در تا به سحرگاه ناگه چو پری خنده زنان آمدی از راه غمها به سر امد زنگ غم دوران از دل بزدودم منتظرت بودم، منتظرت بودم.....

همینجوری گفتم.... آخه آواتار عوض کرده بودی...:دی تازشم...من هنوز مهندس نشدم...شما مهندسید جناب....:دی

ای کاش هر روزمان نو روز باشد تا نو شویم...خودمان.....اندیشه هایمان..... و عشقمان به همه ی زیبایی ها..... از همین الان..سال نوی شما مبارک....

اهورا مزدا بار دگر به سرزمین آریایی من طراوت می بخشد و فرزندان کوروش را شادمان می سازد. در شکفتن جشن نوروز در همه ی سال هفت سین: سربلندی، سرمستی، سلامتی، سعادت، سبزبختی و سرور را برایتان آرزومندم.

اهورا مزدا بار دگر به سرزمین آریایی من طراوت می بخشد و فرزندان کوروش را شادمان می سازد. در شکفتن جشن نوروز در همه ی سال هفت سین: سربلندی، سرمستی، سلامتی، سعادت، سبزبختی و سرور را برایتان آرزومندم.

عاشق شو ارنه روزی کار جهان سر آید ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی....:(

سلام...شرمنده...دفعه قبل هرکاری کردم دیگه باشگاه باز نمی شد...بی خداحافظی رفتم من شرمنده ام :redface::gol::gol::gol::gol:

نا گشوده گل نقاب آهنگ رحلت ساز کرد گریه کن بلبل که آهنگ دل افگاران خوش است!

با دل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی؟ آه آتشناک و سوز سینه ی شبگیر ما!!!!:(:razz:

تنم از واسطه ی دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت آشنایی نه غریب است که دل سوز من است چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت!!!!! :(

تا درخت دوستی کی بر دهد حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم گفت و گو آئین درویشی نبود ورنو با تو ماجراها داشتیم شیوه ی چشمت فریب جنگ داشت ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم!!!!! :(

سرو چمان من چرا میل چمن نمی کند ؟ :( :(( :(( :( همدم گل نمی شود یاد سمن نمی کند!! تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او زان سفر دراز خود عزم وطن نمی کند کشته ی غمزه ی تو شد حافظ ناشنوده پنید تیغ سزاست هر که را درد سخن نمی کند!