]ما کسانی که به فکرمان هستند را به گریه می اندازیم. ما گریه می کنیم برای کسانی که به فکرمان نیستند. و ما به فکر کسانی هستیم که هیچوقت برایمان گریه نمی کنند. این حقیقت زندگی است . عجیب است ولی حقیقت دارد...]
به من آنکه بدی آموخت تو بودی تو بودی تو بودی
من و آتیش زد و خود سوخت تو بودی تو بودی تو بودی
اونکه با تیغ به زهر آلوده عشق
دل و دینم و بهم دوخت تو بودی
اونکه با شعبده بازی به نیرنگ
لب فریاد من و دوخت تو بودی
به من آنکه بدی آموخت تو بودی تو بودی تو بودی
من و آتیش زد و خود سوخت تو بودی تو بودی تو...