نتایح جستجو

تا کار جان چون زر شود با دلبران هم بر شود پا بود اکنون سر شود که بود اکنون کهربا

در "لا احب الافلین"، پاکی ز صورت ها یقین در دیده های غیب بین، هر دم ز تو تمثال ها

شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می جستم رخت می دیدم و جامی هلالین باز می خوردم

نوح ار چه مردم وار بد طوفان مردم خوار بد گر هست آتش ذره ای آن ذره دارد شعله ها

مهمان شاهم هر شبی بر خوان احسان و وفا مهمان صاحب دولتم که دولتش پاینده با

شمشیرم و خون ریز من هم نرمم و هم تیز من همچون جهان فانیم ظاهر خوش و باطن بلا

رقصان سوی گردون شوم زان جا سوی بی چون شوم صبر و قرارم برده ای ای میزبان زودتر بیا

دوش بیــــماری چشم تو ببرد از دستم لیکن از لطف لبت صورت جــان می بستم عشق من با خط مشکین تو امروزی نیست دیرگاهـــــــست کزین جام هلالی مستم ....

روز اول که سر زلف تو ديدم گفتم که پريشانی اين سلسله را آخر نيست

تويي كه بر سر خوبان كشوري چون تاج سزد اگر همه ي دلبران دهندت باج

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد

دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش

ترك درويش مگير ار نبود سيم و زرش در غمت سيم شمار اشك و رخش را زر گير

دورم به صورت از در دولت سراى تو ليكن به جان و دل ز مقيمان حضرتم

در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست

تاب بنفشه می دهد طره مشکسای تو پرده غنچه می درد خنده دلگشای تو

تیرِ آهِ ما ز گردون بگذرد حافظ خموش رحم کن بر جانِ خود ؛پرهیز کن از تیرِ ما

يا رب سببي ساز که يارم به سلامت بازآيد و برهاندم از بند ملامت

رسيدن گل و نرگس بخير و خوبي باد بنفشه شاد و گش امد سمن صفا اورد

درد عشقی کشیده ام که مپرس زهر هجری چشیده ام که مپرس:gol: