این نشریه واقعاً یه حرکت جهادی لازم داشت! یکی دو سال داشت خاک می خورد تا اینکه بالاخره به همت چنتا از بچه های خوب باشگاه و با سرپرستی و هدایت خیال شیشه ای طلسمش شکست و پا به عرصۀ وجود نهاد! اینجا جا داره یه خسته نباشید اساسی به همه اونایی که نقشی در این مجله داشتن و بخصوص به مهساخانم سختکوش و...