نتایح جستجو

[IMG]

گريزانم از اين مردم که با من به ظاهر همدم و يکرنگ هستند ولی در باطن از فرط حقارت به دامانم دو صد پيرايه بستند از اين مردم، که تا شعرم شنيدند ...برويم چون گلی خوش بو شکفتند ولی آندم که در خلوت نشستند مرا ديوانه ای بد نام گفتند. ((شعراز : فروغ فرخزاد))

جزئیات ِ چشمهایت ... کلیات ِ زندگی ِ من است !

تو ماه را بیشتر از همه دوست می داشتی و حالا ماه هر شب تو را به یاد من می آورد می خواهم فراموشت کنم اما این ماه با هیچ دستمالی از پنجره ها پاک نمی شود !

قرارمان بهشت پای ِ درخت ممنوعه تو بگویی “سیب” من از لبت بچینم این بار .

• خیـــلی‌ها خـــود را بـــرای جنگـــــ آمــاده می کنند... "لازم است" دیگــــران خـــود را بـــرای جـــهان آمـــاده می‌کننــد، "ضروری است" بعضــــی‌ها خودشـــان را بـــرای مرگــــــ آمـــاده می‌کنند "طبیعی است" ... تو خودتـــــ را برای عشـــق آمــاده میکنی و چقــــدر بی دفاعـــی در برابر...

برای من دوستـــــ داشتن آخرین دلیل دانایی استـــــ اما هوا همیشه آفتـــابی نیستـــــ عشــق همیشه علامت رستگاری نیستـــــ و من گاهی اوقاتـــــ مجبورم به آرامش عمیـــق سنگـــــ حسادتــــ کنم چقدر خیالـــش آســـوده استــــــ "چقدر تحملِ سکوتــش طولانی ستـــــ. . ." چقــــدر ... *علی صالحی .

کلمه ای نیست هیچ! میان «من و تو» این «واو» حرف بی ربطی است...:gol:

و من زن شدم تحملی پایدار .. ...... یک دنیا از سیبی گفت که من چیدم ولی هیچکس نگفت نشان عشق سیب سرخی شد که من به آدم دادم نه برای سقوط برای پرواز

ریاضی وار هم که نگاهت کنم تو نه در مثلث عشق جا می شوی نه در دایره ی تاریخ نه در چهار ضلعی هیچ پنجره ای تو روز به روز بزرگ تر از هر هندسه ای می شوی بر عکس من که به حسابم نمی آوری ، خودت اصلا حساب نمی شوی تو بیشتر از انگشتان دست منی ...

شاید تو را دوباره بیابد در طرحی از بخار دهانت در سردی زمستان یا عطری از کنار بناگوشت در آخر بهار یا از دهان بطری غافلگیر ظاهر شود هنگام جرعه ای که بریزی به جام در بین پک زدن به سیگاری آهسته پشت صندلی ات مثل نسیم سر بکشد و زمزمه کند : سلام ، گل من محمدعلی سپانلو

خـــدایـــــا بفهمان بی تو چه می شوم، اما نشانم نده...

گاهی دلت می گیرد مثل یک مراسم کوچک ختم حتی اگر تمام خیابان ها را آذین بسته باشند...

سروی بودم زیر سایه‌ام نشستند خوردند و خفتند بیدار شدند و مرا بریدند شمس لنگرودی

شاید دو هزار سال دیگر باستان شناسان از باقیمانده ی اجسادمان چیزی را کشف کنند که پس از تجزیه اش بفهمند این باقیمانده ی یک فریاد رسوب شده در گلوی یک انسان فسیل شده است...

وقتی یک تفاوت ساده در حرف کفتار را به کفتر تبدیل می کند باید به بی تفاوتی واژه ها و واژه های بی طرفی مثل نان دل بست نان را از هر طرف که بخوانی نان است قیصر امین پور

یکی برای ماهیگیر دل می سوزاند دیگری برای ماهی بخت برگشته من اما طعمهء سر قلابم!!

در صدا کردنِ نام تو یک «کجایی؟!» پنهان است..... یک «کاش می‌بودی»! ... یک «کاش باشی»! یک «کاش نمی‌رفتی»! من نام ِ تو را حذف به قرینه‌ی ِ این همه دلتنگی و پرسش صدا می‌زنم.....:redface:

حوّا! دوباره سیب بچین بگذار از اینجا هم بیرونمان کنند من خسته‏ام حوّا... حوّا! یادت هست بهشت را؟ ما را از بهشت بیرون کردند نمی‏دانستند که وقتی با تو هستم همه جا برای من بهشت است می‏خواهم یاغی شوم به بهشت باز نخواهم گشت دوباره سیب بچین می‏خواهم از اینجا هم بیرونمان کنند من اینجا خیلی خسته‏ام...

گلوی آدم را باید گاهی بتراشند تا برای دلتنگی های تازه جا باز شود. دلتنگی هایی که جایشان نه در دل که در گلوی آدم است دلتنگی هایی که می توانند آدم را خفه کنند. . . از : مریم مومنی