نتایح جستجو

به نظرم بهتره از بچه های عمرانی بپرسی

تا دری بگشایم بر عبث می پایم که به در کس آید در و دیوار به هم ریخته شان بر سرم می شکند *** می تراود مهتاب می درخشد شب تاب مانده پای آبله از راه دراز بر دم دهکده مردی تنها کوله بارش بر دوش دست او بر در، می گوید با خود: غم این خفته چند خواب در چشم ترم می شکند دال ......

در تن مرد مجاهد در ره مقصود دل هست بهتر از حیات صد هزاران جان صیام میم بده

دل او هم برای قصه ام سوخت غم انگیزست توشیداییم را به چشم خویش فهمیدی و رفتی چه باید کرد این هم سرنوشتی ست ولی دل رابه چشمت هدیه کردم سر راهت که می رفتی تو آن را به یک پروانه بخشیدی و رفتی صدایت کردم از ژرفای یک یاس به لحن آب نمناک باران نمی دانم شنیدی برنگشتی و یا این بار نشنیدی و رفتی...

http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?p=1087497#post1087497

همکار میدونی چیه من کاملا به اون جمله ای که بالا گفتی اعتقاد دارم. شما و امثال شما اینقدر غرق شدین توی جزئیات دین که زندگی رو به خودتون سخت می کنین مثلا خدا به اون بزرگیش چیکار داره که کسی فلان رکعت نمازش رو اشتباه خوند و یا توی یکی از مراحل وضو گرفتنش اشتباه می کنه مثلا الان هستند کسانی که...

معذرت که جمع عمرانیتون رو به هم میزنم اما عنوان تاپیکتون اشتباهه :d "فارغ التحصیل ها "

ردهات الان هستی؟ یه سوال داشتم

[IMG]

[IMG]

نه چرا بد باشه :d [IMG]

مرسی همکار اما این کارها از شما بعیده (قبلا ها ادم سوخته و قبرستون می فرستادی)

چیکار می کنین؟ مشاهده گفتگو رو بزنین..........دوبار جواب دادین حالا برای کدومش بزنم

نه دیگه راضی به زحمت نبودیم

از رو که نمیرین بزار ببینم ما همکاریم و اینجا بجز آبجی ها و این ضلع سومتون کسی دیگه اینجا نیست حالا راستشو بگو موقعی که به خودت مراجعه می کنی به همین صحبتهای بالای من نمیرسی سرخپوستها یه قوم وحشی بودن (که حتی به خودشون هم رحم نمیکردن) تا تمدن سفیدها رو یاد نگرفتن نتونستن ادم بشن

حواستون باشه دارین توهین می کنین

یک نفر از صخره های کوه بالا رفت و به ناخن های خون آلود روی سنگی کند نقشی را وز آن پس ندیدش هیچکس دیگر شسته باران رنگ خونی را که از زخم تنش جوشید و روی صخره ها خشکید از میان بردست طوفان نقش هایی را که به جا ماند از کف پایش گر نشان از هر که پرسی باز بر نخواهد آمد آوایش آن شب هیچ کس از ره نمی آمد...

این یه اصله که مرد خوب مرد مرده اس با بقیه اش کاری ندارم

خیلی جالب بود همکار

نه تو می مانی نه اندوه ونه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم و به کوتاهی آن لحظهء شادی که گذشت غصه هم خواهد رفت آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند لحظه ها عریانند به تن لحظهء خود جامهء اندوه مپوشان هرگز تو به آیینه ، نه آیینه به تو خیره شده ست تو اگر خنده کنی ، او به تو خواهد...