نتایح جستجو

[IMG]

[IMG]

سلام بانو روز شما به خير و شادي ............ ممنونم خيلي جالب بود

به آب دیدۀ طفلان محروم به سوز سینۀ پیران مظلوم به بالین غریبان در راه به تسلیم اسیران در بن چاه به صدقی کز سر نوری برآید به آهی کز سر سوزی برآید به تصدیقی که دارد راهب دیر به توفیقی که بخشد واهب خیر به قرآنٌ به ریحانٌ نثار اشک ریزان به قرآن و دعای صبح...

ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد

اشکم ولی بپای عزیزان چکیده ام خارم ولی بسایه گل آرمیده ام با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهار عشق همچون بنفشه سر بگریبان کشیدهام چون خک در هوای تو از پا افتاده ام چون اشک در قفای تو با سر دویده ام من جلوه شباب ندیدم به عمر خویش از دیگران حدیث جوانی شنیده ام از جام عافیت می نابی نخورده ام...

ساقي بده پيمانه اي ز آن مي كه بي خويشم كند بر حسن شور انگيز تو عاشق تر از پيشم كند زان مي كه در شبهاي غم بارد فروغ صبحدم غافل كند از بيش و كم فارغ ز تشويشم كند نور سحرگاهي دهد فيضي كه مي خواهي دهد با مسكنت شاهي دهد سلطان درويشم كند سوزد مرا سازد مرا در آتش اندازد مرا وز من رها سازد مرا...

زندگی دفتری از خاطره هاست! خاطراتی شیرین خاطراتی مغشوش خاطراتی که ز تلخی رگ جان می گسلد ما ز اقلیمی پاک که بهشتش نامند به چنین رهگذری آمده ایم

گر تو را شوری بود از سوی ماست طاق نه محراب تو ابروی ماست ما به جامت شربت جان ریختیم ما به شعرت شور عرفان ریختیم روشنی ها از چراغ عشق ماست بر کسی تابد که داغ عشق ماست دوستان این نور مهتاب از کجاست ؟ در تن من جان بیتاب از کجاست ؟

در دايره ي قسمت ما نقطه ي تسليميم لطف آنچه تو انديشي حكم آنچه تو فرمايي

من و تو يكي شديم از هر شعله اي برتر كه هيچگاه شكست را بر ما چيرگي نيست چرا كه از عشق رو ئينه تنيم!

می رسم آنجا که غیر از یار نیست وز تجلی قدرت دیدار نیست بهر دیدن چشم دیگر بایدت دیده یی زین دیده بهتر بایدت چشم سر بیننده ی دلدار نیست عشق را با جان حیوان کار نیست چشم ظاهر در بهائم نیز هست کوششی کن چشم دل آور به دست باغبان را در گلاب و گل ببین ذکر او در نغمه ی بلبل ببین عشق او در واژه ها جان می...

گوهر مخزن اسرار همان است که بود حقه مهر بدان مهر و نشان است که بود عاشقان زمره ارباب امانت باشند لاجرم چشم گهربار همان است که بود از صبا پرس که ما را همه شب تا دم صبح بوی زلف تو همان مونس جان است که بود طالب لعل و گهر نيست وگرنه خورشيد همچنان در عمل معدن و کان...

وقتی شمع را به خورشید هدیه می دهی از سر انگشتان سوخته ات می فهمد چند شب یلدا را با کبریتهای نمور و یکی سنگ چخماق سر کرده ای ...

هر که خورد از جام عشقت قطره اي تا قيامت مست و حيران خوشتر است تا تو پيدا آمدي پنهان شدم زآن که با معشوق پنهان خوشتر است

با دوست عشق زيباست با يار بي قراري از دوست درد ماند و از يار يادگاري

تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی

خدا را رحمي اي منعم كه درويش سر كويت دري ديگر نميداند رهي ديگر نميگيرد

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران رفتم از کوي تو، ليکن عقب سر نگران ما گذشتيم و گذشت آنچه تو با ما کردي تو بمان و دگران ، واي به حال دگران

وای چه خسته می کند تنگی این قفس مرا پیر شدم نکرد از این رنج و شکنجه بس مرا آب و هوای خاکیان نیست به عشق سازگار آتش آه گو بسوز آنچه به دل هوس مرا