نتایح جستجو

کجای چهار فصل نام تو می گنجد . . .؟ رویش از توست بهار ، بهانه ، باران هم ! تو ... فصل پنجم شاعرانه های منی ...!

معبودا، اگر من سزاوار رحمت تو نیستم، تو خود سزاواری که مرا از مهر و بخشش بی‌شمارت برخوردار کنی. معبودا، اگر خواری‌ام می‌خواستی، هدایتم نمی‌کردی و اگر رسوایی‌ام می‌خواستی، عافیتم نمی‌بخشیدی.

شاید دیگران در نبودنت “سرم” را گرم کنند… ولی “دلم” را هرگز . .

بارون که میزنه این آسمون منو دیوونه میکنه..خون گریه میکنه.. هی پابه پای من تو این خیابونا، من گریه میکنم..اون گریه میکنه.. بارون که میزنه باز جای خالی تو درد میکنه.. تو کوچه های شهر میفهمم اینو من، تنهایی آدمو ولگرد میکنه.. من هنوز نگرانتم..وقتی که بارون میباره نکنه اون که باهاته یه روزی...

تو نیستی این باران بی‌هوده می‌بارد ما خیس نخواهیم شد ... بی‌هوده این رودخانه بزرگ موج برمی‌دارد و می‌درخشد ما بر ساحل آن نخواهیم نشست ... جاده‌ها که امتداد می‌یابند بی‌هوده خود را خسته می‌کنند ما با هم در آن‌ها راه نخواهیم رفت ... دلتنگی‌ها، غریبی‌ها هم بی‌هوده است ما از هم خیلی فاصله داریم...

ای عطر ریخته! عطر گریخته! دل عطردان خالی و پر انتظار توست غم یادگار توست...

چقدر می ترسم وقتی که باز می گردم خبری بد را با خود داشته باشی چقدر می ترسم وقتی در آغوشت می گيرم بوی غريبی با خود داشته باشی چقدر می ترسم وقتی که باز می گردم دستور زبان چشمانت را با هجايی ديگر بخوانم چقدر می ترسم نياز و گرمی دستانت مانند وقتی که تو را ترک کردم نباشد و بيش از هر چيز همه...

تیک تیک ثانیه ها در گوش دقایق می خوانند و... دقایق برای ساعتها نجوا می کنند.... ساعتها، روزها را به بازی می گیرند و.... روزها ،ماه ها را و .... ماه ها..... سالها را واین چنین می شود که ایام می گذرد ومن روزهای بی قراری و دلتنگی و تنهاییم را باهزار روایت بی الفبا از حضور...

دوست‌ات دارمو همین غمگین‌ترم می‌کند... وقتی که نمی‌توانم چهارفصل جهان رابر شانه‌های تو آواز بخوانم وقتی که بادیبرگ‌های‌ات را از من می‌گیرد... درخت بالابلند من! باور کن این همه خواستن غمگین است برای پرنده‌ای که از کوچی به کوچ دیگر پرواز می‌کند...

من اتفاق عجیبی وسط زندگی ات بودم و تو معمولی می مانی از فردا حرف های معمولی عشق های معمولی زنان معمولی ... معمولا اتفاق ها هر روز نمی افتند !

به هر لحظه که بودم در کنارت بکردم یکسره جان را فدایت برایم بودنت حکم نفس بود ولی عشق تو از روی هوس بود چگونه گویمت دیگر نخواهم در این وادی تو را دیگر بیایم تو گر درمان بلد بودی به من دردی نمیدادی به یادت بودم و هستم همیشه ولی بی تو بمانم تا همیشه

نمي دونم نمي دونم درست نمي دونم شايد يه روز يه هفته يه ماه يا يه سال ديگه بيشتر كنارت نباشم ولي مي دونم مي دونم و خوب مي دونم هر جا كه باشم حتي اگه نباشم هرگز هرگز هرگز خاطره ي تو رو از ياد نمي برم خاطره ي باتو بودن ها رو اي فرشته ي كلبه ي تاريك دهكده ي تنهايي من تورو بخاطر خاطره...

آنگاه كه تو با تمام احساس خود...قلبت را ميان باغچه ميكاشتي... نرم نرمك ميان دستان تو بارور شدم... ابتدا نگاهت غريبه بود و هراسي را در دلم ميشوراند جوانه ايي بودم پويا اما هراسان اما زبري دستان خاك آلود و نرمي دل آسمانيت... اين اجازه را داد كه به شوق آسمان آبيت قد بكشم و در كنار سرو تنهاييت...

در فراسوی گلبرگ های گل سرخ با غچه کوچک حیات خانه هنگامی که به اسمان ابی پوشیده شده با لکه لکه های ابر می نگریستم شاید هیچ چیز زیبا تراز ان نبود .. نه رقص سبز شاخه های درخت در اغوش باد . نه بیکرانه وسیع اسمان ابی در سردی دی ماه. نه شبنم چکیده از برگ های پهن و و خیره کننده گل حسن یوسف ...

دوستت دارم... گرچه میدهد مرا به باد!!! اما.. دوستت دارم...هرچه بادا باد...!

چه شد شاعر که در باغم گلی دیگر نمی روید به آهنگ قدمهایم کسی شعری نمی گوید چه بیهوده گل آلوده که باران هم نمی شوید ببین حتی گل شب بو شب ما را نمی بوید هنوز از تو در این میدان صمیمی تر نمی بینم از این تنها درخت شب کسی را سر نمی بینم هنوز این من هنوز این تو قدیمی تر ولی از نو به جز چشم...

تنهایی را ترجیح بده به تن هایی که روحشان با دیگریست تنهایی تقدیر من نیست ؛ ترجیح من است

ج) دوره ساسانيان : چهارشنبه 27 آوريل (نيسان) سال 535 از پادشاهي يونانيان (224 ميلادي) روز انقراض پادشاهي پارتيان (فرزندان ارشك نيرومند) بود و پادشاهي ساسانيان آغاز گرديد. اردشير بابكان- بنيان‌گذار سلسله ساساني- از خاندان موبدان و فرمان‌روايان ايالت مهم جنوبي ايران زمين...

پ) دوره هخامنشيان: بايد به خاطر داشت كه قدمت زمان زرتشت، ديرينگي تمدن و فرهنگ در ايران باستان و در نتيجه سابقه يكجانشيني و شهرنشيني در ايران را مشخص مي‌سازد. ويژگي‌هاي مشترك بين آيين‌ هخامنشيان و آيين زرتشت، از جمله اعتقاد به اهورامزدا و توجه به مهر و ناهيد در كنار او،...

شهر، شهرسازي و شهرنشيني در ايران ( با تمركز بر ايران پيش از اسلام ) * پژوهش از: اکبر شيرانی - كارشناس پژوهشی دانشگاه هنر اصفهان پيشگفتار : تمدن ايران به صورتهاي متوالي خود (ماقبل آريايي، مادي، هخامنشي، پارتي، ساساني و اسلامي) در مدت 50 قرن بدون انقطاع به حيات خويش ادامه داده است...