دروغ گو از ارتكاب گناه، چندان ابايى ندارد. او اگر از گناه مىهراسيد، دروغنمىگفت. دروغ او را بر گناه جرى مىكند، تنها هراس دروغ گو از ارتكاب گناه، همانادانستن دگران است. وى اگر اطمينان يابد كه از گناه و بدكارىهايش، كسى آگاهنخواهد شد، هر گناهى را مرتكب شده و از زشت كارى دريغى نخواهد داشت...