نتایح جستجو

در انتهای زمستان و ابتدای بهار مرور می‌کنمت‌! تو را چو شاخه یک گل نه خشک ... تازه و سبز! درست در صفحه‌ی خوب آرزوهای کتاب زندگی‌ام دخیل می‌بندم خدا کند که بدانی چقدر دلتنگم خدا کند که ببینی چقدر دلگیرم در این مسیر بلند چه فرصت خوبی‌ست دوباره رد شدنت چه عیدی خوبی‌ست دوباره آمدنت !

تمام هستی من مگر یادت میگذارد که آرام باشم؟ مگر خاطره هایت میگذارند که بی تو زندگی کنم؟ محال است بی تو بودن ، خیال است با تو پر کشیدن... مگر یادت میگذارد که فراموشت کنم کاش اینجا همان آغاز بود ، کاش هیچ آغازی پایان نداشت گرمای تنت بر روی تنم نشسته، جای بوسه هایت بر روی گونه ام مانده...

نه چتر با خودت داشتی، نه روزنامه، نه چمدان " عاشقت شدم " چگونه باید میفهمیدم مسافری؟؟

آدمها می آیند .... آدمها می آیند زندگی می کنند می میرند و میروند.. اما فاجعه ی زندگی تو آن هنگام آغاز می شود که آدمی میرود اما نمی میرد! می ماند ونبودش دربودن تو چنان ته نشین می شود که تومی میری درحالی که زنده ای...

خلاصه بهاری دیگر بی حضور تـــو از راه می رسد و آن چه که زیبا نیست زندگی نیست روزگار است .. شمس لنگرودی

مرا همانگونه که هستم دوستم بدار وگرنه بهتر از این را همه دوست خواهند داشت ..

فریاد زدم دوستت دارم صدایم را نشنیدی! اعتراف کردم که عاشقم ، جرم مرا باور نکردی! گفتم بدون تو میمیرم ، لبخندی تلخ زدی ! از دلتنگی ات اشک ریختم ، چشمهای خیسم را ندیدی! چگونه بگویم که دوستت دارم تا تو نیز در جواب بگویی که من هم همینطور! چگونه بگویم که بی تو این زندگی برایم عذاب است ، تا تو نیز مرا...

بــرو ! دور شــو ـهر چقــدر ـهم بــروے بــه آخرشــ نخواهے رسیـد بنـد کـه نمے آیــد دوست داشتنت در من ! بــاور کن اشتبـاهے در کار بـوده وقتے نوشتنـد " دورےُ دوستے " من یکـ مثال ِ نقض ِ سـاده اَمـ ... .(مخاطب خاص)

با تـــــــو می تــــــــوان آسود در انتهـــــــــــای راهــــی که به بن بست رسیده است و بــــــــــــــالا رفت از دیـــــــــوار روزمرگی ها و نتـــــــــــرسید از آنچه پشت دیــــــــوار است !

بوسه‌هایت شیرینم می‌کند! درست وقتی که تلخ می‌شوم...! آغوشت آرامم می‌کند! درست لحظه‌ای که پر از تلاطم می‌شوم...! و وقتی سکوت میکنی ذهنم بیمار میشود... وفتی اخم میکنی قلبم.... نگویم بهتر است!

من هرگز نخواستم که از عشق، افسانه یی بیافرینم; باور کن! من می خواستم که با دوست داشتن زندگی کنم- کودکانه و ساده. من از دوست داشتن، فقط لحظه ها را می خواستم. آن لحظه یی که تو را به نام می نامیدم

به هم می رساند همین راهی که از هم دورمان کرده است دستی که با تو بدرود می کند خیابان ها و خانه هایی که با هم طی کردیم نامم را به خاطر بسپار دوباره عاشقم خواهی شد

يادم آيد : تو به من گفتي : از اين عشق حذر كن! لحظه اي چند بر اين آب نظر كن آب ، آئينه عشق گذران است تو كه امروز نگاهت به نگاهي نگران است باش فردا ،‌ كه دلت با دگران است! تا فراموش كني، چندي از اين شهر سفر كن!

. . رازي با من نيست … قلبم كتابي گشوده است ! خواندنش براي تو مشكل نيست، عشق من ! زندگي‌ام از روزي آغاز شد كه دل به تو دادم!

ای کاش تیر بودی می آمدی درست به قلبم می نشستی .. محمد رضا صالحی