ز تحسینم ، خدارا لب فرو بند!
نه شعر است این ، بسوزان دفترم را
مرا شاعر چه می پنداری - ایدوست-
بسوزان این دل خوش باورم را
سخن تلخ است ، اما گوش میدار
که در گفتار من رازی نهفته است
نه تنها بعد از این شعری نگویند؛
کسی هم پیش از این شعری نگفته است!
مرا دیوانه می خوانی؟
دریغا؛
ولی...