نتایح جستجو

ممنون گلم هر موقع اومدی ببین من هستم اگه بودم بیا پیشه من

منم هوینطور خیلی دوشت دالم دلم کلی تنگید چرا یه مدت نبودی کجا رفتی یهو نکنه از یه ماه پیش رفته بودی خرید شب عید من که هنوز چیزی نخریدم الانم باید برم سره کار شب میام امیدوارم ببینمت یعنی سعی کن ببینمت یعنی سعی کن بیای کاری نداری جیجله من

خو امروز اونجا بودی روزایه پیش کووجا بودی باشه بیا تو بگلم دلم تنگیده بود بلات

روی ماه میخوام چیکار بگو ببینم تا الان کوجا بودی به دونه اجازه شوشو

دایی کجاهایی خیلی وقته نیستی دلم برات تنگیده بیا

تو که رفتی تو خونه هم که وای نمی ایستی من این ماه از جاپووون نمیتونم پول بفرستم

بله جای شما خالی خانوم الهه بهادری خیلی خوش گذشت کنارش تنیسم زدیم بسیار عالی شد

خیلی خیلی عکس خوشگلی بود ممنون

دینگ دینگ دینگ کجایی تو خانوم حتما باید روز آخر سال بشه ما شما رو تو خونه ببینیم

ببین من چون تو فیس بوکم با ***** شکنم این سایت کمی دیر میاد بالا برام بیا یاهو اونجا باهم صحبت میکنیم koruosh20m اددم کن

سلام نمیدونم ببین تو ایمیلت چیزی واسه تایید عضویتت نفرستادن

:gol::gol::heart::heart::gol::gol:

:gol::gol::heart::heart::gol::gol:

:gol::gol::heart::heart::gol::gol:

آسمان بار امانت نتواست کشید قرعه ی کار به نام من من دیوانه زدند... با هستی انسان، عشق پیدا شد، که انسان جلوه گاه عشق باشد و عشق همچون ودیعه ای به انسان سپرده شد، زیرا که آسمان با همه ی عظمت و شوکت، این بار امانت را نمی توانسته و نمیتواند بر دوش بکشد، پس قرعه ی کار بر دوش و گریبان داشتن...

آسمان بار امانت نتواست کشید قرعه ی کار به نام من من دیوانه زدند... با هستی انسان، عشق پیدا شد، که انسان جلوه گاه عشق باشد و عشق همچون ودیعه ای به انسان سپرده شد، زیرا که آسمان با همه ی عظمت و شوکت، این بار امانت را نمی توانسته و نمیتواند بر دوش بکشد، پس قرعه ی کار بر دوش و گریبان داشتن...

آسمان بار امانت نتواست کشید قرعه ی کار به نام من من دیوانه زدند... با هستی انسان، عشق پیدا شد، که انسان جلوه گاه عشق باشد و عشق همچون ودیعه ای به انسان سپرده شد، زیرا که آسمان با همه ی عظمت و شوکت، این بار امانت را نمی توانسته و نمیتواند بر دوش بکشد، پس قرعه ی کار بر دوش و گریبان داشتن...

آسمان بار امانت نتواست کشید قرعه ی کار به نام من من دیوانه زدند... با هستی انسان، عشق پیدا شد، که انسان جلوه گاه عشق باشد و عشق همچون ودیعه ای به انسان سپرده شد، زیرا که آسمان با همه ی عظمت و شوکت، این بار امانت را نمی توانسته و نمیتواند بر دوش بکشد، پس قرعه ی کار بر دوش و گریبان داشتن...

آسمان بار امانت نتواست کشید قرعه ی کار به نام من من دیوانه زدند... با هستی انسان، عشق پیدا شد، که انسان جلوه گاه عشق باشد و عشق همچون ودیعه ای به انسان سپرده شد، زیرا که آسمان با همه ی عظمت و شوکت، این بار امانت را نمی توانسته و نمیتواند بر دوش بکشد، پس قرعه ی کار بر دوش و گریبان داشتن...

آسمان بار امانت نتواست کشید قرعه ی کار به نام من من دیوانه زدند... با هستی انسان، عشق پیدا شد، که انسان جلوه گاه عشق باشد و عشق همچون ودیعه ای به انسان سپرده شد، زیرا که آسمان با همه ی عظمت و شوکت، این بار امانت را نمی توانسته و نمیتواند بر دوش بکشد، پس قرعه ی کار بر دوش و گریبان داشتن...