نتایح جستجو

میگی با من که باشی هرچه باداباد حتی باشم تو ناکجا آباد میسپاری تقدیرت رو دست باد فکر ما درگیر فکر تو آزاد میگم آیندم با تو چی میشه میگی قسمتت هرچی بود همون میشه میگم این طرز فکرو از سرت دور کن میگی من همینم تو اخلاقتو با من جور کن هی سره ما کلاه میذاری منه ساده ی پا پتی میگم اینجوری نمیشه میگی...

میگی با من که باشی هرچه باداباد حتی باشم تو ناکجا آباد میسپاری تقدیرت رو دست باد فکر ما درگیر فکر تو آزاد میگم آیندم با تو چی میشه میگی قسمتت هرچی بود همون میشه میگم این طرز فکرو از سرت دور کن میگی من همینم تو اخلاقتو با من جور کن هی سره ما کلاه میذاری منه ساده ی پا پتی میگم اینجوری نمیشه میگی...

خداوندا نمی دانم که میداند ولی اینقدر می دانم تو می دانی خداوندا از این دلهای سرد و بی روح چه می دانیم ولی انقدر می دانم تو می دانی خداوندا شده دنیا سراسر تیره و ظلمت خداوندا شده گلخونه دلها زرد و پژمرده خداوندا گرفتاریم گرفتاریم در این شبهای ظلمانی کسی جز تو نمی داند خداوندا تویی تنها فریاد رس...

خداوندا نمی دانم که میداند ولی اینقدر می دانم تو می دانی خداوندا از این دلهای سرد و بی روح چه می دانیم ولی انقدر می دانم تو می دانی خداوندا شده دنیا سراسر تیره و ظلمت خداوندا شده گلخونه دلها زرد و پژمرده خداوندا گرفتاریم گرفتاریم در این شبهای ظلمانی کسی جز تو نمی داند خداوندا تویی تنها فریاد رس...

خداوندا نمی دانم که میداند ولی اینقدر می دانم تو می دانی خداوندا از این دلهای سرد و بی روح چه می دانیم ولی انقدر می دانم تو می دانی خداوندا شده دنیا سراسر تیره و ظلمت خداوندا شده گلخونه دلها زرد و پژمرده خداوندا گرفتاریم گرفتاریم در این شبهای ظلمانی کسی جز تو نمی داند خداوندا تویی تنها فریاد رس...

خواهش میکنم...

خداوندا نمی دانم که میداند ولی اینقدر می دانم تو می دانی خداوندا از این دلهای سرد و بی روح چه می دانیم ولی انقدر می دانم تو می دانی خداوندا شده دنیا سراسر تیره و ظلمت خداوندا شده گلخونه دلها زرد و پژمرده خداوندا گرفتاریم گرفتاریم در این شبهای ظلمانی کسی جز تو نمی داند خداوندا تویی تنها فریاد رس...

کوچک که بوديم چه دل هاي بزرگي داشتيم اکنون که بزرگيم چه دلتنگيم کاش همان کودکي بوديم که حرفهايش را از نگاهش مي توان خواند اما اکنون اگر فرياد هم بزنيم کسي نمي فهمد و دل خوش کرده ايم که سکوت کرده ايم سکوت پر بهتر از فرياد تو خاليست دنيا را ببين... بچه بوديم از آسمان باران مي آمد بزرگ شده ايم از...

پس از آفرینش آدم خدا گفت به او: نازنینم آدم، با تو رازی دارم ، اندکی پیشتر آی. آدم آرام و نجیب آمد پیش زیر چشمی به خدا می نگریست محو لبخند غم آلود خدا دلش انگار گریست. "نازنینم آدم ( قطره ای اشک ز چشمان خداوند چکید ) یاد من باش که بس تنهایم" بغض آدم ترکید ،گونه هایش لرزید، و به خدا...

گاهی وقتها نوشتنت نمی اید! قدم زدن را هم دوست نداری... چای هم برایت بی مزه شده... از سیگار کشیدن میترسی..! از حرف زدن با دیگران حالت بهم میخورد... حتی اعصابت هم خورد نیست... خسته نیستی، دل زده نیستی، اما تا دلت بخواهد غم داری... شاید الکی !!

سخت ترین دو راهی: دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است گاهی کامل فراموش میکنی و بعد می بینی که باید منتظر می ماندی و گاهی آن قدر منتظر می مانی که می فهمی زودتر از اینها باید فراموش میکردی.

سخت ترین دو راهی: دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است گاهی کامل فراموش میکنی و بعد می بینی که باید منتظر می ماندی و گاهی آن قدر منتظر می مانی که می فهمی زودتر از اینها باید فراموش میکردی.

سخت ترین دو راهی: دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است گاهی کامل فراموش میکنی و بعد می بینی که باید منتظر می ماندی و گاهی آن قدر منتظر می مانی که می فهمی زودتر از اینها باید فراموش میکردی.

سنا سلام کجایییییی پس...:cry:

سخت ترین دو راهی: دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است گاهی کامل فراموش میکنی و بعد می بینی که باید منتظر می ماندی و گاهی آن قدر منتظر می مانی که می فهمی زودتر از اینها باید فراموش میکردی.

سخت ترین دو راهی: دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است گاهی کامل فراموش میکنی و بعد می بینی که باید منتظر می ماندی و گاهی آن قدر منتظر می مانی که می فهمی زودتر از اینها باید فراموش میکردی.

مدام دلم می گیرد! می دانم ذهنت انباشته از این گلایه های تکراری ست! ... و در آغاز فقط کلمه بود و کلمه خدا بود... پس چرا دیگر زمین، هرگز باران رمان های قرن نوزده و بیست را بر خود ندید؟ هیچ علف خشکی با باد نرقصید می سازیم و ویران می کنیم! انسان موجود خوبی نیست! به تعداد هر نفرمان...

مدام دلم می گیرد! می دانم ذهنت انباشته از این گلایه های تکراری ست! ... و در آغاز فقط کلمه بود و کلمه خدا بود... پس چرا دیگر زمین، هرگز باران رمان های قرن نوزده و بیست را بر خود ندید؟ هیچ علف خشکی با باد نرقصید می سازیم و ویران می کنیم! انسان موجود خوبی نیست! به تعداد هر نفرمان...

وقتی دنیا جلوی پایت سنگ ریزه های رنگی میریزد... خوب حواست را جمع کن... بالای آسمان رسیدن خورشیدی است که حیات میبخشد به ذرات وتو درگیر فریب های کوچکه بزرگ ایام می گذرانی...

آدم ها می آیند.. خودشان را نشان می دهند... وقتی که برایت مهم نیست... اصرار می کنند! اصرار برای اثبات وجودشان، برای اثبات بودنشان... وماندنشان! اصرار می کنندکه تو نیز باشی همراهشان.. همان آدم ها، وقتی که پذیرفتی بودنشان را، ماندنشان را... وقتی که باورشان کردی.. می روند! به بهانه های پوچ! به...