نتایح جستجو

وقتی تا جون داری ،از سفره خانواده بخوری و هر طور خواستی زندگی کنی و کسی هم بهت نگه که بالای چشمت ابروست ،،، طبیعی است که فک کنی هرطور که خواستی میتونی فکر کنی و هر چه که به فکرت میرسه ، حقیقت هم همونه. حقیقت اونی نیست که تو معنیش میکنی. آنچه که تو معنی میکنی ، دریافت و فهم تو از حقیقته که...

مشگل بسیاری از انسانها اینه که وقتی زندگی رو ناخوشایند میبینند ، خیال میکنند که این زندگیست که ناخوشاینده. در حالی که متوجه نیستند که این نگاه و زاویه نگاه اوناست که فقط مشگلات زندگی رو میبینه. مثه این میمونه که شبها بگیم دنیا سیاه شده. در حالی که دنیا فقط محل زندگی ما نیست.

هنر زندگی , دوست داشتن مسیر زندگیست . خوشبختی در مسیر است نه در مقصد . انسان خوشبخت کسی است که در مسیر زندگی از همه چالش های آن لذت ببرد.

فهمــیده ام که می شود دو نفر دقیقا به یک چیز نگاه کنند ولی دو چیز کاملا متفاوت ببینند.برا همینه که من جزو آرزو های خیلی ها هستم. { من زندگی رو زیبا میبینم }

من اینکارو نمیکنم. دوست نداشتی میتونی مطالب منو نخونی یا منو ببری تو لیست سیاه. من کارم به خودم مربوطه. در ضمن مطالب که ازت خوندم , شک دارم که حتی معنی لغوی بهشتم بدونی چیه.

حالا نمیخواد با منم بجنگی . هر کسی نظر خودشو داره . برای خودت بنویس.

فالاچی مربی و مراد من نیست. من برای خودم کافی هستم و با دهن و القاعات و ذهنیت دیگران برای خودم نقشه زندگیمو ترسیم نمیکنم. نیت هر چه باشه منزل هم همون جاست. ببین چه جوری هستی که زندگی برات این معنا رو داره. اگه مثبت ببینی زندگی بهشته .یک بهشت بی همتا .

که مثه شما افسرده و ناامید باشم؟ کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی . برا همین اخلاقته که پیشنهاد دوستی ات رو رد کردم عزیز .

ولی امضات اینو نمیگه . “دل‌ من محکمه‌ایست که به من می‌گوید: همه را دوست بدار، به همه خوبی‌ کن، و اگر بد دیدی، دل‌ به دریای محبت بزن و بخشش کن…”

الان دور دور مولانا نیست عزیز. :biggrin:

شما این پیام منو بدرستی و با دید مثبت ذهنی مرور نکرده اید. کافیست این عبارت را جلو اون نوشته های من بذاری بعد بخونی : ای دولتمردان و ای کارگزاران خوب توجه کنید و ببینید چه بلائی سر جوونا اومده .....و بعدش اون جمله منو بهش اضافه کن. ;)

نظر شما رو تایید میکنم و باهاتون موافقم. اما یه نکته ظریف هم هست . اونم اینه که دانش و فهم و شعور اگه ناقص باشه , همون اتفاقاتی رخ میده که شما بهش اشاره کردید. ولی اگه انسان به بلوغ فکری کامل و به دانایی برسه , این چیزا براش رخ نمیده , چون میتونه بخوبی تحلیل بکنه و واقعیت ها رو تشخیص بده و از...

آب استخر و دریا برای شلاق زدن نیست . برای شناکردنه. زندگی اسمش روشه . یعنی زندگی کردن. اگه بلد نباشیم زندگی کنیم , مجبور به جنگیدن میشیم. و این تقصیر سرنوشت یا خود زندگی نیست.

زنده بودن به اینا که میگی , ربط داره ولی زندگی کردن یه ارزش دیگه است که این چیزا براش تاثیری نداره.

مگه قراره به جنگ زندگی بریم؟ زندگی معنای لطف الهی است.

چقدر ناله های بدبینانه و جانسوز!!! ویران شود این شهر که مرکز روانپزشکی و روانکاوی سر هر کوچه اش وجود نداره.

زندگی یه موهبت الهی است. هم شیرینه هم ارزشمند. بشرطی که بجای زنده بودن ،زندگی کردن رو یاد بگیری.

ظاهر انسان همیشه تحت فرمان باطنشه. از کوزه همان برون تراود که در اوست.

خداوندا کمک کن مردم ما اینچنین باشند. در نصایح لقمان به پسرش این بود که گفت: ای پسرم! با صد نفر رفاقت کن؛ ولی حتّی با یک نفر هم دشمنی نکن.

«ذلِک بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ یک مُغَیراً نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلی قَوْمٍ حَتَّی یغَیرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ» یعنی خداوند تغییر روش نمی دهد و هرگز نعمتی را که به فرد یا گروهی داد از او نمی گیرد مگر آنکه خودشان تغییر کنند و شایستگی برخورداری از آن نعمت را از دست دهند که در آن صورت ممکن است نعمت از...