نتایح جستجو

یکــــــــــــــی باید باشد که آدم خود َ ش را برای ِ او لــــــــــوس کند ...

قراری نیست برای بی قراری من تو پشت هیــچ پنجره ای نیستی راستی کجایی؟!

ﺗﻠﺦ ﺍﺳﺖ ! ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ... ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ ! ﻭ ﺗﻠﺦ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ ... ﺑﺎﻭﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ

اینجا صدای پا زیاد مـــیشنوم امـــا هـیچكدام تــــــو نیستــــی ! " دلــ♥ـــم " خوش كرده خودش را به این فكر كه شاید " پا برهـنه " بیائی . . .

چه حسه خوبیه….. شبا موقع خواب عشقت سرشو بذاره رو دستای مردونت…..با موهاش بازی کنی…. چشماشو ببوسی…..اروم اروم تو بغلت خوابش بگیره….ولی تو هنوز بیداری… دوست داری فقط نگاش کنی….همینطوری که داری نگاهش میکنی….اشکات سرازیر بشه….تو دلت پیش خودت بگی…. نباشی ….میمیرم…..

اَمََّن یُجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ و یَکشِفُ السّوء..

أَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ 7 مرتبه

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

" בوسـتـ❤ـــتــ בآرم " و ایـטּ بــہ شـنـآسـنـآمــہ هـآ هـیـچ ربـطــے نـבآرב ! בلماטּ کــہ بآهم بآشـב یـعـنــے : گـور پـבر فـآصـلـہ هــآ

دقایقی در زندگی هستند که دلت برای کسی آنقدر تنگ میشود که میخواهی اورا از رؤیاهایت بیرون بکشی و در دنیای واقعی بغلش کنی ...

ما دو تا باید با همدیگه باشیم مثل قایقی که زنجیر ِ به آب مثل شبنم توی خوابِ گل سرخ مثل شب که مهربون میشه با خواب اسم تو مثل غبار نشسته روی تن من با تو خورشید خونه می*سازه زیر پیرهن من تو فقط بگو که عاشقت منم تا ابد تو رو پرستش بکنم

کسی باشد، که برایم ساز دهنی بخرد لبخند هایم را بسازد و بعد بشمرد نگاهش دیدنی باشد بغضش مثل من نباشد، طولانی دوست داشتنش بوی باران بدهد صدایش مثل زندگی باشد کسی باشد، که باهم سازدهنی بزنیم عاشقانه...

بودنت را دوســــــــــــــــــــــــــــــــــت دارم.... وقتی مـــــــــــــــرا ...دربر میگیری .... و به آغوشــــــــــــت ســــــفت... مرا می فشـــــــــــــــاری... وادارم مــــــــــی کنی که... به هیچ کس فکر نـــــــــــــــــــــکنم .... جز تـــــــــــــــــــــــــو....!

خندیدن خوب است ... قهقهه عالیست ... گریستن آدم را آرام میکند ... اما ... لعنت بر بغض ...

مي خوام از دوست داشتن بگم از دوست داشتن تو و خودم بگم دوست داشتن براي من يه واژه بود مثل موج تو دريا سرگردون بود به وقت تنهايي سراغش ميرفتم وقت خوشي فراموشش مي كردم تو روزاي ابري پشت پنجره واسي آدم برفي بيچاره دل مي سوزندم چون خودمو مثل اون تو حصار مي ديدم وقت بهار دنبالت مي گشتم...

کـــــاش می توانستم با دستــــانی که محکوم به نوشتنند تنهـــــــاییم ، دلتنگیــــم و سکوت ســــــرد فــــاصلـه هــا را برایـــت نقـــــاشی کنم کــــــاش می دانستی عشــــــق چه رنگـــی دارد تــا می تــــوانستم از دلتنگی هـــایم با همــان رنـــگ برایــــت بــــوم بســـازم کــــاش می تـــوانستی...

همه چیز را یاد گرفته ام یاد گرفته ام که چگونه بی صدا بگریم یاد گرفته ام که هق هق گریه هایم را با پتو و بالشم... بی صدا کنم ... همه چیز را یاد گرفته ام ... یاد گرفته ام چگونه با تو باشم بی آنکه تو باشی یاد گرفته ام ... نفس بکشم بدون تو ... و به یاد تو یاد گرفته ام که چگونه نبودنت را...

. رفتی ... خیلی زود ... بدون هیچ خبری ... تنها یادگار من از تو ٬ نقش غروبی است که تو را با خود برد... باغ زندگی ام خزان شد٬ اشک چشمانم خشک شد٬ سکوتم رنگ بغض گرفت٬ تو رفتی ٬ خیلی زود ... من پروازت را با حسرت به تماشا نشستم٬ من هم آغوشی فرشتگان با تو را به قاب گرفتم ٬ من مسیر معراجت را...