نتایح جستجو

[IMG]

[IMG]

[IMG]

از این آمد و رفت های مکرر دلـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــم گرفته یا نیا ، یا نرو !

آنگاه که غرور کسی را له می کنی آنگاه که کاخ آرزو های کسی را ویران میکنی آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی ، آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خردشدن غرورش را نشنوی آنگاه که خدا را میبینی و بنده خدا را نادیده می گیری می خواهم بدانم دستانت را به سوی...

از خـــوبــــانــ بیشتـــر میتـَــرســمـ روزـی تــــو، خـــوب مــَــن بـــودـی

[IMG]

نمیدانم از دلتنگی عاشقترم یا از عاشقی دلتنگ تر فقط میدانم در آغوش منی ، بی آنکه باشی و رفتی ، بی آنکه نباشی . . .

دیشب از دلتنگیت بغضی گلویم را شکست گریه ای شد بر فراز آرزوهایم نشست من نگاهت را کشیدم روی تاریخ غزل تا بماند یادی از روزی که بر قلبم نشست . . .

نگاهت کافیست تا دوباره در هوای آمدنت بمیرم تو همیشه دعوتی ، راس ساعت دلتنگی . . . !

هرچه دلتنگی هست ، حرفهایی که گره در گره است تو بیا تا به همان بوسه اول برود . . .

بیا باران را دعوت کنیم ، به جشن دلتنگی رازقی بیا دوباره عادت کنیم ، به بغض غریبانه عاشقی . . .

تمام خنده هایم را نذر کرده ام تا تو همان باشی که صبح یکی از روزهای خدا عطر دستهایت ، دلتنگی ام را به باد می سپارد . .

چنان یاد از تو دارم که گویی در دنیایت رهایم چنان مجذوب آغوش تو بودم که انگار از روز اول عشق در آغوش تو خوابم چگونه جان به اسم من تو دادی که خود را جدا از تو نبینم چگونه این عشق را پایداری ست که من طاقت دوریت هیچ ندارم

صفحه 109................ صفحه110.................

كسی غیر از تو نمونده اگه حتی دیگه نیستی همه جا بوی تو جاری خودت اما دیگه نیستی نیستی اما مونده اسمت توی غربت شبونه میون رنگین كمونه خاطرات عاشقونه آخرین ستاره بودی تو شب دلواپسی هام خواستنت پناه من بود تو شبای بی كسی هام لحظه هر لحظه پس از تو شب و گریه در كمینه تو دیگه بر نمی گردی آخر قصه همینه...

گفتم اندر محنت و خواری مرا چون ببینی نیز نگذاری مرا بعد از آن معلوم من شد کان حدیث دست ندهد جز به دشواری مرا از می عشقت چنان مستم که نیست تا قیامت روی هشیاری مرا گر به غارت می‌بری دل باک‌نیست دل تو را باد و جگرخواری مرا از تو نتوانم که فریاد آورم زآنکه در فریاد می‌ناری مرا گر بنالم زیر بار عشق...

آمد و آتش به جانم کرد و رفت با محبت امتحانم کرد و رفت آمد و بنشست و، آشوبی بپا در میان دودمانم کرد و رفت آمد و روئی گشود و، شد نهان نام خود، ورد زبانم کرد و رفت آمد و او دود شد، من شعله ای در وجود خود، نهانم کرد و رفت آمد و برقی شد و، جانم بسوخت آتشین تر، این بیانم کرد و رفت آمدو آیینه گردانم...

مطمئن باش برو ضربه ات کاری بود دل من سخت شکست و چه زشت به من و سادگی ام خندیدی به من و عشقی پاک که پر از یاد تو بود وبه یک قلب يتيم که خیالم می گفت تا ابد مال تو بود تو برو برو تا راحت تر تکه های دل خود را آرام سر هم بند زنم

دارد باران می بارد و داغ تنهایی ام تازه می شود! نگو که نمی آیی نگو مرا همسفر دشت آسمان نیستی از ابتدای خلقت سخن از تنها سفر کردن نبود قول داده ای باز گردی از همان دم رفتنت تمام لحظه های بی قرار را بغض کرده ام و هر ثانیه که می گذرد روزها به اندازه هزار سال از هم فاصله می گیرند