در زندگی؛
آدمهایی هستند که سهمیه مان را برمیدارند و میخورند
و آنچه میماند برایمان اندکی ست؛
این آدمها طلا هستند و بالاتر از آن !
پدر را میگویم و مادر را ،
وقتی غم و غصه هایمان را میخورند
و با دعا و راهنمایی هایشان
غم و غصه ای برای خوردن برایمان باقی نمی گذارند...
آری، بعد از دست...