نتایح جستجو

تمام افکار خودرا روی کاری کـه دارید انجام میدهید متمرکز کنید. پرتوهای خورشید تا متمرکز نشوند نمی سوزانند. «گراهام بل»

لحظه ای کـه بـه کمال رسیدم و منور شدم، تمام هستی کامل و منور شد. «بودا»

برای بانو نغمه عزیز

گاهی فکر میکنم آدم های زیادی هستند که من می توانم با آنها عمیقا، احساس نزدیکی کنم اما افسوس نمی شناسمشان! ( من گنجشک نیستم* مصطفی مستور)

گر برود جان ما در طلب وصل دوست حیف نباشد که دوست،دوست تر از جان ماست

یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم خود را چو فرو ریزم باخاک در امیزم... وگرنه من همان خاکم که هستم...

شاهزاده ﯼ ﻗﺼﺮ ﺷﯿﺸﻪ ﺍﯼ ﻗﻠﺒﻢ! ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻬﺎ ﻭ ﻫﺴﺘﯽ لاﻣﻨﺘﻬﺎ ﺗﻮﺭﺍ ﻣﯽ ﺳﺘﺎﯾﻢ... ﻭ ﺭﻧﮓ ﺁﺑﯽ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺣﻀﻮﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﻧﮕﺎﺭﻡ... ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻟﻨﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ... ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ... ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻼﻗﯽ ﻧﮕﺎﻫﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﯾﺪ ﻭ ﯾﮏ ﺭﻭﺡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﻟﺒﺪ ﺑﯽ ﺟﺎﻥ ﻫﺮ...

زن‌ها هیچ وقت نمی‌توانند سناریوی خوبی را برای خداحافظی به اجرا درآورند! زن‌ها ناشی‌اند در خداحافظی... بغض کار دست‌شان می‌دهد! لرزش دست‌شان، لرزش صدای‌شان، تمام بی‌تفاوتی‌شان را که پشت یک خنده مصنوعی پنهان کرده‌اند، لو می‌دهد... موقع خداحافظی موقع سفر هوای بانو، هوای این زن نازک دل را...

یه شب که دلم از عالم و آدم پر بود، گفت: نگران نباش دیوونه، فکر کردی من تنهات میزارم یا اینکه کسی میتونه جای تورو تو قلبم بگیره؟ کاری به اتفاقات بعدش و اینکه تنهام گذاشت ندارم؛ می‌خوام بگم: هر آدمی یکبار و لااقل برای یه شب، خوشبخت ترین آدم روی زمین بوده...

وقتی میخنده بهش بگو: «دلم میخواد همیشه خوشحال ببینمت ‏اول به این خاطر که لایقش هستی ‏و بعد به این دلیل که لبخند تو ‏قشنگ ترین چیزیه که در این دنیا دیدم ‏و تو رو اینجوری توی ذهن و قلبم‌ دارم..!»

پابلو نرودا، شاعری که با عشق از زندگی نجات یافت نرودا، شاعری است که تا آخرین لحظات زندگی اش از عشق سرود وقتی اسم «پابلو نرودا» را می شنویم، احتمالاً اولین شعری که به یادمان می آید، شعری از کتاب «هوا را از من بگیر خنده ات را نه» است: تشبیه خنده ی معشوق به شمشیر... عجب تعبیر شاعرانه ای! اگر...

پابلو نرودا پابلو نرودا، زاده ی 12 جون 1904 و در گذشته ی 23 سپتامبر 1973، نام مستعار ریکاردو الیسر نفتالی ریس باسوآلت، دیپلمات، سناتور و شاعر نوگرای شیلیایی و برنده ی جایزه ی ادبیات نوبل بود. او نام مستعار خود را از یان نرودا، شاعر اهل چک، انتخاب کرده بود.نرودا در شهر پارال در جنوب سانتیاگو به...

زان یارِ دلنوازم شُکریست با شکایت گر نکته دانِ عشقی بشنو تو این حکایت بی مزد بود و مِنَّت هر خدمتی که کردم یا رب مباد کس را مخدومِ بی عنایت

پنج سالم بود حدودا... همایون هم هفت ساله بود. تفاوت سنی‌مان فقط دو سال بود اما در عالم کودکی‌ام فکر میکردم بزرگ‌ترین و قوی‌ترین مرد دنیاست. به همین خاطر هم بود که تمام روزهای زوجی را که باهم به کلاس قرآن می‌رفتیم تمام تلاش و حقه‌های کودکانه‌ام را به کار می‌بردم تا موقع رد شدن از خیابان دست‌هایم...